بیشتر ازچهل روز از فوت ناگهانی دوست محترم و عزیزمان سید محمد مهدی کاظمینی میگذرد. دوستی که بیش از هفت سال از نزدیک همکاری داشتیم و بیش از پانزده سال اشنایی و دوستی با وی محبت و احترام ما را به خود معطوف ساخت . پس از درج مطلبی به یاداو در اولین روزهای بعد از فوت ،در این مدت دوستان و عزیزانی با اظهارات و ابراز احساسات نسبت به وی ادای احترام کرده اند و جملاتی را درباره ایشان به یادگار نوشته اند . در اینجا تعدادی از نظرات ابراز شده را بازگو میکنیم .. ..
مرحوم کاظمینی
شخصیت متین و مودبی داشت . در طول سالیانی که افتخار آشنایی و رفاقت با او
را داشتم تغییری در رفتار و شخصیتش ندیدم . سادگی در رفتار و صمیمیت در
کلام و احساسش موج میزد .اینکه بی ریا و صمیمی با ادم روبرو میشد چنان حس
خوشایندی را در مخاطب بر می انگیخت که تاثیر آن تا ساعت ها ادامه داشت .
همین حالا هم یاد او بالفور چشمانی پر از برق صمیمیت و لبانی گشوده بخنده
را در ذهنم تداعی میکند و پژواک صدایش را در گوشم طنین انداز میکند . با
آنکه دیدارهای ما همواره در محفلی خصوصی و اکنده از صمیمیت صورت میگرفت و
معمولا در اینگونه محافل اداب از افراد ساقط میشود اما او متین و با وقار
تا آخر مجلس می نشست و در قالب شوخی و بذله گویی حتی از حریم ادب خارج
نمیشد . هرگز سخن ناصواب و رفتار غیر قابل تحمل از او ندیدم و نشنیدم .
معمولا شنونده بود اما با احساس تمام و انرژی مثبت . فارغ از بغض و کینه و
سرشار از عاطفه و دوستی بود . با اینکه از مال دنیا شاید بهره چندانی نداشت
اما در این فقره نیز گشاده دست بود و سخاوتمند .
شهادت میدهم بر زلالی و پاکی شخصیتش و صداقتی که در وجودش جاری بود .
بقول نیما یادش آدم را روشن میکند . خدایش او را در جوار رحمت واسعه اش
مآوی دهد و فرزندانش را با عطیه ای نیکوتر به جبران گوهری که اجل از کفشان
ربود در زندگی مورد لطف قرار دهد .
نویسنده : حمید وثوقی 21 دیماه 1394