سعه صدر ، تحمل پذیری در مقابل افکار تفاوت با خود ، مراعات و اخلاق مداری در برابر اندیشمندان و عالمان و متفکران . . . این بیانات، تعبیرها و شعارها و تکیه کلام ها، واژه های آشنایی هستند که بارها و بارها توسط واعظان و ناصحان و مسولان در مقام وعظ و نصحیت و توصیه و تاکید به مخاطبان و آحاد جامعه گفته شده ، همچنین بارها صحبت از نشست و برخواست امامان و رهبران دینی با مخالفان و منکران سرسخت با اندیشه و راه خود بوده ایم .
اندر مقام و جایگاه علم ، اندیشه و بخصوص معلمان و اندیشه ورزان در جامعه نیز، بارها و بارها خوانده ایم و شنیده ایم ، با این همه معلوم نیست که چرا هر روز با اخبار جدید و نا امید کننده جدیدی مبنی با اخراج ، بازنشسته کردن و قطع ارتباط استادانی شاخص و صاحبان علم و اندیشه که غالبا، ایده ها و تفکرات دلسوزانه ای برای کشور و ملت ارایه میدهند و در این هنگامه شلوغ و بی رونقی مطالعه و تامل و اندیشه ورزی ، دارای مخاطبانی صادق و گوش های شنوایی در نسل جدید می باشند ، مواجهیم . آیا مسولان و برنامه ریزان و هدایت گران جامعه از آنچه که میگذرد و حاصل آن لاجرم تهی شدن جامعه از علم و نقد و تحمل است آگاهند .؟ و با این نوع برخوردهای حذفی و غیر اخلاقی موافقند .؟ اگر نیستند امیدواریم علیرغم سنگینی بار ندانستن ، مسولیت پاسداری از حرکت علم و عالم و تفکر و متفکر و دانش و اندیشه ورزان جامعه را بهتر و بیشتر احساس و اجرا کنند ، چرا که سکوت سرد و بی رمقی و انفعال جز رضایت و شاید هم عاملیت و در هر صورت مسولیت معنایی ندارد .با همه بحث و جدل ها ونقد و نظرها ، بازهم امیدواریم که آنانی که وظیفه و سهم و نقشی در حفاظت و حراست از فرهنگ و آموزش کشور دارند، بهتر و بیشتر احساس مسولیت کنند و جلو این همه آوای ناموزون و اقدامات نامیمون را بگیرند .