در نگاهی کلی به رخدادهای روزمره در جهان مشاهده میشود حوادثی که از روی عصبیت و رفتارهای خشن در مناطق مختلف جهان روی می دهند قطعا بارها بیشتر و بزرگتر و خشن تر از موارد مشابه در ایران هستند گرچه این معظل دامن جامعه ایران را نیز گرفته و اینگونه موارد متاسفانه طی سالهای اخیر رو ندی افزایشی داشته است ، با این همه عبوسی و عصبیت عمومی جامعه از بسیاری از جوامع مشابه در شرایط صلح بیشتر است . در چهره عمومی جامعه خنده ، شادی و شادابی چندانی ملاحظه نمی شود،بخشی از این مشکل متوجه اوضاع اقتصادی است ولی بخش دیگر آن به دلیل کمبود ابزار شادی و نشاط متناسب با شان و شرایط مردم در جامعه است .
براستی رسانه های ما به عنوان فراگیرترین ابزارهای ارتباطی در دسترس مردم چه بخشی از شادی و نشاط اجتماعی جامعه را تامین می کنند ؟ طی هفته چند برنامه شاد و مفرح از شبکه های متعدد رادیویی و تلویزیونی کشور پخش میشود؟. حدود سی سال است که همچنان شاد ترین برنامه رادیو برنامه صبح جمعه است با همه فراز و فرودهایی که داشته است ،سیما سهم اصلی ایجاد سرگرمی را بر تولید سریال های و تله فیلم های مختلف نهاده است این مجموعه های نمایشی توانسته و می تواند بخشی از اوقات فراغت مردم را پوشش دهد ولی عمده سوژه ها ،جدی ،تاریخی ، مناسبتی و بعضا تلخ هستند
علاوه بر صدا و سیما سایر امکانات رسانه ای و شیوه های نمایشی در شاد کردن جامعه و فرحبخشی چقدر سهم داشته و دارند ؟ تئاتر بعنوان یک هنر نمایشی موثر و رودر رو در سال چند برنامه و نمایش شاد ارائه میدهد؟ البته در بسیاری از شهرستانها اصولا تئاتر وجود ندارد در اندک سالن های فعال و پر رونق تهران نیز به ندرت با برنامه های شاد و باب طبع مردم مواجهیم، سینما نیز شرایطی مشابه دارد بنحوی که در بسیاری از زمانها طی سال مخاطبان در تهران بعنوان پایتخت و شهر برخوردار از بیشترین سالن سینما و تئآتر امکان انتخاب یک فیلم یا نمایش شاد را ندارند.
در مجموع بنظر میرسد که برنامه ریزان ، مدیران و مسولان ذیربط در کشور یا اشراف لازم به جو عمومی و نیاز جامعه به شادی ندارند یا از کارایی و تاثیرگذاری وسایل و ابزار ارتباطی و رسانه ها در جامعه بی اطلاعند چون هم جامعه شدیدا نیاز دارد هم رسانه ها بارها کارایی خود را در زمینه تلطیف روح و روان مردم در جوامع مختلف از جمله جامعه خودمان نشان داده اند و آنچه که نیاز است درایت و همت بیشتر دست اندر کاران است .
آقای فانیان سلام
بنظرم زندگی ماشینی ، امواج مبایل ،بازیهای رایانه ای ، سرگرم شدن مردم بخصوص جوانان و نوجوانان با مبایل ، قانع نبودن به داشته ها و امکانات خود ، چشم و همچشمی ها که مردم را به رقابت نفس گیر در زندگی دچار نموده ، دلایلی دیگری بر اعصاب خردی و عصبانیت مردم امروزی می باشد، حتما قدیم تر ها که یادتون هست اهالی رستاق به کم قانع بودند و چه نشاطی داشتند ، ولی حالا در همین رستاق خودمان ، برای زندگی لوکس و تجملاتی چه رقابتی با هم گذاشته اند.
سلام بر شما هم ولایتی
قطعا همه نکاتی که اعلام و ابراز فرموده اید درست هستند یعنی زندگی ماشینی و رقابت در مصرف نیز بر خستگی روحی مردم افزوده است ضمن اینکه بخشی از مواردی که متذکر شده اید نیز آثار و کارکرد رسانه ها و ارتباطات امروزی هستند ، در این مطلب کوتاه فقط اشاره داشتم که رسانه ها سهمشان در شادی افزایی و مفرح ساختن فضای جامعه مثل ممالک دیگر جهان باید بیشتر باشد . از شما و اعلام نظرتان متشکرم.
آقای فانیان سلام خسته نباشید
با عرض پوزش دو سوال در خصوص نقش رسانه بخصوص فضای سایبری داشتم .
حداقل 5سالی است که با اینترنت کار میکنم و از مطالب آن بهره برداری میکنم بخصوص مطالب سیاسی اجتماعی اطلاعات عمومی و حوزه پزشکی و سلامت ،
حوزه سایبری و فضای مجازی را بسیار جذاب دبدم بطوریکه به قصد نیم ساعت استفاده از مطلب ، از اینترنت ، انسان ساعت ها در فضای مجازی غرق میشود در صورتیکه مطالعه کتاب و روزنامه اینقدر کشش ندار د ، علت این همه جذابیت در فضای مجازی چیست ؟؟ آیا نی توان این جاذبه را با روش های نوین وارد عرصه کتابخوانی نمود در حالی که مسئولین کشور همیشه ازپائین بودن ساعت سرانه مطالعه در کشور نسبت به سایر کشورها ، گلایه دارند .
سوال دیگر اینکه چرا در حوزه سینما هنگامی که فیلمی مانند اخراجی ها در سینماها اکران میشود اینقدر تماشاگر دارد ولی فیلمهای تاریخی کمتر بیننده دار ، آیا نمی شود ارزشها و هنجارهای مثبت دینی و ملی را به این روش در ذهن مردم ماندگار نمود که ناچار به استفاده از سایر روشهای پرهزینه نباشیم.
بنظرم اگر پاسخ این سوالات را بصورت مقاله و بصورت سلسله وار در وبلاگتان درج نمایید برای کاربران مفیدتر می باشد . ممنون
سلام بر شما
ضمن تشکر از لطف و عنایت شما ،البته همچنان خیلی ها معتقدند که مطالعه کتاب از سایر شیوه ها ماندگارتر است اما نکته ای که گفتید یعنی لذت بیشتراستفاده از فضای مجازی و کشش و جاذبه آن را تایید میکنم شما در فضای مجازی از تنوع بیشتری برخوردارید ، از حواس بیشتری کمک میگیرید ، از امکانات و جنبه های مختلف و تاثیر گذار پیام بهره میگیرید ، رنگ صدا ، حرکت ،تصویر ،موسیقی و . . علاوه بر این پیام را خود انتخاب میکنید، زمان شنیدن یا دیدن را نیز خودتان تعیین می کنید ،و . .
در مورد مثالی که گفته اید بنظرم میرسد که فیلم ها و سریال های تاریخی چون معطوف به یک زمینه قبلی است مخاطبانش بیشتر کسانی هستند یا میتوانند باشند که نسبت به موضوع یا دانش و احاطه داشته باشند یا بنوعی تجربه کرده باشند فیلم اخراجی ها که مثال زده اید هم در تجربه و خاطره خیلی از مردم بوده هم جنبه طنزش کشش داشته و هم نوع پرداختش نوعی سنت شکنی نیز محسوب میشود چون مردم قبلا فقط جبهه را در فضاهای جدی و مقدس تجربه کرده بودند و این تجربه نو برایشان جاذب بود البته بقول شما باید انشااله به این موضوعات بپردازیم . باز هم از عنایت شما متشکرم .
با سلام و خسته نباشید،اولا مخواستم نظر موافقتم را در مورد فرمایش اقای که در بالا پیشنهاد داده اند که در مورد این موضوع زیاد باید بحث بشه در وبلاک شما.... یک عزآبادی.....به نظر بنده سه اصل انسانها را اگاه میکندو هم از عصبی بودن دور میکند ۱.تلوزیون ۲.رادیو ۳.کتاب......بنابر این مدیران این سه اصل باید خیلی کوشا باشند....تا در تلوزیون با برنامه های طنز امیز .....رادیو با موسقی های دلنشین سنتی ایرانی.....کتاب با مطالب های غیر سیاسی ...مخاطب های خودشان را جذب بکنند......امیدوارم در این چند سطر منظور خودم رو رسانده باشم.حامد