دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

به مجلس جدید امیدی هست ؟

 مجلس جدید ( مجلس یازدهم )در حالی تشکیل شد که طی انتخابات آن کمترین مشارکت مردمی نسبت به دوره های قبل صورت گرفت ، این عدم استقبال بدلایل مختلفی بود و کارشناسان مواردی چون تایید نشدن گرایش های متنوع سیاسی توسط اعضای شورای نگهبان ، بی انگیزه شدن بخشی از مردم ، دلسردی اصلاح طلبان  ، کم اعتبار شدن مجلس در دوره های قبلی و امثال آن را دلایل  کمی استقبال و مشارکت مردم در تشکیل مجلس جدید برمی شمارند .هرچه بود و هرچه شد ،مجلس طبق قانون و عرف موجود تشکیل شد ولی قدری کم رونق تر از قبل و البته به لحاظ سیاسی یکدست تر و همگن تر

در این زمان و طی چند هفته ای که از شروع کار مجلس گذشت ، نمایندگان مجلس،  وزیران  مختلف را برای ارایه گزارش  به صحن علنی دعوت و به گزارش حوزه تخصصی آنها گوش فرا دادند  و در جریان آخرین وضعیت کشور قرار گرفتند. نمایندگان حین گزارش برخی از وزیران  سولات و بعضا،انتقادات و اعتراضاتی کردند که غالبا  نشان از یک تحول فکری و  حضورنگاهی تازه و راه گشا در صحنه سیاسی کشور نبود ، در چند مورد بویژه طی سخنرانی و ارایه گزارش آقای ظریف وزیر امورخارجه  کار به توهین و هتاکی هم رسید . اینکه نماینده ای به هر دلیل بویژه گرایش سیاسی متفاوت یا مخالفت با راه و رسم قبلی از وزیر انتقاد کند امر قابل قبولی است اما هتاکی ، توهین ، هیاهو ومزاحمت برای سخنران  ، نیازی به نماینده شدن ندارد, اموری است که از دست هر آدم آموزش ندیده و مجلس ندیده ای هم برمیآید. در جریان رای گیری برای تایید اعتبارنامه نمایندگان نیز مجاس یک حرکت عجیب و جدید انجام دادند ،اعتبار نامه یکی از منتخبین پس از فشارها ، تبلیغات و بررسی های چند باره تایید نشد .انچه که در عمل دیده شد حرکاتی بود که یا شباهتی به مجالس قبلی نداشت . فردی ، صلاحیتش توسط منابع چهارگانه و شورای نگهبان تایید ، شد ، در صحنه علنی مورد اعتراض چند نفر قرار گرفت در شعبه مربوط و سپس کمسیون تحقیق بررسی شد ، کمسیون با اکثریت نماینده را تایید کرد ، دوباره  سوال شد ، تایید کردندو بلاخره آنقدر داستان کش پیدا کرد تا با فاصله ای نسبتا ناچیز بین موافقان و مخالفان،  رای به عدم صلاحیت او دادند ،حتی اگر این رفت و برگشت ها و تکرار بررسی ها همه و همه در مسیر قانونی صورت گرفته باشد . افشاگری ها ، مخالفت ها ، حمله ها و هجوم به شخصیت نماینده مذکور در فضای مجازی و برخی رسانه های رسمی بیشتر یک حرکت ضد اخلاقی بود تا شفاف سازی ، منظور اینکه اگر مشکل از صلاحیت است منابع و تعیین صلاحیت مشخص هستند ، اگر قرار بود همانند دوسه نماینده مورد اعتراض قرارگرفته دیگر  به نتیجه کمسیون تحقیق اکتفا شود، طبعا کار تایید همانجا تمام  شده بود . به هر روی اکثریت عددی نمایندگان در پایان رای به عدم صلاحیت دادند ، اما هیاهوهای یکسویه و تخریب شخصیت در فضای بیرون از مجلس هیچ جایگاه قانونی ، یا محل توجیه اخلاقی ندارد .از نمایندگان پیگیر این رد اعتبارنامه انتظار میرفت  که فارغ از دیدگاهی شخصی  یا جناحی تحت هر شرایطی با حرکات ضد اخلاقی برخورد و مقابله  می کردند.در همین مورد اظهار نظرها و نقدهای متعددی مبنی بر بدعت گذاری در آغاز کار مجلس ابراز شد که از آن میان اظهارات آقای دکتر مسعود پزشکیان نایب رییس مجلس دهم قابل توجه بود . او اینگونه برخورد را غیر عادلانه ، بی سابقه و برخوردهای صورت گرفته در فضای رسانه ای را دور از اخلاق خوانده بود .

مصاحبه ای خواندم از یک خبرگزاری رسمی کشور با تعدادی از نمایندگان  عضو کمیسیون تازه تشکلیل شده فرهنگی  ، با کمال تاسف بیشتر این نمایندگان از حضور در کمیسیون فرهنگی راضی نبودند و بعضا گفته بودند که چون ظرفیت در کمیسیون های مورد نظرشان تکمیل بوده ناچارا به کمیسیون فرهنگی که داوطلب زیادی نداشته پیوسته اند ، از این بدتر و نا امید کننده تر پاسخ چند تن از نمایندگان مذکور راجع به کتاب خوانی و مطالعه آنها بود پاسخ هایی که حکایت از دوری آنها از فضای مطالعاتی ، کتاب خوانی است . در دو سه هفته اول کار مجلس نیز بعضی پیشنهادات توسط برخی از نمایندگان منعکس و منتشر شد که بعضا عجیب و غریب بود مثلا یکی پیشنهاد داده بود که ختم قرآن بگیرند یا امثال آن که اینها را لازم نیست فردی نماینده باشد تا طرح بدهد و پیشنهاد  کند .

البته تعدادی از نمایندگان در ادوار قبل هم بوده اند ، تعدادی نیز از سیاستمداران و مجریان و کارگزاران حکومت  در حوزه های مختلف بوده اند، امیدمیرود  با توجه به اینکه مجلس شورای اسلامی هنوز در ابتدای راه خود است ، برنامه ریزی ها و راه کارهایی ارایه دهد که تحول آفرین  و حلال مشکلات فعلی کشور همچنین آبرو بخش برای کشور و ملت ما باشد . طبعا راه کارها می بایست انجام شدنی ، صحیح و تداوم یابنده باشند . امیدواریم موفق شوند و برای کشور راه کار ها و سیاست های ماندگاری تدوین کنند  و حمایت کنند تا محیطی آزاد برای نقد و پروش افکار و حفظ کرامت همه هموطنان فراهم آید.

متولی شادی در جامعه کیست؟

 البته شادی مردم  امری فراتر از وظیفه یک نهاد و سازمان است . شادی مردم هم درونی است هم بیرونی ، هم درک کردنی ، حس کردنی و هم دیدنی  ، به شرایط اقتصادی مردم بستگی دارد هم به شرایط فرهنگی ,، اما با همه اینها در بعضی کشورها که اتفاقا در بخش هایی از آن مردمانی با وضعیت نه چندان خوب اقتصادی زندگی میکنند ، از شادی دور نیستند ،مثلا کشور بزرگ و پر جمعیت هندوستان ، حتی بسیاری از مردم ضعیف هم  بنابر فرهنگ و سنت خود از شادی بی بهره نیستند .

امروز شادی ، لبخند ، تفریح ، سرگرمی  نیاز همه مردم کشورمان است . هرچه شرایط معیشت سخت تر میشود ،شادی کمتر میشود ، لبخند ها کم رنگ و محو میشوند ونیاز به آنها بیشتر میشود.شادی های عمیق معمولا از رضایت خاطر است . از شاد کردن و شاد دیدن دیگران است . خیلی وقت ها ،شادی ها کوچک هستند و زود گذر هیمن هم برای دور شدن افراد از تلخی ها ، غصه ها و گرفتاری ها ، حتی برای مدتی کوتاه موثر است .

امروز همانطور که مردم ما بخشی از هیاهوها ، تلخی ها و تشدید نگرانی ها را از طریق فضاری مجازی دریافت میکنند و بسیاری از این فضا برای تسویه حساب ها با دیگران استفاده میکنند ، با این همه بخش قابل توجهی از مردم بویژه جوانان و نوجوانان بخشی  از اوقات فراغات خود را با حضور در   فضای مجازی پر میکنند ، بخشی از تفریحات و سرگرمی های خود را نیزاز این طریق  جبران میکنند .

در بسیاری از کشورها مردم خود، داوطلبانه برای ایجاد شادی جمعی و گذران بهتر اوقات فراغت ،مشارکت میکنند .با این وجود همه دستگاه ها و سازمان ها برای هرچه بهتر برگزار شدن برنامه های  عمومی مثل جشن ها ، مسابقه ها ، کارناوال ها ،کنسرت های موسیقی  مشارکت و پشتیبانی میکنند .تولید و نمایش فیلم ها و اجرای نمایش های طنز و سرگرم کننده نیز میتوانند برای این منظور موثر و مفید باشند .

  در کشور ما ده ها نهاد فرهنگی  فعالیت میکنند، ولی تقریبا هیچ سازمان ، نهاد و وزارتخانه ای ایجاد نشاط و شادی در جامعه را وظیفه مستقیم خود نمیدانند . خوب است در شرایطی که  گزارش های رسمی در سال های اخیر نشان دهنده افزایش  غم ، نگرانی و نا امیدی در افراد جامعه  بوده  و فشارهای اقتصادی اخیر و بیماری کرونا شرایط را سخت تر کرده است ، همه نهادها خود را موظف به تلاش برای امید بخشی ، شادی آفرینی و زدودن گرد غم و غصه از اقشار مختلف مردم بدانند و با تمام توان به این مهم بپردازند و قبل از آن شرایط را برای مشارکت های مردمی فراهم نمایند ،