از اوایل اردیبهشت ماه تا یکی دو روز پیش در تهران حرکت خوب فرهنگی ، هنری توسط سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران صورت گرفته بود . این سازمان با نصب تابلوهای بزرگی از آثار هنری هنرمندان داخلی و خارجی و به نمایش گذاشتن این آثار در قطع تابلوهای بزرگ و بیلبوردهای تبلیغاتی در سرتاسر شهر تهران حرکت بسیار خوب و اقدام م جذابی را به اجرا گذارد . این گونه طرح ها می تواند چهره عبوس و دود گرفته شهر را تا حدودی بهبود بخشد و فضای شهر را رنگین ، با مفهوم و تر و تازه کند . ضمن قدر دانی از این حرکت زیبای فرهنگی باید گفت همواره از سازمان فرهنگی ، هنری شهرداری تهران با بودجه بسیار بالا انتظار این چنین حرکت ها و اقدامات فرهنگی و هنری در پهنه شهرمیرفته و میرود .
درحد اطلاع طی سال های اخیر همین سازمان نمایشگاه های فرهنگی هنری بزرگی با حضور کارشناسان، هنرمندان مختلف و صرف هزینه های بسیار در کشورهای خارجی داشته است که انصافا هیچ ربط و تناسبی با وظیفه شهرداری تهران نداشته است . خوب است مشابه طرح موفق و مورد اشاره، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تکرار کند و با نوگرایی به توسعه فضاهای فرهنگی و زنده و با نشاط کردن چهره شهر بپردازد .طرح ها و اقداماتی که قطعا مورد توجه شهروندان و حمایت همه کارشناسان قرار میگیرد و آثار مثبت و سازنده ای بر شهروندان این کلان شهر شلوغ پر ترافیک و بعضا بی عاطفه خواهد داشت .
معمولا افرادی که به دلایل مختلف در جهان به سطحی از معروفیت و شهرت میرسند از طریق دستگاه های مختلف حکومتی و مشاوره ای مورد آموزش و مشاوره های مختلف قرار میگیرند تا به دلیل جایگاهی که پیدا کرده اند ، در رسانه ها مطرح میشوند و به مرور مورد توجه قشرهای مختلف جامعه قرار میگیرند محافظت و مراقبت شوند تا بعنوان افراد مشهور الگوهای مناسبی برای جامعه باشند و از ضررهای مادی و معنوی احتمالی که ممکن است به دلایل کم اطلاعی این افراد یا تخریب و تاثیر پذیری و فضا سازی دیگران ایجاد شود جلو گیری بعمل آید .
متاسفانه در کشور ما هیچ نهاد مشخصی این وظیفه را عهده دار نیست . خیلی از وفت ها هنرمندان ،ورزشکاران و دیگر چهره ها حرف هایی میزنند ُ، اظهار نظرهایی میکنند که هم دون شان کشور بزرگ و با افتخار ایران است و هم از یک فرد معروف و مورد توجه انتظار نمیرود. گلایه های صنفی ، اعتراض های تخصصی و امثال آنها امری طبیعی است اما طعنه به فرهنگ و هویت ملی و ترجیح دادن دیگر کشورها حتی از روی ناراحتی تنها نشان از کم اطلاعی و نا آشنایی با پیشینه و غنای فرهنگ و تمدن ایران بزرگ و سرافراز است وقتی یک هنرمند یا ورزشکار بزرگ است که با وجود همه مشکلات و گلایه ها در برابر مردم خود متانت داشته باشد و به سرزمین آبا، و اجدادی و فرهنگ و تمدن کشور خود افتخار کند و این مهم مقدور نمیشود جز با هوشیاری خود افراد و توجه و مراقبت برنامه ریزی شده سازمان های مرتبط
گفتی ثنای شاه ولایت نکرده ام
بیرون ز هر ستایش و حد و ثنا علی است
چونش ثنا کنم؟که ثنا کرده ی خداست
هر چند چون غلات نگویم خدا علی است
شاهان بسی به حوصله دارند مرتبت
لیکن چو نیک در نگری پادشاه علی است
گر بگذری ز مرتبه کبریای حق
بر صدر دور زود گذر کبریا علی است
بسیار حکم ها به خطامان رود ولی
درحق آنکه حکم رود بی خطا علی است
گربی خودم وگر به خود اینم ثناش بس
در هر مقام بر لبم آوای یا علی است
نیما یوشیج
شب بودو ماه بود واختر و شمع و من و خیال
خواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود
در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت
رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود
در عالم خیال به چشم آمدم پدر
کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود
موی سیاه او شده بود اندکی سپید
گویی سپیده از افق شب دمیده بود
یاد آمدم که در دل شب ها هزار بار
دست نوازشم به سر و رو کشیده بود
از خود برون شدم به تماشای روی او
کی لذت وصال بدین حد رسیده بود
چون محو شد خیال پدر از نظر مرا
اشکی به روی گونه زردم چکیده بود
سهراب سپهری