تاملی بیشتر بر اخبار ، تبلیغات و پیام های معمولی که هر روز در رسانه های داخلی ما منتشر و منعکس میشود ما را با ده ها بلکه صدها نکته غیر اصولی، سطحی ،کم عمق و ابتدایی مواجه میسازد که اگر مورد توجه قرارگیرند می بینیم که این نوع پیام ها در مواردی شعور مخاطب را به هیچ میگیرند .متاسفانه اینگونه موارد کمتر مورد توجه و نقد نویسندگان و خبرنگاران ودیگر اصحاب رسانه قرار میگیرند .شاید از بزرگترین ضعف های موجود در رسانه های کشور نپرداختن به بررسی کارکرد تخصصی و نقد رسانه ای نسبت به یکدیگر است .البته بسیاری از رسانه های موجود صرفا با انگیزه های سیاسی و در محدوده اهداف و اولویت های سیاسی ،حزبی و جناحی خود به واکاوی عملکرد و نقد دیگران می پردازند . اما نمونه های فروانی از پیام ها ، تبلیغات و خبرهای بی اساس در رسانه ها وجود داشته و وجود دارند که مشمول این بی توجهی می شوند.چه بسیار خبر ها و مصاحبه هایی که از اساس دروغند ولی به دلیل حساسیت کم حتی پس از اثبات نیز اتفاق و پیامدی ندارند ؟ علاوه براین ها گاهی با تبلیغات وسیع در مورد کالاهایی برای خانواده ها مواجهیم که در قبال آنها در موارد زیادی اعتراضات موسسات مربوط به کیفیت و بهداشت نادیده گرفته شده و با بی اعتنایی به این هشدارها پخش تبلیغات برای ماه ها روی آنتن صدا و سیماتداوم یافته است مانند تبلیغات طولانی مدت مربوط به کرمی موسوم به کرم حلزون ،یا ماه ها پخش یک بسته تصویری که طی آن یک نوع شامپو تبلیغ می شد در این تبلیغ تلویزیونی که کپی یک تبلیغ خارجی است بجای شخصیت زن خارجی ،مرد داخلی انتخاب و جایگزین شده بود و بجای شامپو روی سر و بدن در تصویر در حالی که آب از دوش حمام بر روی سر و لباس مرد میریخت وی نیز روی پیراهن و لباسی که بر تن داشت مشغول شامپو ریختن و روی سر و تن خود مالیدن و همزمان به اصطلاح استشمام بوی خوش بود صحنه بسیار مسخره و تصنعی با کپی برداری بسیار ضعیف ، ولی همین تبلیغ حداقل طی شش ماهه دوم سال 92 در شبکه های مختلف پخش میشد .این تبلیغ جز ضعف تهیه و ساخت تبلیغ ، کپی برداری ناقص و نابجا و نادیده گرفتن شان بینده پیام و پیامدی نداشت .
با سلام بر استاد بزرگوارم آقا فانیان…... بعد از جنگ جهانی اول در رسانه‌های جهانی فاصله‌ای به وجود آمد و تحقیقات در این رشته به شکل زیادی به مطالعه در مورد تبلیغات و توانایی مردم در دریافت اخبار شد… اما این کوشش‌ها به یک سیستم جهانی متمایل شد که بتواند نیازهای مردم را بهتر شناخت…..متاسفانه در ایران سانسور و قوانین رسمی که برخی محدودیت ها را برای رسانه ها ایجاد می کند …باعث میشود که نهادهای آموزشی ، فرهنگی ، تبلیغاتی، دینی ضعیف ظاهر بشوند…یا به فرموده حضرت عالی… برنامه ها سطحی ،کم عمق و ابتدایی ساخت و تولید بشود….و بزرگترین اشتباه سوء مدیریت هست که در قرن بیست یکم به راحتی شعور مخاطبین خود را هیچ فرض میکند….یا حق
سلام بر شما
از نظر و نگاه کارشناسی شما ممنونم .بخشی از این موارد و نقایص ناظر بر قانون و فرهنگ و سنت است که طبعا با حقوق و قوانین سایر کشورها تفاوت میکند ولی بخش زیادی نیز مربوط میشود به خود سانسوری ها ،بی توجهی ها به فهم و حقوق مردم ، از این جنبه متاسفانه خیلی کم توجهی ها ، عوام گرایی ها صورت گرفته و میگیرد .