دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

نا امنی در فرانسه

 روز های اخیر خبرهای متعدد و متنوعی از ترور ، گروگانگیری، درگیری و کشتار در پاریس در رسانه های جهان به چشم میخورد . سال ها قبل یک کارشناس رسانه ای برای نشان دادن اهمیت خبر و رتبه بندی و الویت خبر مطلبی به این مضمون گفته بود که برای آنها درگیری یا کشته شدن یک سگ در میدانی در پاریس مهمتر است از کشته شدن افرادی در کشوری دیگر ، موضوع امنیت برای همه کشورها و همه جوامع مهم است ولی این امنیت وقتی که بستر ساز توجه گردشگران جهان به فرانسه میشود .فرانسه ای که اماکن تاریخی و دیدنی آن در صدر مکان های توریستی جهان است ، البته بسیار بسیار مهم میشود . امنیت برای مردم عراق و لبنان و افغانستان هم مهم است  و کیست که بدون امنیت بتواند آرامش داشته باشد. با این همه امنیت همه چیز غرب است هم درآمد هم پرستیژ هم شهرت و هم مانور قدرت تحت همین نظم و امنیت است که امکان پذبر میشود .

بسیاری از حاکمان جهان بویژه رهبران انگلیس ، آمریکا ،آلمان و دبیرکل سازمان ملل بلافاصله حادثه تروریستی را محکوم کردند . شبکه های غربی شبانه روزی و آنلاین حمایت های جهانی ، واکنش های مردمی را به نمایش گذاشتند . انصاف هم همین است که قتل و ترور و گرونگانگیری در هرکجا و به هرترتیب باید محکوم شود . نباید افراد اغتشاشگر خودسر و ویرانگر در جایی از محیط انسانی و جامعه بشری زندگی ، آرامش و امنیت دیگران را به خطر اندازند .

 ای کاش این استدلالات در همه موارد و برای همه بکار رود کاش توهین ها هم محکوم شود و ای کاش همین حساسیت ها  ، فضاسازی های رسانه ای و پیگیری های خبری در مورد امثال مردم غزه ، کودکان کشته و مجروح شده، آوارگان فلسطینی ، مردم عراق و افغانستان و غیر آنها هم اعمال شود و فرض همه حاکمان و رسانه ها حرمت جان انسان ها ، خون انسان ها و کرامت انسانی همه باشد.

رسانه ها و نشانه های فرهنگی

 رسانه های کشورهای مختلف جهان برای پدیده های فرهنگی و سنتی خود نشانه ها ، طرح ها و المان های متنوعی برگرفته از بطن و محتوای فرهنگ رایج شان انتخاب و تبلیغ میکنند یا در مواردی طراحی  و ترویج می کنند در بسیاری از موارد کشورهایی که دست بالای تولید محصولات فرهنگی دارند این نشانه های محلی و بومی را  از طریق محصولات و نرم افزارهای خود جهانی می سازند.
تصویر های کارتونی کمپانی های بزرگ و بین المللی یا شخصیت های داستانی رمان هایی همچون هری پاتر امروزه در دور دست ترین نقاط کشورهای محروم و توسعه یافته نیز شناخته شده اند . هرچند این این تمهیدات با برنامه ریزی و پشتیبانی دولت ها صورت میگیرد با این همه نقش نهادهای هنری ، مجموعه های رسانه ای و شرکت های تولید کننده محصولات فرهنگی بخش خصوصی نقش اصلی و زیربنایی است . در کشور ما با وجود فرهنگ غنی و پیشنه قوی تمدنی ساز و کار تولیدات قابل عرضه در پهنه جهانی چندان تعریف شده نیست به نظر می آید در این زمینه نیاز به مشارکت قوی و برنامه ریزی ارگانها و سازمان های دولتی در سطح ملی است همچنین سهم و نقش مشارکت بخش خصوصی بسیار بالا وتعیین کننده است
.

توجه به مسایل ایرانیان خارج از کشور کم است

 ایرانیان خارج از کشور سرمایه ای مهم برای برای کشوراند که در کوران حوادث و جابجایی های قدرت اجرایی تمی بایست مورد بی توجهی قرار گیرند . متاسفانه بر خلاف شعارهای مختلف  در سالهای اخیر تماس و ارتباط هدفمند با ایرانیان مستمر نبوده است . اینکه معمولا گفته شود ایرانیان هرکدام در جای جای جهان سفیری برای ایرانند بحث درستی است . اما شعار صرف کافی نیست. برنامه ریزی مناسب و خدمات متناسب به این نیروی بزرگ و استفاده از توان و پشتیبانی آنان قطعا میتواند برای پیشبرد اهداف کشور در حوزه های مختلف موثر و سازنده باشد . حضور گسترده ایرانیان در جای جای جهان می تواند بعنوان یک فرصت چه به لحاظ فرهنگی و چه اقتصادی برای زادگاه و جایگاه آبا و اجدادی آنها حمایت گر و پیشبرنده اهداف و آرمان های کشور باشد . آمد و شد آنها در کشور ُ، مشارکت در طرح ها و برقراری و حفظ ارتباطشان با ریشه های فامیلی و سر زمینی می تواند ایرانیان مهاجر را مرتبط با آب و خاک مرام و فرهنگ خود نگه دارد و به حفظ فرهنگ پویای ایرانی ، اسلامی در درون خانواده ای ایرانی کمک کند .تولید و توزیع آثار فرهنکی ایرانی ،حضور قوی و گسترده محصولات فرهنگی زبان فارسی در محیط وب و فضای مجازی نیز می تواند مقوم این روند باشد . آنچه که باعث شده است تا در این مقطع به یادآوری اهمیت توجه به ایرانیان خارج از کشور بپردازیم استمرار بی توجهی در برنامه ریزی ها ، تبلیغات و مراودات لازم در این حوزه است .امیدواریم  این ارتباطات هدفمند و منظم برقرار و پرثمر گردد و از کم توجهی و از دست دادن فرصت ها پرهیز شود . کمبودها و کم توجهی ها متاسفانه در حوزه های مختلف مشهود است کافی است علاوه بر حوزه اقتصاد به حوزه فرهنگ و هنر نیز توجه کنیم . بدون تردید در حوزه رسانه ای و تقویت شبکه های رادیو تلویزیونی مربوط به ایرانیان خارج از کشور نیز طی چند سال گذشته اهتمام جدی از سوی دستگاه های ذیربط داخل کشور تلاش جدی صورت نگرفته و اقدام در خوری نشده است . در مورد حوزه رسانه بعد از این بیشتر خواهیم نوشت .