دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

ممه را لو لو برد


 گرچه  موضوع" ممه را لولو برد"  پس از اشاره به آن از سوی رئیس جمهور محترم ،  تازه و به روز شد اما سابقه دیرینه ای دارد. مناسب دیدم شعری قدیمی  از استاد شهریار را با همین عنوان  که از  دیوان استاد چاپ جدید  ( چاپ 1389 ) انتخاب کرده ام در اینجا بیاورم

                    عاقبت  یار  مرا  از  رو  برد                             خود نکردم بروم  یارو  برد 

                    اولش عشق نهان می کردم                         آخر از سوختن  دل  بو برد

                    مکن ای دل هوس لعل لبش                         بچه جان آن ممه را لولو برد

                    امشب ای ماه به این سوئ چراغ                  گریه چشمان  مرا از سو برد

                    باد  تا پیچه  ا و  یکسو  زد                               شعله آتش من  هر سو برد

                     رهم آن شوخ کمان ابرو زد                            دلم آن آهوی مشکین مو برد

                     گفتم از نرگس مستش ببرم                         کی توان دستی ازاین جادو برد

                    باغبان بین که بهار از در باغ                           خود برون کرد و  خزان را تو برد

                    مرده شو  زندگی  من  ببرد                          کی توان لکه به شستوشو برد

                    روی موی آورد ای چشم سیاه                         برو رویی که تو دیدی مو برد

                     شهریارا بهل این غم که بهار                            خیمه ئ گل به کنار جو برد

                    هرکه سر باخت به چوگان وفا                            گوی میدان سعادت  او برد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد