دفاع مقدس محدود به طیف و افراد مشخصی نبود . هشت سال نبرد و ایستادگی در برابر دشمن و در جنگی نابرابر فصل مهم و بخشی ارزشمند از تاریخ معاصر ایرانیان است که تحت هیچ فرهنگ و مرام و باوری قابل نادیده گرفتن و کم اعتنایی نیست . درست است که اکثر قریب به اتفاق رزمندگان و مدافعان شرکت کننده در دفاع مقدس جوانان مسلمان و مومنی بودند که بنابر وظیفه شرعی به دفاع از جان و مال و ناموس خود و هموطنان خود پرداختند با این وجود مقوله دفاع و ایستادگی در برابر دشمن متجاوز به مثابه یک امر ملی در تمامی کشورها و تمامی فرهنگ ها امری مقدس و رزمندگان و مدافعان افراد شریف ، محترم و از جان گذشته قلمداد میشوند و مورد تکریم قرار میگیرند ،حال چگونه است که این امر بدیهی و روال طبیعی برای تعدادی از رسانه های فارسی زبان بویژه شبکه های تلویزیونی که اتفاقا با شعارهای ملی و تظاهر به مردم داری سعی در جلب نظر و حمایت مردم دارند نا دیده گرفته میشود . از همه میگویند و نمایش میدهند جز یاد و یاد واره دفاع مقدس ، چگونه میشود از مردم ، ملت ، عرق ملی ، منافع ملی و سربلندی ایران و ایرانی سخن راند و شعار داد ولی از جان باختگان ، رزمندگان و شهدای این حماسه بزرگ در تاریخ معاصر کشور نام نبرد و یاد نکرد.
متاسفانه تعدادی از شبکه های فارسی زبان خارج از کشور وجود دارند که به همه چیز می پردازند ،از همه جا میگویند از کم اهمیت ترین مناسبت غیر ایرانی نمی گذرند اما هیچگاه از رزمندگان ، ایثار گران ، شهدا و کسانی که سلامتی ،زندگی و جان خود را برای محافظت از کشور و سربلندی و اعتلای نام آن نهادند سخن نمیگویند و یاد نمیکنند .باید باور کرد شعارهایی چون میهن خواهی ،ایران دوستی و دوستداری وطن نیز همت و شجاعت بیشتری میخواهد .صرف ادعا کفایت نمی گند .
رسانه های ملی رسانه هایی هستند که مطابق نامشان نگاه و هدف ملی داشته باشند و برای منافع ملی از منافع و مواضع حزبی، محلی و امیال شخصی و گروهی گردانندگان و مدیرا رسانه بگذرند. بدیهی است که صرف داشتن عنوان ملی کفایت نمیکند بلکه اعلام آن مسولیت گردانندگان را افزایش میدهد . واقعیت این است که در کشور ما تعدادی روزنامه ، خبرگزاری و سایت وجود دارند که می بایست ملی باشند ، گرچه از عنوان ملی استفاده نمیکنند ولی از امکانات و بودجه عمومی کشور بهره میگیرند واهداف تعریف شده آنها ملی است .
مدتی است که صدا و سیمای کشور که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی عنوان رادیو تلویزیون ملی را داشت و در قانون اساسی بعنوان صدا و سیمای جمهوری اسلامی از آن یاد شده است با عنوان رسانه ملی خود را تبلیغ میکند با این همه ملی بودن فقط مربوط و متعلق به صدا و سیما نیست ، طبعا این رسانه و همه رسانه هایی که از بودجه عمومی تفذیه میشوند بایدبیشتر دغدغه ملی و منافع عمومی داشته باشند و آماده شنیدن نقد مردم بعنوان سهامداران و صاحبان اصلی رسانه باشند .بر اساس آنچه که گفته شد همواره انتظار میرود که رفت و آمدسیاسیون از طیف های مختلف در بخش های مختلف حاکمیتی و تغییر و تعویض مدیران رسانه تفاوت و تغییری در نگاه درازمدت و چشم انداز حرکت رسانه ایجاد نکند . در کشور ما تعدادی از رسانه ها هستند که با وجود استفاده از جایگاه دولتی یا حاکمیتی اصراری بر محسوب شدن در دسته رسانه های ملی ندارند برخی هم همانند صدا و سیما عنوان خود را مستمرا ملی اعلام میکند . بیان شدن یا نشدن عنوان ملی در رسالت و وظیفه یک رسانه با رسالت ملی تغییری ایجاد نمیکند بلکه همه رسانه ها و دستگاه های ملی می بایست همواره خود را در قبال آحاد جامعه مسول و پاسخگو بدانند .
رسانه ملی رسانه ای است که علاوه بر بهره گیری از امکانات و بودجه عمومی در هر حال منافع ملی، حرمت آحاد جامعه و پرستیژ ملی را در نظر بگیرد و بسیار فراتر از معادلات زودگذر حزبی ،جناحی و مدیریتی حرکت کند هر رسانه ای که علاوه بر تغذیه از بودجه عمومی شاخص های پیش گفته را رعایت و اجرا کند قطعا یک رسانه ملی آشنا به رسالت خود و موفق است.