باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی‌نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان و خلق جهان جمله در هم است
گویا طلوع میکند از مغرب آفتاب
کآشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است
جن و ملک بر آدمیان نوحه می‌کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است
بند یک
خورشید آسمان و زمین نور مشرقین
پروردهٔ کنار رسول خدا حسین
کشتی شکست‌خوردهٔ طوفان کربلا
در خاک و خون تپیده میدان کربلا
گر چشم روزگار بر او زار می‌گریست
خون می‌گذشت از سر ایوان کربلا
نگرفت دست دهر گلابی به غیر اشک
زآن گل که شد شکفته به بستان کربلا
از آب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید
خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا
زان تشنگان هنوز به عیوق می‌رسد
فریاد العطش ز بیابان کربلا
آه از دمی که لشکر اعدا نکرد شرم
کردند رو به خیمهٔ سلطان کربلا
بند دو
شعر از محتشم کاشانی شاعر قرن دهم هجری قمری
انتصاب سفیران در کشور ، هر روندی که طی میکند و هر شرح و توضیحی که پشت آن است ، غالبا نتیجه و محصول قابل دفاعی برای کشور نداشته و ندارد. بهترین قضاوت را میتوان پس از توجه به بیانانت یا مشاهده نتیجه کارکردهای سفیران مختلف داشت . در همین روزها سرکار خانمی برای سفارت ایران در فنلاند برگزیده شده که نفس انتخاب یک خانم دانشگاهی و فعال برای سفیری خوب است ، اما اینکه تخصص او ( ناباروری ) بی ارتباط باشد. دانش دیپلماتیک را بی نیاز به تحصیلات دانشگاهی مرتبط بداند و مدعی باشد که شش ماه طول کشیده که وزارت خارجه او را راضی به پذیرش این مسولیت کند، قدری خودباوری و خود امتنانی زیاد و کم قدر و ارزش دانستن موقعیت و مسولیت پیشنهادی است ( مصاحبه خانم معصومه آباد با خبرآنلاین ۱۳ تیرماه ۱۴۰۲ )
دوستی نقل میکرد که در زمان ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد رییس برکنار شده بانک مرکزی را برای سفیری در یکی از کشورهای اروپایی فرستاده بودند و او با کمترین تحرک و ارتباط با خارج از سفارت میگفت ، من از هرلحاظ در زندگی بی نیاز بوده ام و بنابر اصرار دوستان دولت این مسولیت را پذیرفته ام ،؟ طرف فکر میکرده که کل داستان اعزام و رضایت شخص خود اوست ، اهمیت و اعتبار سفارت ، ضرورت های کاری ، حفظ اعتبار و پرستیژ سفارت و مراودات و ارتباطات سازنده با کشور محل ماموریت ،پیشبرد اهداف سیاسی و اقتصادی ، رسیدگی به امور ایرانیان مقیم و اصولا پاسخ ، پیگیری و پیشبرد امور مراجعین ، همه و همه در اوالویت های بعدی است ! !
البته در دوره های دیگر نیز الزاما ، انتخاب سفیران اعزامی از بهترین ها صورت نگرفته است . حد اقل کمتر اتفاق افتاده است که شخصی به عنوان سفیر به کشوری اعزام شده باشد و پس از پایان ماموریت سه یا چهار ساله صرفا به خاطر عملکرد ضعیف ، ناتوانی در برقراری ارتباط سازنده با مسولان کشور متوقف فیه یارفتار و برخورد نا مناسب مجموعه تحت امر او با مراجعه کنندگان به ویژه ایرانیان مقیم ، از اعزام و انتصاب مجدد به کشور دیگر جلوگیری شده باشد .
امیدورایم برای انتخاب سفیران توانمند ، ارتباط گر ، آشنا به زبان محل ماموریت و زبان دیپلماسی تلاش و جدیت بیشتری صورت گیرد تا کسانی عهده دا ر مسولیت شوند که با افتخار و انگیزه بالا ،حفظ و حراست و توسعه منافع ملی کشور بیشترین و بالاترین دغدغه آنان باشد.
دست اندرکاران اینترنت ، در ایران هر روز به تعبیر جوانان کوچه و خیابان مهارتشان در راه رفتن بر روی اعصاب مردم بیشتر میشود . عجیب است با این اینترنت غیر قابل اعتماد و نیم بند ، وزیر ارتباطات هم چند روز یکبار از افزایش سرعت اینترنت در کشور ، ارتقائ جایگاه اینترنت ایران در جهان ، ورود پلاتفورم های جدید داخلی با سرعت های مشابه خارجی و بهبود وظعیت نسبت به دولت قبل سخن می راند ، وزیر محترم در اوایل مسولیت خود ، چون تجربه و سابقه کافی در موضوع نداشت و به زعم خودش حرف هایش تازگی داشتند و برای مخاطبان اقناع کننده بود ، لذا تصویری از لبخند ملیح و سرشار از رضایت و خود اطمینانی اش راازطریق دوربین و بر نشسته بر امواج ارسالی تحویل بینندگان و مخاطبان رسانه و مشترکان فضای مجازی میداد . غافل از اینکه لبخند مقام مربوط که علی الاصول مسول و ضامن کیفت و استمرار محصول صنعت و امکان تحت مسولیت اوست همچون میخ آخته ای است فرو رونده در اعضا و جوارح مصرف کننده و بهره بردار ، خوشبختانه این اواخر از لبخند نچسب وزیر خبری نیست ، احتمالا کاربران و بهره برداران مراتب نارضایتی شدید خود را به سمع و نظر مسول ذیربط رسانده اند، یا تا حدی خود متوجه مفتضح بودن وضع موجود شده است .
بحث فیلترینگ و مشکلات فیلتر شکن ها یک طرف ،پلاتفورم ها و امکانات فضای مجازی بومی نیز برخلاف تبلیغات و وعده ها و اعلام ها پی در پی هنوز قابل اطمینان نیستد و رفع نیاز نمیکنند ، حتی بانک ها و سایر موسسات مالی یا خدماتی بارها به دلیل ضعف یا قطع اینترنت ، در ارایه خدمات دچار وقفه شده و میشوند . این وصع با گذشت ، دو سال از استقرار دولت جدید با عنایت به قول و قرار و وعده های قبل از به دست گرفتن قدرت ، تلخ ، نا امید کننده و تا حد زیادی توهین آمیز است .