بعد از مدت ها جمعی از دوستان عزیز و محترم را با قرار و مداری که گذاشته بودیم زیارت کردم .
یاد شعر معروف سهراب سپهری ( صدای آب ) افتادم شعری که بارها خوانده و شنیده ایم و هر بار لطیف تر و پر معنا تر برایمان جلوه کرده است.
. . مادری دارم بهتر از برگ درخت . دوستانی ،بهتر از آب روان و خدایی که در این نزدیکی است .
شاید سعدی شاعر بزرگ ایران زمین بیشترین استفاده را از کلمه دوست برده و پر معناترین ابیات در وصف دوست و گرانبهایی دوستی سروده است . شعرهایی که با خواندن آنها حس خوبی به خواننده دست میدهد برخلاف داستان ها و فیلم ها و سریال های داخلی و خارجی که سراسر غم ، اندوه نامردی ، نامرادی و بی اعتمادی افراد نسبت به هم در آنها موج میزند .
آنها که خوانده ام همه از یاد من برفت الا حدیث دوست که تکرار می کنم
سعدی جای دیگری میفرماید :
زنده شود هرکه پیش دوست بمیرد مرده دل است آنکه دوست نگیرد
همچنین میفرماید :
از هرچه میرودسخن دوست خوشتر است پیفام آشنا سخن روح پروراست
البته حضرت سعدی از دوست سخن ها گفته است و در این باره شعرهای نغز و ابیات ناب بسیار دارد .
دوستی و دوست داشتن از روی شناخت و معرفت و ادای حق دوست و دوستی طبعا از مختصات و ویژگی های انسان های متعادل است ، امیدوارم همه از این صفت انسانی و نعمت خدا دادی بنحو احسن بهرمند شویم .
حافظ هم میفراید :
اوقات خوش آن بود که با دوست بسر شد باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
سلام
دوست آن باشذ که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
(((استاد شهریار ))))
با سلام و خسته نباشید به استاد فانیان…این وصف حالی که از جمع دوستان برای بنده قبلا فرموده بودید،پس جای ما خالی بود…امیدوارم این ابزار آرامش بخش انسان ((دوست)) رو خدا از ما نگیره…باشوادولانام
سلام بر شما
انشااله که سلامت و برقرار باشید . تعدادی از دوستانی که ذکرشان در این مطلب به میان آمده است حدود چهار سال بود که آنها را از نزدیک ندیده بودم از این لحاظ حلاوتی بیشتر داشت . انشااله شما را نیز هرچه زودتر زیارت کنیم.