انتصاب سفیران در کشور ، هر روندی که طی میکند و هر شرح و توضیحی که پشت آن است ، غالبا نتیجه و محصول قابل دفاعی برای کشور نداشته و ندارد. بهترین قضاوت را میتوان پس از توجه به بیانانت یا مشاهده نتیجه کارکردهای سفیران مختلف داشت . در همین روزها سرکار خانمی برای سفارت ایران در فنلاند برگزیده شده که نفس انتخاب یک خانم دانشگاهی و فعال برای سفیری خوب است ، اما اینکه تخصص او ( ناباروری ) بی ارتباط باشد. دانش دیپلماتیک را بی نیاز به تحصیلات دانشگاهی مرتبط بداند و مدعی باشد که شش ماه طول کشیده که وزارت خارجه او را راضی به پذیرش این مسولیت کند، قدری خودباوری و خود امتنانی زیاد و کم قدر و ارزش دانستن موقعیت و مسولیت پیشنهادی است ( مصاحبه خانم معصومه آباد با خبرآنلاین ۱۳ تیرماه ۱۴۰۲ )
دوستی نقل میکرد که در زمان ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد رییس برکنار شده بانک مرکزی را برای سفیری در یکی از کشورهای اروپایی فرستاده بودند و او با کمترین تحرک و ارتباط با خارج از سفارت میگفت ، من از هرلحاظ در زندگی بی نیاز بوده ام و بنابر اصرار دوستان دولت این مسولیت را پذیرفته ام ،؟ طرف فکر میکرده که کل داستان اعزام و رضایت شخص خود اوست ، اهمیت و اعتبار سفارت ، ضرورت های کاری ، حفظ اعتبار و پرستیژ سفارت و مراودات و ارتباطات سازنده با کشور محل ماموریت ،پیشبرد اهداف سیاسی و اقتصادی ، رسیدگی به امور ایرانیان مقیم و اصولا پاسخ ، پیگیری و پیشبرد امور مراجعین ، همه و همه در اوالویت های بعدی است ! !
البته در دوره های دیگر نیز الزاما ، انتخاب سفیران اعزامی از بهترین ها صورت نگرفته است . حد اقل کمتر اتفاق افتاده است که شخصی به عنوان سفیر به کشوری اعزام شده باشد و پس از پایان ماموریت سه یا چهار ساله صرفا به خاطر عملکرد ضعیف ، ناتوانی در برقراری ارتباط سازنده با مسولان کشور متوقف فیه یارفتار و برخورد نا مناسب مجموعه تحت امر او با مراجعه کنندگان به ویژه ایرانیان مقیم ، از اعزام و انتصاب مجدد به کشور دیگر جلوگیری شده باشد .
امیدورایم برای انتخاب سفیران توانمند ، ارتباط گر ، آشنا به زبان محل ماموریت و زبان دیپلماسی تلاش و جدیت بیشتری صورت گیرد تا کسانی عهده دا ر مسولیت شوند که با افتخار و انگیزه بالا ،حفظ و حراست و توسعه منافع ملی کشور بیشترین و بالاترین دغدغه آنان باشد.