خواندن خبر و دیدن عکس آقای سالار عقیلی خواننده خوش صدا و کم حاشیه کشورمان در شبکه با هویت مشخص من و تو در رسانه های مختلف مرا به یاد خاطره ای از مرحوم منوچهر نوذری استاد و سرآمد هنرمندان دهه های پنجاه ، شصت و هفتاد رادیو تلویزیون و دوبلاژ کشور انداخت .
مرحوم نوذری برای شرکت در جشن نوروزی سال 1376 و حضور در جمع هموطنان مقیم انگلیس به لندن دعوت شده بود . در آن زمان اینجانب مدیر نمایندگی صدا و سیما در انگلستان بودم .همزمان با جمعی از فرهنگیان مقیم برای آن زمان خاص ،رادیوی فارسی زبان کوتاه مدت ( یک ماهه ) به نام صدای بهار راه اندازی کرده بودیم . آن زمان شبکه های ماهواره ای فارسی زبان بعنوان پدیده ای جدید در حال افزایش تعداد و توسعه سطح پوشش بودند . اما بی بی سی فارسی رسانه ای شناخته شده با قدمتی بیش از 70 سال فعالیت بود . از بدو ورود آقای نوذری به لندن تعدادی از گویندگان بی بی سی ، برخی از مدیران و تعدادی از همکاران سابق ایشان در تماس های متعدد خواهان انجام گفتگو و مصاحبه با وی بودند که هیچکدام را نپذیرفت . در همانروزهای حضور در چند برنامه زنده و شاد صدای بهار که توسط آقای محمود شهریاری اجرا می شد شرکت کرد . آقای نوذری میگفت حتی از ایشان دعوت شد تا فقط بازدیدی از مجموعه بی بی سی و بخش فارسی آن داشته باشد .بدون مصاحبه و حضور در برنامه ها ، پرسیدیم که و شما چرا نپذیرفتید؟ گفت بالاخره بعد از مرگم که تصاویر و گزارش این حضور و بازدید را منعکس میکنند و من چنین چیزی را نمی پسندم .
بدون اینکه قصد ورود به بررسی ماهیت شبکه های فارسی زبان بیرون مرزها را داشته باشم صرفا به این یادآوری بسنده میکنم که هنرمندانی که به سرمایه شهرت و محبوبیت عمومی میرسند باید بدون مطالعه به هر دعوتی پاسخ مثبت ندهند .بیشترو هوشمندانه تر از اعتبار خود مراقبت کنند و البته مشاوران و برنامه ریزان فرهنگ و هنر کشور نیز باید بهتر و بیشتر از آنها حمایت و مراقبت نمایند و پیگر رفع مشکلات و پاسخگویی به برخی دلخوریهای آنان باشند.
خدا بیامرزد مرحوم منوچهر نوذری را که محبوب ، هوشمند و مراقب بود.