اندیشمند نمایان ، مدعیان دروغین با سوادی و موعظه کنندگان مخرب قبل از این هم در جامعه بوده اند با مستنعین و مخاطبانی محدود ، اما به یمن و مدد امکانات فضای مجازی اندیشه های عجیب و مباحث بی سند و غیر معتبر آنان خیلی زودتر و وسیع تر منعکس میشود و در دسترس دیگران قرار میگیرد، لذا حضور این افراد در برخی مناصب یا گفتن سخنان بی ریشه . بدون سند ،تعریف کردن خواب های عجیب و غریب و بعضا شبیه فیلم های علمی تخیلی ، باعث دستاویز قرار گرفتن ، مسخرگی و دست اندازی بعضی از مفاهیم و برخی ارزش ها و اعتقادات میشود و به دلیل انتساب برخی گویندگان به مراکز یا جریانات مدعی ، بیش از موجب وهن ارزش های مذهبی و اعتقادی میشود و تداوم این روند بسیار آزار دهنده است اما مدت هاست جریان دارد . آنچکه که عجیب و غریب است ، بی تفاوتی مراکز و مراجع و نهادهای مدعی است که چرا ، گویندگان مخرب را اعم از اینکه با منظورند یا بی منظور مورد توجه ، هدایت و اگر لازم است برخوردو تنبیه و تخفیف جایگاه ، قرار نمیدهند . چطور است که یک هنرمند یا نویسنده بابت گفته و نوشته خود مسول است ، اما برخی از وعاظ یا مداحان نسبت به تحریف هایی که درگفتارشان نسبت به دین و اخلاق به عمل میآورند نباید پاسخگو باشند یا اگر موردی پاسخگو شده اند چرا انعکاس نیافته است ، کدام ارگان فرهنگی ، مذهبی و یا هنری پیگیر این گونه امور است . ؟
آیا از نظر مسولان ذیربط این همه اهمیت و ارزش توجه بیشتر ندارند .آیا لازم نیست توجهی جدی به این ادعاها و انحرافات بشود .
هفته پیش فرصتی مناسب فراهم شد تا پس از حدود ۴۵ سال ،استاد و معلم قدیمی ام در دوران دبیرستان ، جناب استاد رضا سلطانزاده را در یزد زیارت کنم.
از اینکه استاد سلطانزاده را همچنان در حوزه آموزش و فرهنگ یزد فعال ، قبراق و با انگیزه یافتم، بسیار برایم پند آموز و خوشحال کننده بود . با پرس و جو ، دریافتم که جناب سلطانزاده بعد از بازنشستگی ، فعالیت های فرهنگی ،آموزشی خود را ادامه داده و سال هاست که مدیریت عالی مجموعه بزرگ فرهنگی ، آموزشی حضرت امام حسن مجتبی را بر عهده دارد. مجموعه ای که با مشارکت تعداد زیادی از فرهنگیان یزد سازمان دهی شده است و در حال حاضر در دو بخش پسران و دختران و مجموعا در شش مقطع تحصیلی فعالیت دارد . پس از تماس تلفنی با استاد و گرفتن آدرس ، راهی محل مجموعه واقع در خیابان عدالت منطقه صفاییه شدم . زمانی که طبق قرار رسیدم ، استاد در محوطه بیرونی مجتمع منتظر بود .همچون گذشته مصمم ، منظم و دقیق در وقت شناسی ، آقای سلطانزده در سالهایی که در دبیرستان بیست و پنج شهریور ( ۱۷ شهریور فعلی ) کلاس هشتم و نهم متوسطه را میخواندم معاون دبیرستان بود ، در آنزمان آقای سید علی آیت اللهی از فرهنگیان معروف وقت، رییس دبیرستان بود . زمانیکه برای سال آخر متوسطه در دبیرستان تعلیمات اسلامی ( مروج ) ثبت نام کردم ، آقای سلطانزاده مدیر دبیرستان بود . دبیرستان مروج و دبستان رمضانی در یزد آنزمان مربوط به جامعه تعلیمات اسلامی با تولیت مرحوم حجت الاسلام وزیری بود .از سازو کار و چگونگی تشکیل و اداره دبیرستان دقیقا مطلع نیستم ، تنها یادم هست که دبیرستان یاد شده ، یکی از دبیرستان های مطرح و خوش نام یزد در آنزمان بود و میزان قبولی آن در کنکور دانشگاه ها بالا بود . سال تحصیلی۵۵-۱۳۵۴، حدود ۹۰ درصد از دانش آموزان سال ششم دبیرستان ما در دانشگاه های مختلف قبول شدند . میزان و متوسط قبولی شرکت کنندگان با توجه به ظرفیت دانشگاه ها ، حدود ۱۰ تا حد اکثر ۱۵ درصد بود .
مرحوم سید علی محمد وزیری که ازش یادکردم به دلیل خدمات فرهنگی و آموزشی در یزد شخصیت شناخته شده ای است . از جمله یادگارهای ماندگار مرحوم وزیری تشکیل و تاسیس کتابخانه ای جنب مساجد جامع یزد است که دارای کتاب های خطی قابل توجهی است و توسط آقای وزیری وقف شده و تحت مدیریت و نظارت آستان قدس رضوی قرار گرفته است . اینطور که از مدیریت سابق کتابخانه شنیدم ، کتابخانه وزیری یزد ، به لحاظ تعداد و میزان کتاب های خطی ، پنجمین کتابخانه در کشور است .
صحبتمان با استاد سلطانزاده بیش از یکساعت طول کشید ، ذکر خاطرات گذشته ، روند فعالیت های بخش های فرهنگی ، آموزشی و خیریه ای که در مجموعه فعال است و شرحی از فعالیت های جناب سلطانزاده که بسیار هم شنیدنی و قابل توجه اند . امیدوارم در زمانی دیگر بتوانم بیشتر و کامل تر از فعالیت های فرهنگی ، آموزشی استاد سلطانزاده طی حدود ، شش دهه بنویسم تا ادای احترامی داشته باشم به مقام معلم و شخصیت فرهنگی استاد . انشالله
ترددیدی نیست که طی سالهای اخیر سیمای جمهوری اسلامی ایران به طور جدی ریزش مخاطب داشته است .متاسفانه همواره صدا و سیما در گزارش های مختلف تنها به اعلام آمار بینندگان و تماشاگران مواردی مثل سریال ها توجه داشته است ، در این مورد هم نسبت میزان بیننده به گذشته ، تناسب با جمعیت کشور ، مخاطبان رسانه های دیگر ، شبکه های تلویزیونی خارج از کشور ، فضای مجازی ، مقایسه ادواری با سال های گذشته و از همه مهمتر میزان رضایت مخاطبان همچنین میزان اعتماد مخاطب به رسانه بیان نمیشود .
وضعیت جامعه به گونه ای است که با بررسی های میدانی هم شواهد کلی نشانگر افت جایگاه کلی صدا و سیما در مرجعیت جنبه های مختلف ، خبری ، سیاسی ، فرهنگی و هنری می باشد ، ای کاش مدیریت کلان صدا و سیما علاوه بر محصول بررسی های مرکز سنجش سازمان ،گاهی با استفاده از مراکز تحقیقاتی و سنجش افکار همچنین کارشناسان مستقل به افکار سنجی مردم ، میزان محبوبیت ، تراز جایگاه رسانه ، میزان رضایت و اعتماد مخاطبان می پرداخت و بررسی علمی و تحقیقی و بی طرفانه می شد .
از مردم نیاز سنجی می شد و بررسی کامل و بی طرفانه ای در مورد همه داشته های رسانه صورت میگرفت .
صدا و سیما به راحتی میتوانند نظر مخاطبان و رضایت یا عدم رضایت مردم را در مورد افراد فعال در روی صحنه رسانه اعم از هنرپیشه ، مجری، گوینده ، کارشناس ، مداح ،همچنین میزان محبوبیت و رضایت از افراد اخراج یا قطع ارتباط شده با سازمان رابررسی کند . این بررسی ها میتوانند به کیفیت برنامه ها و خروجی شبکه ها . کمک شایانی داشته باشد ، از به کارگیری افراد تکراری که مخاطبان حس خوبی از آنها ندارند جلوگیری کند ،آنهایی که مردم خاطرات خوبی ازشان دارند و از حضورشان لذت می برند برای حضور و فعالیت، دعوت به کار و شوند و بدین وسیله رضایت مردم و جایگاه صدا و سیما افزایش یاب د . واقعا دلیلی ندارد که یک رسانه با ویژگی عام و عمومی بودن بر حضور کسانی اصرار ورزد که ازدیدمخاطبان حضورشان خوشایند نیست ولی پر تعداد تکرار میشوند ، در عوض برخی افراد به دلایل عمدتا مدیریتی یا هر بهانه دیگر قطع همکاری شده اند ، اما مردم علاقمند حضور و فعالیت آنها هستند ، چرا صدا و سیما نیاید از این سرمایه ها و پتانسیل مردمی استفاده نکند ، مگر رضایت و اعتماد نباید محور اصلی کار رسانه باشد تا بر اساس این محور وظایفی چون ترویج فرهنگ ، آموزش ، اطلاع رسانی و فراهم کردن اوقاتی خوش برای مخاطبان خود آنهم در جامعه ای که مردم به شدت به آن نیازدارند فراهم کند .
زمانه زمانه سرمایه گذاری های کلان ، راه اندازی و توسعه فعالیت های رسانه ای در شکل ها و با موضوعات مورد نیاز و علاقه مردم است . با درک شرایط موجود می بینیم که فرصتی برای لجاجت ، کم تحرکی در عمل و بی توجهی به نگاه و خواست مخاطبان باقی نیست. همه در حال رقابت سنگین و حرکت سریع برای جلب نظر مخاطبان هستند . بهتر است برای ارتباط نزدیکتر با مردم بازنگری اساسی بر روش های قبلی صورت گیرد تا بیش از این فرصت ها از دست نرود .