دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

آخرین مواجهه یک نماینده مجلس شاه با مردم

در اواخر دوران دانش آموزی و اوایل دانشجویی و همزمان با رخدادهای اولیه انقلاب به فاصله دو سه سال دو صحنه از حضور اجتماعی یک نماینده  آخرین مجلس دوره پهلوی را نظاره گر بودم که بسیار عجب و درس آموز است . در سالهای پایانی دوره  شاه و فعالیت مجلس شورایملی آقای منوچهریزدی نماینده یزد بود او بهمراه آقای پزشکپور و چند تن دیگر در فراکسیون پان ایرانیسم حضور داشتند فراکسیونی که اعضای آن درجریان جدایی بحرین از ایران اعلام مخالقت کرده بودند و در روزهای پایانی مجلس شورایملی نیز نطق های متفاو ت و مردم پسند ایراد کرده بودند لذا تلقی این چند نفر این بود که در کوران تحولات انقلابی آن مقطع جامعه لا اقل حس منفی نسبت به آنهاندارد.

   دو سال مانده به پایان دوران شاه آقای منوچهر یزدی برای سرزدن به حوزه های انتخابیه و احتمالا تبلیغ برای دوره بعد خود ( که البته هیچوقت پیش نیامد ) به مناطق مختلف یزد سر زده بود سعی داشت ارتباطی نزدیک با مردم داشته باشد و برای جلب نظر مردم قول هایی داده بود ، گرچه در آنزمان انتخابات بیشتر جنبه ای نمادین و سمبلیک داشت ، فراگیر نبود رقابتی جدی در میان نبود و مردم  چندان در جریان امور نبودند با این همه  نماینده مذکور تلاش داشت تا بیش از دیگران جلوه ای مردمی به حضور خود بدهد ،برای  این منظور با مردم  صحبت میکرد و قول هایی برای بهبود اوضاع می داد .

 کمتر از دو سال بعد از این  در دیماه سال 1357 زمانی که در بخشی از حوزه انتخابیه وی (شمسی رستاق ) چند ژاندارم تعدادی از مردم تظاهر کننده و انقلابی را در تاریکی شب  هدف تیراندازی قرارداده و دو تن از اهالی روستا را به شهادت رسانده بودند. مردم در آن منطقه برای تشییع شهدا جمع شده بودند .گرچه تظاهرات اوج گرفته بود ولی هنوز اغلب فکر نمیکردند که تنها کمتر از دو ماه به سقوط رژیم پهلوی مانده باشد. آقای منوچهر یزدی نیز بر همین باور و بدون درک و محاسبه دقیق اوضاع برای حفظ جنبه مردمی ،خود را به محل تجمع مردم رسانده بود . 

شاید یکی از بدترین صحنه های خشم و تنفر مردم را اولین بار درآن همایش خودجوش مردمی دیدم  .مردمی که در طول تاریخ به صبر و تحمل معروف بوده اند با دیدن منوچهر یزدی به عنوان نماینده منطقه و عامل رژیم شاه قبل از اینکه از ماشین پیاده شود با سنگ و چوب به او حمله ور شدند ، شیشه های ماشین ضد گلوله از هر طرف خرد و سقف بر اثر فشار جمعیت بر سر او خراب شده و خون از سر و رویش روان بود. در اوج خشم مردم و تنها لحظاتی به مچاله شدن و پرس  شدن ماشین بر سر وی مانده بود که مرحوم آیت الله صدوقی که بعنوان رهبر روحانی آن سامان برای شرکت در مراشم خاکسپاری شهدا از راه رسیده بود با اطلاع و دیدن این وضع رقت انگیز به سمت ماشین رفت و با  خواهش و تمنا و قسم های پی در پی از جمعیت خشمگین ملتمسانه درخواست کرد که این وضع را ادامه ندهند ولی سرو صدا و ناسزا و شعارهای شدید ضد شاه  مانع آن می شد که کسی صحبت ها و درخواست های آیت الله صدوقی را بشنود . عاقبت آیت الله که دید چیزی به تلف شدن آن نماینده نمانده است با جسارت تمام و با کمک چند تن از همراهان ،خود را در میان رگبار سنگ و چوب مردم خشمگین به بالای ماشین رسانده و با استمرار درخواست از مردم  عبای خود را بر روی  سقف ماشین پهن کرد. به مرور جمعیت خشمگین حمله کننده که متوجه حضور و وساطت آیت الله صدوقی شدند دست از حمله کشیدند و چند نفر منوچهر یزدی نیمه جان را  از مهلکه  بیرون کشیده از آنجا بردند .

بالاتر از بیست ( ۷ ) ریاست دکتر لاریجانی بر صدا و سیما

 عکس زیر مربوط است به اوایل اسفند ماه ۱۳۷۲ چند روز پس از آغاز ریاست دکتر علی لاریجانی بر صدا و سیما و بازدید وی از بخش های مختلف خبر 

   شرح عکس سید عبدالرحیم غفوریان مدیر وقت پشتیبانی خبر ( پشت به دوربین ) سعید فانیان ( مدیرکل پخش خبر و واحدمرکزی خبر صدا وسیما )، دکتر علی لاریجانی ریاست وقت صدا و سیما

 بالاتر از بیست مربوط است به عکس هایی از حوزه رسانه و فرهنگ کشور با قدمتی بیش از بیست سال که بنوعی در ارتباط با آنها بوده ام .

سیر موسیقی در جام جم

  1.  داستان پخش موسیقی در شبکه های مختلف سیما طی سالهای گذشته و فراز و فرودهای آن بسیار مفصل است و اطلاع از آن احتیاج به بررسی مفصل و بازگویی مدیران و کارشناسان زیادی دارد ولی چگونگی پخش موسیقی در شبکه جام جم که حدود ۷ هفت  سال مدیریت آنرا بر عهده داشته ام برایم قابل ذکر است . شبکه جهانی جام جم که مخاطب هدف آن ایرانیان خارج از کشور تعریف شده اند از ابتدا با رویکردی متفاوت در این زمینه شروع به فعالیت کرد .پخش آزمایشی شبکه حام جم در ماه های مهر و آبان ۱۳۷۶ و عصرها روزی حدود چهار ساعت شروع شد و در ۲۶ آدرماه پخش رسمی شبکه در آنزمان با مدیریت محمد علی ایزدی  و ریاست آقای دکتر لاریجانی بر صدا و سیما و با حضور آقای سید محمد خاتمی رییس جمهور وقت آغاز شد .در آنزمان در صد زیادی از چند ساعت پخش شبکه به موسیقی و البته بیشر موسیقی ایرانی اختصاص داشت ، سازها و آلات موسیقی بخوبی نشان داده می شد و در مراسم رسمی افتتاحیه نیز به همین نحو چند اجرای موسیقی وجود داشت . 
  2. نشاندادن سازها و گروه نوازندگان که البته در شبکه های داخلی وجود نداشت چنان بازتابی داشت که بسیاری اجراها را روی نوار وی اچ اس ضبط میکردند و در داخل کشور به دوستان و آشنایان خود میدادند برای مثال یکی از اجراهای معروف اجرای دو صدایی ترانه ای کاروان با خوانندگی محمد اصفهانی و علیرضا عصار و حضور نوازندگان زن و مرد بود که بصورت زنده در استودیوی جام جم اجرا شد و بارها باز پخش شد . این روند با شتابی کمتر ادامه یافت و به دلیل برخی فشارهای داخلی از حجم موسیقی کاسته شد . به مرور اجراها تنها به مناسبت های جشن و اعیاد  منحصر شد . 
  3. در شروع مدیریتم در شبکه جام جم پخش زنده موسیقی در مناسبت های خاص و البته با تصویر غالبا لانگ شات گروه موسیقی ادامه یافت. ولی بازهم شبکه جام جم برای پخش موسیقی از شرایط بهتری نسبت به شبکه های داخلی برخوردار بود . در اواخر ریاست آقای لاریجانی و اوایل ریاست آقای ضرغامی بر صدا و سیما پخش تصویر آلات موسیقی بطور کلی ممنوع شد . حداقل دو بار به تفصیل روند پخش موسیقی در شبکه جام جم و ضرورت برخورد بازتر در این شبکه را به ریاست وقت ( آقای ضرغامی ) یادآور شدم با این استدلال که اولا این مسیری است که بنابر نیاز طی شده و قطعا بر اساس چهارچوب های پذیرفته شده سازمان ، صلاحدید و مجوز بوده است ، ثانیا وقتی فرزندان ایرانی خارج از کشور طی هفته کلاس اجباری موسیقی در مدارس  خود دارند آیا بهتر نیست کودکان و نوجوانان ایرانی با نوا و در عین حال ابزار و آلات موسیقی ایرانی که بخشی از فرهنگ و هویت ایرانی آنها را تشکیل میدهد آشنا شوند؟ ،
  4. در هربار رییس سازمان بر اهمیت موضوع تاکید کرد و قرار شد موضوع دنبال و چاره جویی شود ولی اتفاق جدیدی نیافتاد و روند امور شرایط را بازهم سخت تر کرد بنحوی که اگر اینک در مناسبت خاصی بطور موردی تصویر ساز ایرانی روی آنتن پخش شبکه های سیما رود به سوژه ای برای سایر رسانه ها تبدیل میشود . بحث موسیقی در صدا وسیما بحث مفصلی است به قدمت سابقه و تاریخ صدا وسیما و به گستره ضوابط مختلف اعلام شده و سلایق متعدد اعمال شده از طرف مدیران و مسولان طی بیش از سه دهه گذشته که امیدوارم به مرور به سرانجام مطلوب و مورد نیاز و توقع جامعه برسد.