ترددیدی نیست که طی سالهای اخیر سیمای جمهوری اسلامی ایران به طور جدی ریزش مخاطب داشته است .متاسفانه همواره صدا و سیما در گزارش های مختلف تنها به اعلام آمار بینندگان و تماشاگران مواردی مثل سریال ها توجه داشته است ، در این مورد هم نسبت میزان بیننده به گذشته ، تناسب با جمعیت کشور ، مخاطبان رسانه های دیگر ، شبکه های تلویزیونی خارج از کشور ، فضای مجازی ، مقایسه ادواری با سال های گذشته و از همه مهمتر میزان رضایت مخاطبان همچنین میزان اعتماد مخاطب به رسانه بیان نمیشود .
وضعیت جامعه به گونه ای است که با بررسی های میدانی هم شواهد کلی نشانگر افت جایگاه کلی صدا و سیما در مرجعیت جنبه های مختلف ، خبری ، سیاسی ، فرهنگی و هنری می باشد ، ای کاش مدیریت کلان صدا و سیما علاوه بر محصول بررسی های مرکز سنجش سازمان ،گاهی با استفاده از مراکز تحقیقاتی و سنجش افکار همچنین کارشناسان مستقل به افکار سنجی مردم ، میزان محبوبیت ، تراز جایگاه رسانه ، میزان رضایت و اعتماد مخاطبان می پرداخت و بررسی علمی و تحقیقی و بی طرفانه می شد .
از مردم نیاز سنجی می شد و بررسی کامل و بی طرفانه ای در مورد همه داشته های رسانه صورت میگرفت .
صدا و سیما به راحتی میتوانند نظر مخاطبان و رضایت یا عدم رضایت مردم را در مورد افراد فعال در روی صحنه رسانه اعم از هنرپیشه ، مجری، گوینده ، کارشناس ، مداح ،همچنین میزان محبوبیت و رضایت از افراد اخراج یا قطع ارتباط شده با سازمان رابررسی کند . این بررسی ها میتوانند به کیفیت برنامه ها و خروجی شبکه ها . کمک شایانی داشته باشد ، از به کارگیری افراد تکراری که مخاطبان حس خوبی از آنها ندارند جلوگیری کند ،آنهایی که مردم خاطرات خوبی ازشان دارند و از حضورشان لذت می برند برای حضور و فعالیت، دعوت به کار و شوند و بدین وسیله رضایت مردم و جایگاه صدا و سیما افزایش یاب د . واقعا دلیلی ندارد که یک رسانه با ویژگی عام و عمومی بودن بر حضور کسانی اصرار ورزد که ازدیدمخاطبان حضورشان خوشایند نیست ولی پر تعداد تکرار میشوند ، در عوض برخی افراد به دلایل عمدتا مدیریتی یا هر بهانه دیگر قطع همکاری شده اند ، اما مردم علاقمند حضور و فعالیت آنها هستند ، چرا صدا و سیما نیاید از این سرمایه ها و پتانسیل مردمی استفاده نکند ، مگر رضایت و اعتماد نباید محور اصلی کار رسانه باشد تا بر اساس این محور وظایفی چون ترویج فرهنگ ، آموزش ، اطلاع رسانی و فراهم کردن اوقاتی خوش برای مخاطبان خود آنهم در جامعه ای که مردم به شدت به آن نیازدارند فراهم کند .
زمانه زمانه سرمایه گذاری های کلان ، راه اندازی و توسعه فعالیت های رسانه ای در شکل ها و با موضوعات مورد نیاز و علاقه مردم است . با درک شرایط موجود می بینیم که فرصتی برای لجاجت ، کم تحرکی در عمل و بی توجهی به نگاه و خواست مخاطبان باقی نیست. همه در حال رقابت سنگین و حرکت سریع برای جلب نظر مخاطبان هستند . بهتر است برای ارتباط نزدیکتر با مردم بازنگری اساسی بر روش های قبلی صورت گیرد تا بیش از این فرصت ها از دست نرود .