دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

سیر موسیقی در جام جم

  1.  داستان پخش موسیقی در شبکه های مختلف سیما طی سالهای گذشته و فراز و فرودهای آن بسیار مفصل است و اطلاع از آن احتیاج به بررسی مفصل و بازگویی مدیران و کارشناسان زیادی دارد ولی چگونگی پخش موسیقی در شبکه جام جم که حدود ۷ هفت  سال مدیریت آنرا بر عهده داشته ام برایم قابل ذکر است . شبکه جهانی جام جم که مخاطب هدف آن ایرانیان خارج از کشور تعریف شده اند از ابتدا با رویکردی متفاوت در این زمینه شروع به فعالیت کرد .پخش آزمایشی شبکه حام جم در ماه های مهر و آبان ۱۳۷۶ و عصرها روزی حدود چهار ساعت شروع شد و در ۲۶ آدرماه پخش رسمی شبکه در آنزمان با مدیریت محمد علی ایزدی  و ریاست آقای دکتر لاریجانی بر صدا و سیما و با حضور آقای سید محمد خاتمی رییس جمهور وقت آغاز شد .در آنزمان در صد زیادی از چند ساعت پخش شبکه به موسیقی و البته بیشر موسیقی ایرانی اختصاص داشت ، سازها و آلات موسیقی بخوبی نشان داده می شد و در مراسم رسمی افتتاحیه نیز به همین نحو چند اجرای موسیقی وجود داشت . 
  2. نشاندادن سازها و گروه نوازندگان که البته در شبکه های داخلی وجود نداشت چنان بازتابی داشت که بسیاری اجراها را روی نوار وی اچ اس ضبط میکردند و در داخل کشور به دوستان و آشنایان خود میدادند برای مثال یکی از اجراهای معروف اجرای دو صدایی ترانه ای کاروان با خوانندگی محمد اصفهانی و علیرضا عصار و حضور نوازندگان زن و مرد بود که بصورت زنده در استودیوی جام جم اجرا شد و بارها باز پخش شد . این روند با شتابی کمتر ادامه یافت و به دلیل برخی فشارهای داخلی از حجم موسیقی کاسته شد . به مرور اجراها تنها به مناسبت های جشن و اعیاد  منحصر شد . 
  3. در شروع مدیریتم در شبکه جام جم پخش زنده موسیقی در مناسبت های خاص و البته با تصویر غالبا لانگ شات گروه موسیقی ادامه یافت. ولی بازهم شبکه جام جم برای پخش موسیقی از شرایط بهتری نسبت به شبکه های داخلی برخوردار بود . در اواخر ریاست آقای لاریجانی و اوایل ریاست آقای ضرغامی بر صدا و سیما پخش تصویر آلات موسیقی بطور کلی ممنوع شد . حداقل دو بار به تفصیل روند پخش موسیقی در شبکه جام جم و ضرورت برخورد بازتر در این شبکه را به ریاست وقت ( آقای ضرغامی ) یادآور شدم با این استدلال که اولا این مسیری است که بنابر نیاز طی شده و قطعا بر اساس چهارچوب های پذیرفته شده سازمان ، صلاحدید و مجوز بوده است ، ثانیا وقتی فرزندان ایرانی خارج از کشور طی هفته کلاس اجباری موسیقی در مدارس  خود دارند آیا بهتر نیست کودکان و نوجوانان ایرانی با نوا و در عین حال ابزار و آلات موسیقی ایرانی که بخشی از فرهنگ و هویت ایرانی آنها را تشکیل میدهد آشنا شوند؟ ،
  4. در هربار رییس سازمان بر اهمیت موضوع تاکید کرد و قرار شد موضوع دنبال و چاره جویی شود ولی اتفاق جدیدی نیافتاد و روند امور شرایط را بازهم سخت تر کرد بنحوی که اگر اینک در مناسبت خاصی بطور موردی تصویر ساز ایرانی روی آنتن پخش شبکه های سیما رود به سوژه ای برای سایر رسانه ها تبدیل میشود . بحث موسیقی در صدا وسیما بحث مفصلی است به قدمت سابقه و تاریخ صدا وسیما و به گستره ضوابط مختلف اعلام شده و سلایق متعدد اعمال شده از طرف مدیران و مسولان طی بیش از سه دهه گذشته که امیدوارم به مرور به سرانجام مطلوب و مورد نیاز و توقع جامعه برسد.

نظرات 4 + ارسال نظر
ن.ر جمعه 11 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 10:45 ق.ظ

سلام بر استاد گرانقدر جناب فانیان. انشاءالله که سلامت باشید و ایام به کامتان.
استاد بزرگوار همانطور که خودتان هم با این زخم دیرینه بدون درمان ( البته نخواستن داشتن درمان) آشنا هستید . متاسفانه بزرگترین مشگل ، عدم شناخت مخاطب و نداشتن اطلاعات کافی در مورد نیاز و خواست مخاطبان در این حوزه می باشد. وقتی یک فلش بکی به عقب بزنیم برای افرادی امثال بنده که متعلق به نسل دهه 50 می باشند با توجه به اون شرایط و امکانات وجود یکی دو شبکه کفایت داشت ولی الان وجود تعداد شبکه فقط مطرح است و افتتاح پشت افتتاح . با وجود رسانه های مجازی و ماهواره و شبکه های اجتماعی و ... شبکه های TV ایرانی روز به روز مخاطبانش محدود میشود و باید به قول آقای مختاباد یک خانه تکانی اساسی و ریشه ای صورت پذیرد تا حوزه موسیقی کشورمان رنگ و روی اساسی خود را بازیابد. در این برهه از زمان تنها چیزی که بزرگترین ضربه را به دنیای موسیقی کشور ما می نوازد ، سلیقه ای عمل نمودن مدیران شبکه ها می باشد و به دلیل دولتی بودن شبکه ها و عدم وجود رقابت سازنده در تمام زمینه ها از جمله موسیقی در لایه های پنهان ولی بسیار برجسته مخاطب و بالاخص قشر جوان و نوجوان را به سمت راههای زیرزمینی و ... هدایت می کنند. بنده چندین بار در کنسرت های موسیقایی کشور از جمله آقای احسان خواجه امیری ، مازیار فلاحی و محسن یگانه ، گروه رستاک و ... شرکت کردم . باید در این محفل ها حاضر شد و از نزدیک با نیاز ایرانیان آشنا شد که برای تخلیه روحی خود حاضر به پرداخت بهای بلیط تا .... قیمت هم هستند ولی متاسفانه چیزی که مطرح میشود نحوه حضور آنان است و نه نیاز آنان و چگونگی برخورد با این موضوع . و در نهایت هم منجر به تعطیلی ابتدا مجموعه های مکانی اجرا از جمله تالار کشور و ... و بعد عدم ارایه مجوز و .... و آرام آرام که خیلی هم دور نیست تعطیلی اجراست که انشاالله به آنجا نرسد. باید تلاش شود که این قدمها در جهت تخریب برداشته نشود و به سمت روشنایی در تمامی موضوعات از جمله موسیقی سوق داده شود . عذرخواهی مرا بپذیرید اگر طولانی نگاشتم. التماس دعا

سلام بر شما
از ابراز نظر کارشناسی شما صمیمانه متشکرم هم موضوع موسیقی بسیار مهم است که با کمال تاسف از طرف مدیر ان جامعه جدی گرفته نمیشود ، این نیاز با کم توجهی و کم عنایتی حل نمیشود یک نیاز واقعی است .شما به نکته مهم دیگری هم اشاره کرده اید نیاز تخلیه روحی بویژه برای جمعیت جوان این موضوع هم در اکثر کشورها بسیار جدی گرفته میشود و بر اساس عرف و فرهنگ خود برای آنها برنامه ریزی و چاره جویی میشود،اینها موضوعات مهمی هستند اما در برخی از جنبه ها اصولا در حوزه های رسمی کتمان میشود نه تنها کم توجهی ؟

محمد رضا . د جمعه 11 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 11:25 ق.ظ

سلام
بحث موسیقی و نیاز جامعه بسار مهم است متاسفانه اصلا این موضوع اصلا جدی گرفته نمیشود . فکر میکنم در حال حاضر رادیو و تلویزیون از لحاظ موسیقی برای مردم منبع مورد توجه نیست .

hamed bayramzadeh شنبه 12 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 04:03 ق.ظ

با سلام و خسته نباشید به استاد فانیان…..خیلی خوشحالم که به این موضوع پرداختید..بنده بخاطر خلاصه کردنه موضوع ، با مخاطب شما(ن.ر) ۷۰ درصد موافقم و تشکر میکنم که به زیبای نقد کردند..اون ۳۰ درصد دیگر رو با این شعر کامل میکنم.افسوس که این مزرعه را آب گرفته==دهقان بی تجربه را خواب گرفته.

بنی کمالی (دانشجوی ترم آخر روابط عمومی) یکشنبه 13 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 02:31 ب.ظ

با سلام و درود
استاد عزیز
بنده به نوبه خود بابت زحماتی که برای بنده و همکلاسی هایم در کلاس کشیدید از شما سپاسگزاری میکنم

سلام بر شما

از شما متشکرم و امیدوارم همواره سلامت و موفق باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد