بعضی وقت ها به دلایل مختلف آنقدر فضای عمومی محیط ما سیاسی میشود که از دز بسیار بالا و غلظت سیاسی بودن این اتمسفر در محیط خسته میشویم . سایت های خبری ، خبرگزاریها ، رادیو تلویزیون ، اینستاگرام ، توییتر ،شبکه های اجتماعی همه شکل های ارتباطی قدیم و جدید را موضوعی خبری در برمیگیرد ، همه اظهار نظر میکنند ، تحلیل ها ، نقدها ، خبرهای تکمیلی ، همه متوجه یک موضوع میشوند . با دوستی تلفنی صحبت میکنی، اول از آن موضوع روز می پرسد یاخود میگوید ، ماشاالله همه هم سیاست شناس و سیاستمدار و تحلیل گر . . . واقعا هجوم همیشهخبری یا گسترش یک موضوع نشاندهنده اهمیت فوق العاده آن است . ؟ صحنه گردانی کارگردانان سیاسی یا تعداد بسیار زیاد کاربران اینترنتی ، شهروند خبرنگاران به چه میزان موضوع را بیش از اندازه لازم، یابیش از اندازه اهمیت واقعی آن برای مردم ، کشور و آینده، گسترش میدهند . در عین حال سهم سایر مسایل فرهنگی ، اجتماعی ، سرگرمی ، آموزشی . . . در سبد خوراک فکری و مطالعاتی روزانه مخاطبان چی میشود ، مرکزی ، سازمانی ، نهادی در اینگونه موارد از سایر جنبه ها ،مراقبت میکند . ؟ من فکر نمیکنم . لذا بنظرم بهتر است در هر حال همه جانبه تر به محیط اطرافمان نگاه کنیم ، به فکر تغذیه ، تنوع ، تفریح و رشد خود و دیگران هم باشیم و مراقب تا یک فکر ، ذهنیت و جریان زندگی همه را تحت الشعاع قرار ندهد . زندگی ابعاد مختلفی دارد ، باید به فکر همه چیز و همه کس و اطرافیانمان و البته میزان تحمل سایرین هم باشیم.