در برابر غلط های مصطلح و مواردی که با وجود غلط بودن بناچار پذیرفته شده اند یا آنقدر کاربرد یافته اند که زمان طولانی برای تصحیح و اصلاح آنها نیاز است ،گاهی مواردی در گفتگوها و نقل و نوشته ها آنهم از قول و قلم برخی مسئولین یا افراد موثر و فرهنگی دیده و خوانده می شود که به هیچ وجه پذیرفته و شایسته نیست . البته استادانی بزرگ و فرهیختگانی سترگ در حوزه فرهنگ و ادب فعالند و گفته ها و نوشته های آنها ملاک و معیار و راهنمای همه ماست با این همه با عنایت به آنچه که گاه و بیگاه از رسانه ها ملاحظه می شود صرفا به چند نکته مشهود در این چارچوب اشاره میکنم .
1- بارها شاهد بوده ایم که در گفته ها و نوشته های برخی از افراد اصطلاح بی ضرر نیست بجای ضرری ندارد یا بی نفع وبی فایده نیست بکار رفته است مثل اینکه" گفتم این را بدانی یا این را ببینی بی ضرر نیست " یکی دوسال پیش در نامه ای که یکی از هنرمندان خطاب به رئیس جمهور نوشته بود و در آن از مشکلات صنف خود گفته بود ذکر کرده بود که :با خود اندیشیدم اینها را با شما مطرح کنم بی ضرر نیست ،اتفاقا یک روزنامه نیز این جمله را به صورت سو تیتر (تیتر کوچکتر ) آورده بود .
2- کاربرد کلمه فارسی با نشانه های عربی مثل کلمه گاها که گاه فارسی با تنوین عربی به جای گاهی هر روز در گفته های برخی از سخنرانان سیما شنیده میشود ،علاوه بر این جمع در جمع هم در گفته های روز مره برخی مشهود است مثل مدارکا (مدارک ها )که مکرر شنیده میشود در حالی که مدارک خود جمع مدرک است .
3- اصطلاح و عبارت کج دار و مریز که منظور مدارا و مراقبت کردن و کج نگه داشتن اما نریختن است ،بارها به اشتباه در برخی از متن ها به صورت کج دار و مریض نوشته شده است و نوشته می شود .
قطعا این چند مورد از باب مثال است اما آنچه مهم و مورد توجه است پرهیز شخصیت های اجرایی و مسئول و رسانه های فرهنگ ساز از این اشتباها ت است که اهمیتی صد چندان دارد. یکی دو سال پیش یکی از مربیان فوتبال در گفتگویی بجای کلهم واژه کل یوم را بکار برد همین نکته تا کنون بارها در برنامه های طنز صدا و سیما دستاویز و سوژه طنز پردازان قرار گرفته است، حتی در یکی از سریال های تلویزیونی از تکیه کلام ها و مزه های شخصیت و کاراکتر اصلی سریال شده بود در حالی که برخی اشتباهات یاد شده و امثال آن که بارها توسط شخصیت های مختلف تکرار میشود دست کمی از موارد پیش گفته ندارند
متاسفانه علاوه بر عامه مردم و یا حتی افراد تحصیل کرده ، میبینیم که افرادی که در حوزه ادبیات نیز فعالیت دارند بسیاری از کلمات را با غلط دستوری یا حتی نوشتاری به کار می برند ولی اگر نوبت به ویرایش متن دست نوشته یک دانشجو برسد، زیر تمام " می باشد " ها خط قرمز کشیده و بالای آن را با " است" اصلاح می کنند! همین اشخاص براحتی از کنار کلمات بسیار اشتباهی همچون " دوما" " اشتباهأ " و ... عبور می کنند!