این روزها ، رسانه های رسمی ، صدا و سیما همچنین فضای مجازی پر شده از اظهارات غیر سازنده بلکه ناصواب ، غیر تخصصی و هزینه ساز برای کشور و ملت ، متاسفانه این صحبت ها تنها در چند حوزه به خصوص یا از طریق افرادی بخصوص و در محدوده یک قشر ، صنف یا تخصص خاص صورت نمیگیرد . موضوع مربوط به امروز و دیروزهم نیست ، اما میشود گفت که در تحولات و نا آرامی های اخیر حجم و تعداد و تکرار این قبیل اظهارات بیشتر و بیشتر شده است .
فوتبالیست راجع به اقتصاد و سیاست صحبت میکند . فلان روحانی و امام جمعه در مورد روابط بین الملل ،سیاست خارجی و اقتصاد سخن میگوید . آن یکی پنبه سلبریتی ها را میزند که همه انها چنین و چنان هستند ،یا ورزشی ها فلان و بمان هستند و . . . این سیر شلوغ و پلوغ و بی قواره ادامه دارد .
البته ابراز واظهار نظر هر فردی در هر موضوعی آزاد و از اختیارات و حقوق فردی یک شخص در جامعه است ولی وقتی کسی از تریبون عمومی و خطاب به طیف های وسیعی سخن میگوید یا یک راجع به یک طیف وسیع و حرفه ای گسترده سخن میگوید،، دیگر از محدوده فردی و اظهارنظری شخصی خارج میشود ، در این گونه موارد گوینده باید به خوبی از چهارچوب های رسانه ای ، فرهنگ عمومی ، اوضاع اجتماعی و منافع ملی آگاه باشد . معمولا حرف زدن بی مبنا و منطق کار سختی نیست ، اما درست و به جا، به موقع و مفید سخن گفتن تکلیف تمام گویندگانی است که از ابزارهای عمومی ، رسانه های جمعی و منابر و مجاری عمومی بهره میگیرند ، رد هر حال و به هرصورت باید برای آحاد مردم ، صنوف و حرفه های مختلف در کشور و عامه ملت ، منافع عمومی و ملی و آیندگان این مرز و بوم احترام و اعتبار قایل بود صرف دسترسی داشتن به یک تریبون نشان از داشتن صلاحیت برای مخاطب قرار دادن مردم نیست ، گوینده و سخنران نید باید شان سخن گفتن ، فرهنگ درست و به جا گفتن همراه با رعایت احترام به دیگران را بداند و به اجرا بگذارد .
صدا و سیما در این میان رسالت سنگینی دارد . نباید یک یا چند کارشناس در برنامه های مختلف بطور تکراری راجع به همه چیز سخن بگویند ، از تحولات داخلی تا سیاست خارجی ، از روابط بین الملل و بالاخره فردی در حوزه ای مطالعه ، تخصص و تجربه دارد ، هزاران کارشناس برجسته در کشور وجود داراند ، لازم است قدری دایره تنگ کارشناسان، گسترده تر و سعه صدر مدیران وسیع تر و مشارکت ها فعالانه تر شود تا اعتبار رسانه نیز قدری ترمیم شود .