انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران روز جمعه ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۰ برگزار و با رای اکثریت شرکت کنندگان آقای سید ابراهیم رییسی به عنوان رییس جمهور جدید برگزیده شد . این انتخابات در ابعاد مختلف تفاوتهایی نسبت به انتخابات قبلی داشت .
-واقعیت این است که تا قبل از سال ۱۳۷۶ و انتخاباتی که منجر به انتخاب آقای سید محمد خاتمی شد ، همانطور که بسیاری از دست اندرکاران ، نامزدهای انتخابات و کارشناسان گفته اند ، انتخابات به معنی واقعی رقابتی نبود ، کسانی کاندیدا می شدند که از اعتبار لازم نزد انتخاب کنندگان وقت برخوردار بودند و رای مردم به ایشان به هیچ وجه دور از انتظار نبود .
-در انتخابات اخیر، کشور درگیر بسیاری از مشکلات داخلی و تحریم های خارجی بود، مشکلات و محدودیت های کرونایی هم مزید بر علت شد تا آن شور و حال دوره های قبل به ویژه بین هواداران و تبلیغ کنندگان و دوست داران کاندیداها ایجاد نشود .
-حایز شرایط و صلاحیت ندانستن برخی از چهره های مطرح که کمتر کسی احتمال تایید نشدن آنان توسط شورای نگهبان میداد نکته دیگری است که باعث از شور افتادن انتخابات شد ، بطور کلی فضای انتخاباتی و شور و حال اصلی مربوط به آن میشود گفت در حدود دو هفته پس از اعلام اسامی نامزدهای تایید شده بطور جدی وجود داشت .
- یکی از نکات و ویژگی های انتخابات اخیر حضور نیافتن بیش از نیمی از افراد واجد شرایط رای بود که البته موضوع بسیار مهمی است و اعتبار ریاست جمهور کشورها قبل از هرچیز به میزان حمایت و پشتیبانی آحاد ملتشان است.
- با این وجود آنچه گفته شد ،با مرور بر اخلاق انتخاباتی و رویه حضور مردم صمیمی و صبور ایران می بینیم که خیلی وقت ها ، مردم با وجود مشکلات وقتی صداقت ، رفتار مردمی و اقدامات سازنده دولتمردان را می بینند بطور گسترده همراهی و حمایت میکنند و دولت جدید میتواند امیدوار باشد که اگر صادقانه در رفع مشکلات موجود بکوشد میتواند همراهی مردم را با خود داشته باشد .
یکی از ویژگی های مثبت انتخابات اخیر ، برگزاری بدون مشکل و اتفاق خاص به لحاظ امنیتی در سراسر کشور بود .
در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری با همه نقدهایی که بیشتر به لحاظ محدودیت برای حضور برخی چهره ها سیاسی و شخصیت های کشوری مطرح شد ، همه کاندیداها در ساعات ابتدایی اعلام نتیجه به کاندیدای پیروز تبریک گفتند و این نکته ارزشمندی است .
به برنامه ریزی های درازمدت برخی جریانات و شخصیت ها از مدت ها پیش ،برای رسیدن به موفقیت در تصاحب پست ریاست جمهوری و تبعات آن باید اشاره کرد، در این مورد طی روزهای گذشته و حین برگزاری بحث های مفصلی در رسانه ها به ویژه در فضای مجازی صورت گرفت .
- تعدادی از کارشناسان یکدست شدن ارکان حاکمیت و هماهنگی های بیشتر احتمالی در آینده را نکته روشن و امیدوار کننده حاصل انتخابات اخیر میدانند .
امیدواریم که مردم شایسته کشور هر روزشان به از دیروز و آینده روشنتری را پیش رو داشته باشند و دولت جدید توان ، تجربه و در نتیجه توفیق خدمت مناسب و ماندگار به مردم صبور را داشته باشند .
این روزها با شنیدن وعده های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری ، ضرب المثل ؛ کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی، بیشتر تداعی میشود که واقعا اگر حل مسایل و مشکلات جامعه اینگونه که آقایان میگویند قابل دسترس است و مشکلات را می توان با همت لازم یا مدیریت کارآمد برطرف کرد، چرا تا کنون در حوزه مسولیتشان بخشی از این مسیر را طی نکرده و به سهم خود حرکات کاملا سازنده ای نداشته اند . البته نامزدهای انتخاباتی نکات خوبی رامورد توجه قرار داده اند ، مدیریت قوی، برنامه ریزی دقیق ، مشورت گرفتن از کارشناسان و . . .. . همه خوب اند.
نکته جالب در این میان این است که همه کاندیداها در مراتب مدیریت های ارشد کشور حضور داشته و کمابیش حضور دارند ، اگر به گفته ها و شعارهای انتخاباتی خود باور دارند ، با رییس جمهور نشدن هم لا اقل در محدوده مسولیت و مدیریت خود تا حد ممکن به این شعارها عمل کنند و البته انچنان که خود میگویند ، آنجایی که به دلیل مخالفت ها و مقاومت ها و مزاحمت های دیگران که طبعا از مردم عادی نیستند کاها پیش نرفت میتوانند با شفاف سازی ،آن عناصر یا عوامل را در رسانه ها به مردم جامعه معرفی کنند .
کسانی که علاقمند به اطلاع از مواضع کاندیداهای ریاست جمهوری بوده اند به نحوی بطور مستقیم غیر مستقیم از طریق رسانه های گروهی ، فضای مجازی و گروه های اجتماعی از مواضع ، نقدها و نظرات آنان مطلع شده اند ، لذا به نکات و ملاحظات اعلام شده آنها نمی پردازم ولی فکر میکنم اگرتنها اگر ۴۰ درصد از این قول و وعده ها محقق شوند ، وضع جامعه از اینکه هست خیلی بهتر خواهد بود.
این روزها ، روهای اوج تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری است ، البته به دلیل فعال بودن ویروس کرونا در جامعه و نگرانی های موجود بابت تداوم بیماری و اوج گیری دوباره آن و طبعا دلسردی بخشی از مردم از بابت میزان تاثیرگذاری حضورشان یا حاصل و نتایج انتخابات قبلی ، نسبت به انتخابات در همه اداور گذشته ، آنچه که در سطح شهر ها به چشم میخورد ، هنوز گرمی حضور تبلیغاتی کاندیداها در صحنه دیده نمیشود . تا حدی میتوان گفت بار اصلی تبلیغات مستقل بر دوش فضای مجازی است ، امسال امکان حضور ، گفتگو ، مناظره و بحث کارشناسی در کلاب هاوس را میتوان نوآوری در شکل تبلیغات دانست ، امکان در دوره قبل وجود نداشت . البته صدا و سیما مثل قبل برنامه های خود را با حضور کاندیداها دنبال میکند . معمولا برنامه های مستقل ، گفتگوهای مستقیم و مستندهای تهیه شده توسط ستاد تبلیغاتی کاندیدا ، بیننده و مخاطب چندانی ندارد . آنچه برای مردم جالب و برای نامزدهایی انتخابات تعیین کننده است، مناظرهای رودر رو در برنامه های زنده است . در این شکل برنامه ، حاضر جوابی ، استحکام سخن ، میزان تسلط گوینده به موضوع مورد بحث که طبعا یکی از جوانب و وجوه زندگی مردم در کشور است و نیز قدرت استدلال گوینده مشخص میشود .
در این دوره بنابر شرایط کشور و مشکلات اقتصادی موجود مردم ، همه کاندیداها محور اصلی تبلیغات خود را اقتصاد قرار داده اند ، هر هفت کاندیدای حاضر مشکلات را قابل رفع و افزایش رونق اقتصادی را قابل اجرا میدانند ، هر هفت نفر نیز در حال حاضر در بخشی از حاکمیت مسول و در اداره امور سهیم هستند ، معلوم نیست سهم هر کدام در وضع موجود چقدر است و توان هرکدام ، به شرط پیروزی برای رفع موانع توسعه و تحقق به چه میزان خواهد بود . آنقدر توجه به اقتصاد و معیشت جلب شده که کمتر به سایر جنبه های مورد نیاز جامعه و کشور ، مثل رشد فرهنگ ، توسعه سیاسی ، آزادی های متناسب مدنی و امثال آنها توجه میشود ، حتی در حد شعار و طرح موضوع ، قابل توجه است که در یک نگاه و مرور کلی بر سیر مسایل در ادوار گذشته ریاست جمهوری، می بینیم که توفیق کاندیداهای متمرکز بر توسعه سیاسی در جنبه های اقتصادی و معیشتی زندگی مردم بیشتر بوده است . !!! انشاالله این بار با این سیل تبیغات همه جانبه اقتصادی نتیجه رشد و توسعه سیاسی و آزادی های مدنی بیشتر شود .!!!