دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

خود متخصص بینی

      خود متخصص بینی واژه ای غیر مانوس و من درآوردی است اما آنچه که منظور نظر است  شیوه ای است کم و بیش ملموس در بین ما ایرانیان ،شیوه ای که  دلیل بخشی از آن می تواند به  نوع  آموزش ما برگردد که از هرچیز فارغ از مفید بودن یا نبودنش مقداری میآموزیم  و گاهی  امر بر ما مشتبه می شود که در همه حوزه ها دانش و شناخت داریم همچنین بنا بر فرهنگ اجتماعی و عرفی  همه ما راجع به همه چیز اظهار نظر کارشناسی میکنیم  اینها  اگر در گذشته دور نبوده حد اقل از مختصات جامعه امروز ایران است .مثلا شما یک صحنه تصادف را در خیابان می ببینید تا قبل از اینکه پلیس بیاید ده ها نفر اظهار نظر قطعی کارشناسی می کنند و طرف مقصر و میزان خسارت را تعیین میکنند یا راجع به هر مقوله دیگرنیز این رویه وجود دارد . واقعیت این است  که تا وقتی این موارد در حد اظهار نظر و گفتگو است قابل چشم پوشی و بی ضرر است  ولی وقتی این رسم نامیمون به صحنه عمل و مدیریت اجرایی کشور کشیده می شود آن زمان فاجعه بار است .در کشور های توسعه یافته نیز گاهی پیش می آید که برای مدیریت های کلان و هماهنگ کننده از تخصص های غیر مستقیم نیز استفاده میشود مثلا چندسال قبل برای مدیر عاملی بنگاه بزرگ سخن پراکنی بی بی سی یک مدیر با تجربه و موفق غیر رسانه ای مطرح شده بود یا گاهی پیش آمده که  برای انتحاب سفیر اعزامی به کشوری که برایشان اولویت اقتصادی دارد از مدیران عالیرتبه و با تجربه اقتصادی بخش دولتی یا حتی بخش خصوصی استفاده میکنند ونه الزاما دانش آموخته علوم سیاسی با این توضیح که اولویت حوزه مورد نظرآنها اقتصاد است ،تجربه موفق مدیریت هم وجود دارد کمبود آموزش صرفا سیاسی نیز کوتاه و فشرده مرتفع می شود اما داستان بعضی از مواقع کاملا داستانی متفاوت است .

 همه ما  برخی از افراد را می شناسیم که اینک در مدیریت های کلان کشور هستند  و طی هفت هشت سال ، هفت ،هشت یا بیشتر شغل و حوزه تخصصی را  عوض کرده اند با ارفاق می شود گفت افراد مورد نظر در یکی از این چند حوزه کاری اطلاع داشته اند ولی حضورشان در سایر حوزه ها  کاملابی ارتباط بوده است البته این نکته جدیدی نیست ولی عجیب بودن آن در ادامه این روند است و عجیب تر اظهار نظرهای تخصصی این افراد در حوزه های جدید است.

جای دوری نمیرویم همین تشکیلات کاملا تخصصی صدا و سیما ی خودمان که بنابر وظیفه همواره آمر به معروف و ناهی از منکر است در سالهای گذشته بارها شاهد حضور افرادی بدون زمینه تخصصی و تجربی در مدیریت های موثر خود بوده است شما تصور کنید افراد مجرب و متخصص موجود هر از گاهی چگونه میتوانند با این پدیده ارتباط موثر برقرار کنند و البته محصولی مطلوب  و مورد انتظار هم ارائه دهند.داستان اظهار نظرهای تخصصی  و اقدامات اجرایی افراد غیر متخصص و عیر مرتبط در وهله اول شاید شیرین و طنزگونه بنظر آید اما پشت این طنزها واقعیت های تلخ ودلسردی های گسترده ای وجود داردکه در خلاف جهت منافع عمومی و ملی حرکت می کند امیدواریم در همه خوزه ها بیش از پیش به این مهم توجه شود .

    منتشر شده با عنوان کارشناس ارشد در همه امور از ۲۵ تیر ۹۱ در بخش اخبار وبلاگ های    بازتاب امروز .

رسانه تیغ دو دم

        معمولا در بحث های توسعه و ارتباطات ،وجود رسانه های فعال را البته مشروط به پویایی و آزادی آنها از عوامل یا حد اقل زمینه های دموکراسی می دانند .البته این موضوع در جای خود می تواند قابل توجه و تاثیرگذار باشد با این وجود من همیشه معتقد بوده ام که صرف فعالیت رسانه نمی تواند امیدوار کننده باشد بلکه رسانه دو روی دارد،سازنده و آگاهی بخش یا تحریف گر و منحرف کننده ، رسانه همچون شمشیر دو دم است . بسته  به اینکه در دست چه کسی و چه تفکری باشد خوبی و بدی  و سازندگی  و رسانندگی آن مشخص میشود این خاصیت و توان رسانه به عنوان یک وسیله است. مهم این است که چگونه از آن استفاده می شود .امروزه  در جوامع و حکومت ها از این امکان هم بهره برداری مفید ،موثر و سازنده می شود  و هم انواع تخریب ها ، فریب ها ،زمینه سازی ها و قدرت افزایی ها از همین طریق صورت میگیرد ، بنظرم طرح و کاریکاتور زیر را هرکه ارائه کرده بسیار خوب از پس نشان دادن توانایی رسانه برآمده است.     

گل همیشه بهار



  نسیم و عطر بهار است که می رسد از راه               شمیم خاطر یار است که می رسد از راه

 چه غصه ها که بخوردیم وقصه ها که شنیدیم            عزیز ملک و دیار است که می رسد از راه                

 چه روز وشب که به سر شد به انتظار حبیب            دلیل لیل و نهار است که می رسد از راه               

 طی خزان  نمودیم  که تا  ز  ره  برسد                      گل همیشه بهار است که میرسد از راه               

 همی ز آمدنش  نوبت  ظفرمندی  است                  نوید صبر وقرار است که می رسد از راه                

 اگر چه من خجل از  کوتهی   کردارم                        هم او ز آل کبار است که می رسد از راه              

 مرارت ار چه کشیدیم عداوت ار چه بدیدیم               طبیب رفع نقار است که می رسد از راه 

      

 مراد ما که نشانیست زلطف حضرت حق                جلیل و اهل وقار است که می رسد از راه       

 نشا ن  ز آمدنش  می پرا کند همه  جا                  نوید شور وشعار است که می رسد از راه

 در این  زمان  ستیز و غبار وهم  انگیز                   ز دور یکه سوار است که می رسد از راه



   انتشار یافته در روزنامه اطلاعات  ۴ مرداد ماه هشتاد ونه  (ویژه نیمه شعبان)      سعید فانیان