در نگاهی به فضای عمومی رسانه های عمومی کشور طی سالیان اخیر یک ویژگی کلی بر فضای این حوزه فکری ، اجتماعی و انسانی قابل تشخیص است و آن رعایت نشدن انصاف در نظر دادن و رعایت نکردن تعادل در عمل ، البته به بهانه ها و تحت شعارهای مختلف، این موضوع پدیده ای جدید نیست ولی بدون تردید رویه ای مخرب و نا امید کننده است که می توان آنها را یکی از دلایل و عوامل عمده کندی رشد آزاد اندیشی و بحث و نقد سازنده در جامعه دانست .
متاسفانه طی این سالها کمتر رسانه ای پیدا شده است که بدور از وابستگی های جناحی و منافع حزبی با سعه صدر و تحمل لازم به انعکاس نظرات مردم یا نقد عملکردها بپردازد . این رویه کمابیش جاری است و تصحیح و ترمیم آن نیاز به اندکی تامل و تمرکز بر اهداف و منافع ملی کشور دارد. اینکه در مراجعه به یک روزنامه یا سایت خبری یا رسانه عمومی صرفا با دیدگاه های مورد خواست آن رسانه مواجه میشوی ، در بخش تلفن های مردم یا نامه ها و پیام ها و پیامک های رسیده فقط با آندسته دیدگاه ها و درخواست هایی مواجه میشوی که با دیدگاه و تفکر سیاسی، رسانه آنهم رسانه همگانی و فراگیر همخوانی دارد از عجایب روزگار است . عجیب از این که انگار مردم بطور صد در صد بر اساس دسته بندی های سیاسی و جناحی حتی مشکلات و در خواست های غیر سیاسی خود را مطرح میکنند. واقعا نباید فکر کرد که تا به این درجه تقسیم بندی کردن مردم در حوزه های اجتماعی و سیاسی کار شایسه و سازنده ای نیست و همینکه نام رسانه ای عام و فراگیر شد باید منافع ملی کشور و مصالح عمومی جامعه را در نظر بگیرد . حتی یک راننده تاکسی که در سطح شهر مسافرکشی میکند با وجود اینکه مالکیت خودرو از آن شخص راننده و هزینه های آ ن به پای اوست به لحاظ عام بودن کارش و عمومی بودن نقلیه اش حق اعمال سلیقه شخصی در ساعات حضور سرنشین را ندارد ، در غیر اینصورت بلافاصله با اعتراض مراجعین و سرنشینان مواجه میشود . بحث از مقطع یا دولت خاصی نیست بحث از یک روند چندین و چند ساله است که همواره تلاش دارد مردم را به سمت تقسیم بندی های موهوم حتی در امور همگانی و عام اجتماعی سوق دهد و این همان چیزی است که محمل بسیاری از توجیهات و بی توجهی ها به منافع ملی و بی انصافی در نقد و بررسی ها یا بی توجهی به مشکلات میشود .
به نظر میرسدتنها راه بهبود این رویه و رشد آزاد اندیشی و حل و فصل بهتر مشکلات انصاف در نظر و تعادل در عمل از طرف همه دست اندر کاران و ارباب رسانه باشد .، چرا که این مشی هم به اخلاق ایرانی اسلامی نزدیکتر است و هم با چهارچوب های حرفه ای و تخصصی همخوانی دارد حافظ علیه الرحمه هفتصد سال پیش از این ،مروت با دوستان و مدارا با دشمنان را سبب فراهم شدن آسایش دو جهان تشخیص داده و فرموده است :
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
حافظ میگوید :
ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بینوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
جالب بود اگر میشد بعضی موارد را بعنوان مثال ذکر می کردید باز هم جالب تر میشد
سلام بر جناب فانیان بزرگوار
متاسفانه آنقدر همه چیزمان سیاسی شده که گاهی تفکیک مسایل از هم دشوار می شود. کاش فرهنگ، هنر، سیاست، ورزش، اقتصاد و... هر یک به درستی بر جای خود قرار گیرند. آن هنگام دنیا مسلماً زیباتر نمود می یافت...
سلام بر شما
کانلا با شما موافقم ،یکی از آفت های فرهنگ کشور سیاسی کردن آن و مداخله سیاسیون بوده و هست متاسفانه مخدوش شدن فرهنگ هم باعث خدشه به هویت ملی می شودد . امیدواریم همانطور که گفته شده است همه کمک کنند تا انصاف در نظر و تعادل در عمل حاکم باشد ، بازهم از شما متشکرم