یادی از استاد علامه محمد تقی جعفری
این روزها سیزدهمین سالگرد وفات علامه محمد تقی جعفری فیلسوف ،مفسر قرآن و نهج البلاغه ومولوی شناس بزرگ معاصر است بحث در مورد حوزه های تخصصی واشراف این عالم بزرگ معاصر بحثی گسترده است اما در اینجا صرفا به بعدی از ابعاد شخصیتی این استاد اشاره میکنم و آن مردمی بودن ،بی تکلف بودن وسادگی رفتار و روانی گفتار ایشان است بعدی که بیش از همه باعث محبوبیت استاد نه تنها در بین دانشجویان وشاگردان وی شده بود بلکه از طریق پخش سخنرانی های استاد در سیما هزاران نفر از اقشار مختلف مردم را در گوشه وکنار کشور مشتاق وپیگیر درس ها و بحث های ایشان کرده بود
در سال های 1366 و1367 فرصتی فراهم شد تابه اتفاق ده تن دیگر برای گذراندن دوره مدرسی دانشگاه که مدت آن یکسال و نیم از کارشناسی ارشد بیشتر بود،از تدریس و کلاس استاد بهرمند شویم ، استاد جعفری بحث اندیشه های سیاسی در غرب را با محوریت دیدگاه های هابز و جان لاک و بدن در کتابخانه شخصی خود در منزل مسکونی واقع در محدوده میدان خراسان ارائه میداد. در جریان تدریس علاوه بر احاطه استاد به محتوا ی مطالب، سادگی پوشش ،روانی گفتار و بی تکلف بودن استاد بر جذابیت درس و بحث و صمیمیت حاضران می افزود.
استاد همانگونه که در سخنرانی های عمومی خود از اشعار مولوی و داستان های حکیمانه بهره میگرفت در کلاس چند نفره ما نیز که بر روی فرش و دور تا دور ایشان نشسته بودیم، از روایت های مردمی ،کلام طنز و نکات حکیمانه و موضوعات روز استفاده میکرد و کمتر نشستی بدون شوخی و لبخند و نیز بحث و گفتگو طی می شد . ظرفیت استاد در این موارد بی اندازه بود ، روزی یک از دوستان حاضر ا سوال کرد ، جناب استاد، اگر مطلبی را از شما همراه با تیپ گفتاری و لهجه شبیه شما نقل کنیم اشکالی دارد . ؟ استاد با لبخند پاسخ داد اشکالی ندارد، فقط از مفهوم کم نشود .
استاد علامه در بیان موضوعات و مطالب علمی ومحتوایی چندان در چهارچوب های ریز پیشنهادی یا زمان دقیق نمی گنجید و اعتقاد داشت که آنچه مهم است انتقال مفهوم و فهم درست مخاطب از بیان کلی گوینده و سخنران است . یکبار نیز استاد را برای حضور در یک میز گرد وگفتگوی تلویزیونی دعوت کردم ایشان گفت زمان بحث چقدر است پاسخ دادم یکساعت استاد پرسید سهم من از زمان چقدر است گفتم نیم ساعت با لبخند گفت نمیشود من فقط نیم ساعت لازم دارم تا در بحث گرم شوم .
روحش شاد ویادش گرامی باد
سلام آقای فانیان
من از همکاران شما بودم و تعریفتان را زیاد میشنیدم متاسفانه سعادت ملاقات با شمارا نداشته ام
همنشینی با ادمی که با بزرگانی چون علامه جعفری عزیز همنشن بوده سعادتیست.مشتاق دیدار دوباره تان در صداوسیما هستم همون طور که مشتاق رفتن بعضی از آقایون از خبر و به طور کل از سازمان هستیم
یاحق