این روزها با شنیدن وعده های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری ، ضرب المثل ؛ کل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی، بیشتر تداعی میشود که واقعا اگر حل مسایل و مشکلات جامعه اینگونه که آقایان میگویند قابل دسترس است و مشکلات را می توان با همت لازم یا مدیریت کارآمد برطرف کرد، چرا تا کنون در حوزه مسولیتشان بخشی از این مسیر را طی نکرده و به سهم خود حرکات کاملا سازنده ای نداشته اند . البته نامزدهای انتخاباتی نکات خوبی رامورد توجه قرار داده اند ، مدیریت قوی، برنامه ریزی دقیق ، مشورت گرفتن از کارشناسان و . . .. . همه خوب اند.
نکته جالب در این میان این است که همه کاندیداها در مراتب مدیریت های ارشد کشور حضور داشته و کمابیش حضور دارند ، اگر به گفته ها و شعارهای انتخاباتی خود باور دارند ، با رییس جمهور نشدن هم لا اقل در محدوده مسولیت و مدیریت خود تا حد ممکن به این شعارها عمل کنند و البته انچنان که خود میگویند ، آنجایی که به دلیل مخالفت ها و مقاومت ها و مزاحمت های دیگران که طبعا از مردم عادی نیستند کاها پیش نرفت میتوانند با شفاف سازی ،آن عناصر یا عوامل را در رسانه ها به مردم جامعه معرفی کنند .
کسانی که علاقمند به اطلاع از مواضع کاندیداهای ریاست جمهوری بوده اند به نحوی بطور مستقیم غیر مستقیم از طریق رسانه های گروهی ، فضای مجازی و گروه های اجتماعی از مواضع ، نقدها و نظرات آنان مطلع شده اند ، لذا به نکات و ملاحظات اعلام شده آنها نمی پردازم ولی فکر میکنم اگرتنها اگر ۴۰ درصد از این قول و وعده ها محقق شوند ، وضع جامعه از اینکه هست خیلی بهتر خواهد بود.