توجه وگرایش به آموزش زبان فارسی در کشورهای شرق اروپا جالب و امیدوار کننده است با وجودی که توجه به گسترش زبان فارسی همواره از تاکیدات مسئولان عالی کشور بوده است اما برنامه ریزی ها و بودجه حفظ و حمایت از توسعه کرسی های زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه های کشورهایی که قبل از این زبان فارسی در آنها تدریس می شده هیچگاه کافی نبوده است مثلا اخبار و اطلاعات موجود روندی پویا و رو به توسعه را در کشورهای با سابقه و مطرح در این زمینه همانند هند و پاکستان خبر نمیدهد، البته در این میان حضور رو به افزایش ایرانیان در کشورهای مختلف بویژه کشورهایی چون آمریکا ،انگلستان ،آلمان باعث احساس نیازبیش از پیش آنها به آموزش نسل جدید و در نتیجه توجه بیشتر ایرانیان مقیم به این مقوله شده است .تعدادی از رایزنی های ایران نیز تلاش های موثری داشته اند اما باید توجه داشته باشیم که علاوه بر تلاش قدیمی کشورهای غربی برای توسعه زبانهای خود بویژه زبان انگلیسی ،بعضی از کشورهای همسایه مانند ترکیه در سال های اخیر برای توسعه فرهنگ و زبان خود تلاشی وسیع انجام داده اند بنحوی که این تلاش ها در منطقه مثلا محدود به کشورهای ترکمنستان و ازبکستان نشده است بلکه شاهدیم که در کشور تاجیکستان با مردم دارای گویش فارسی یا تاجیکی مدارس شبانه روزی و موسسات آموزشی ترکی استانبولی دایر کرده اند متاسفانه برخی از کشورها نیزبا اهداف سیاسی از همکاری و همراهی در مسیر توسعه زبان فارسی خود داری و جلوگیری میکنند
در مقابل آنچه که گفته شد به نحو عجیبی استقبال و زمینه توسعه و گسترش زبان فارسی در برخی از کشورهای شرق اروپا وجود دارد برای مثال در سال 1381 که سفری به صربستان داشتم مسئولین وقت رایزنی فرهنگی و سفارت جمهوری اسلامی ایران تعداد فارسی آموزانی را که در کلاس های تحت نظر رایزنی آموزش میدیدندحدود 100 نفر ذکر میکردند اما دلیل محکم و متقنی برای این گرایش عنوان نمیشد ، در سالجاری کلاس های فارسی آموزان در جمهوری بلاروس را از نزدیک دیدم . تعداد درخواست کنندگان و ثبت نام شدگان برای فراگیری نزدیک به 300 نفر بود و در حال حاضر نزدیک به 150 نفر از آنها مشغول یادگیری زبان فارسی می باشند،از اهم دلایل گرایش برای فراگیری زبان فارسی در جمهوری بلاروس را می توان روابط خوب میان دو کشور ،تلاش جدی سفارت جمهوری اسلامی برای برگزاری دوره های آموزش زبان فارسی ،حضور روبه رشد دانشجویان ایرانی در بلاروس ، ازدواج تعدادی از دانشجویان پسر ایرانی در این کشور و البته اطلاع یافتن مردم بویژه جوانان بلاروسی از شیوایی و شیرینی زبان فارسی و شناخت قبلی مردم از برخی از شاعران ایرانی بویژه خیام ذکر کرد