دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

ضرورت توجه به فرهنگیان در سال فرهنگ

قبل از هر کدام از اقشار فرهنگی درکشور معلمان و آموزگاران بعنوان معروفترین فرهنگیان و وزارت آموزش و پرورش بعنوان قدیمی ترین وزارت ذیربط با عنوان فرهنگ و معارف مشهور و معروف بوده است و قبل از هر صنف و قشری در جامعه عنوان فرهنگی به این قشر زحمتکش تلقی می شده است ، بعدها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (فرهنگ و هنر سابق )، وزارت فرهنگ و آموزش عالی ، فرهنگستان های مختلف و دیگر سازمان ها و نهادهای فرهنگی پا به عرصه فعالیت نهادند .بدون تردید همه افراد و اقشاری که سهمی در آموزش دادن کودکان و جوانان امروز کشور و مدیران و کارشناسان فردای این مرز و بوم دارند عهده دار کاری بس مهم وارزشمندهستند .باوجود ارزش و جایگاه مهمی که معلمان دارند همه ما می دانیم که این قشر آبرومند و زحمتکش بویژه بعد از تحولات اقتصادی چند سال اخیر و کم ارزش شدن پول ملی در سختی و زحمت بسر می برند و با مشکلات فراوانی روبرو هستند بنحوی که یک معلم در مناطق مختلف کشور قادر نیست که صرفا با تکیه بر درآمدشغل معلمی زندگی خود و خانواده خود را اداره کند  .

 طبعا یکی از دلایل تبلیغاتی نشدن مشکل معیشتی معلمان کرامت نفس و فرهنگی بودن آنان بعنوان کسانی است که هر روز چشم در چشم و در ارتباط نزدیک با فرزندان این مرز و بوم هدایتگر رشد و تعالی آنها هستند و البته کم توجهی رسانه ها از هر شکل و توانایی به مقوله ای که گفته شد شاید مهمتر از بعد مادی ابعاد معنوی حضور ، اهمیت و اعتبار فرهنگیان در جامعه است اما در یک نگاه به حجم موضوعات ، عکس ها و گزارش های خبری تحلیلی ، مستند ، مقاله ها ، گفتگو ها و . . . بنحوی خیلی روشن و گویا کم توجهی و به عبارت بهتر بی توجهی به قشر عظیم و شریف معلمان و کارشناسان خودنمایی میکند .در یک مثال ساده کافی است  میزان حضور رسانه ای یک معلم یا استاد در رسانه ها طی حدود سی سال خدمت خود با میزان حضور رسانه ای یک بازیگر جوانی که اولین فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی خود را بازی کرده است البته آنهم در برنامه های غیر تخصصی و بی ارتباط با هنر بازیگری مقایسه شود. جالب است وقتی در این موضوع دقت میکنم می بینیم که از بعد بی توجهی و بی عدالتی ذکر شده هیچگونه تفاوت معنا داری بین صدا و سیما با سایر رسانه ها وجود ندارد و حضور تکریم و تشویق یک استاد دانشگاه با سی سال خدمت و یک معلم با سالها تلاش غالبا اتفاقی و آنهم پیامد یک رویداد خاص است ، بنظر میرسد بابت این بی توجهی و اختلاف فاحش علاوه بر رسانه ها .مدیران و مسولان ذیربط نیز همواره سهم داشته و دارند شاید سال فرهنگ زمینه و انگیزه خوبی برای طرح و توجه به کوشندگان آموزش و فرهنگ کشور باشد .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد