بعد از سالهای سال رفتار ازروی تبختر و گردنکشی آمریکا در برابر بسیاری از تحولات ، اقدامات و تصمیم گیریهای بین المللی و دفاع تمام قد این کشور در قبال تمامی اقدامات غیر انسانی رژیم اشغالگر اسراییل از طریق استفاده ازحق غیر عادلانه وتو یا تهدید به وتو یا تحریم و تهدید مخالفان این رژیم اشغالگر، چشم جهانیان به جمال باج گیری دولت عربستان سعودی بعنوان یکی از رژیم های نزدیک و دنباله روی امریکا روشن شد . وقتی که بانکی مون دبیرکل سازمان ملل چندی پیش کشورهای مهاجم و سرکوبگر جمهوری یمن به سرکردگی عربستان را بعنوان کشورهای کودک کش و ناقض حقوق مردمان یمنی در لیست سیاه قرار داد، کشورهایی که به گفته سازمان ملل با بمباران های مداوم بیش از ۱۱۰۰۰ هزار و صد کودگ را کشته و مجروح کرده اند، امیدواری زیادی در محافل مستقل مردمی و بین المللی بوجود آمد که گویا بلاخره دم و دستگاه و ساختار موجود بین المللی علیرغم سابقه بد و عملکرد یکسویه خود این بار با تاخیر چند ساله گویا تصمیم به دفاع هرچند زبانی از مردمان محروم و کودکان مظلوم و بی دفاع یمن دارد. اما این امیدواری تنها دو روز بطول انجامید و با فشارها ، تهدیدها و طبعا تطمیع های عربستان دبیرکل سازمان ملل از گفته خود عقب نشینی کرد و عربستان و کشورهای هم پیمانش در تهاجم و سرکوب مردمان خاصه کودکان را طبق گفته خود موقتا از لیست سیاه خارج کرد .
این اقدام بیش از پیش جهانیان را نسبت به دبیر کل،سازمان ملل و ساز و کار و کارکردهای آن نا امید کرد. توضیحات بعدی دبیرکل و سخنگویان سازمان ملل مبنی برنگرانی قطع کمک های سعودی به سازمان ، موقت بودن تصمیم یا در پیش بودن مذاکرات با حوثی ها ، هیچکدام نتوانست پاسخی به منتقدان و معترضان به شمار رود ، اما رفتار عربستان بعنوان عضو ثروتمند سازمان و نیز متحد نزدیک امریکا توانست ساختار معیوب سلزمان ملل ، مهجور بودن عدالت در رفتارهای بین المللی و رفتار ظالمانه قدرتهای بزرک یا وابستکان انها در صحنه بین المللی را به نمایش بگذارد .