تعیین روز شعر و ادب فازسی و تلفیق آن با بزرگداشت استاد شهریار کار ارزنده و مناسبتی ارزشمند است . البته شخصا قرار دادن سالروز تولد مشاهیر را به عنوان روز های مشخص فرهنگی ، ادبی و هنری بیشتر می پسندم . البته انتخاب شهریار را که با ویژگی های شخصیتی و امتیازات فراوانی همراه است کاملا می پسندم .
شهریار شاعر فارسی گوی خوش ذوق و متبحری است که در تبریز و خانواده آذری زبان بزرگ میشود . هم به زبان و فرهنگ مادری عضق می ورزد و با سرودن منظومه "حیدر بابا " دین خود را به محله و خانواده و فضای تربیتی خود ادا میکند . هم ایران خواه و طرفدار سرسخت یکپارچگی و مجد و عظمت ایران است . شهریار میگوید :
درد دل را بازبان دل بیان کردی ولی کیست اهل دل که باشد آشنا با آن زبان
لیکن اینها دشمنان کردند از ایران مرنج دوست را قربانی دشمن نشاید کرد هان
تو همایون مهد زرتشتی و فرزندان تو پور ایرانند و پاک آیین نژاد آریان
شعر معرو ف شهریار در وصف امام علی ( ع ) بدون تردید از معروفترین شعرهای زبان فارسی در مورد حضرت علی ( ع ) است . این شعر
( علی ای همای رحمت ) نقش بسیار مهمی در معرفی شهریار و معروف شدن وی در بین عامه مردم داشته است .
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نباشد چو علی گرفته باشد سرچشمه بقا را
و شعر آمدی جانم به قربانتولی حالا چرا ؟
قصه عشق و دلداگی و شوریدگی استاد شهریار را حکایت کرد ، ترانه شد و فیلم و سریال :
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟ بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا
عمر ما را فرصت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز میهمان توام فردا چرا
مرحوم شهریار در شهریور سال 1367 درگذشت . او درسالهای پایانی عمر خود هم انقلاب را درک کرد و از آن حمایت کرد .
همچنین نظاره گر جنگ ایران و عراق بود و شعرهای زیادی در تکریم و بزرگداشت رزمندگان و دافاع از میهن و هویت ایرانی اسلامی مان
سرود :
به خاک من گذری کن چو گل گریبان چاک که من چو لاله به داغ تو خفته ام در خاک
چو لاله در چمن امد به پرچمی خونین شهید عشق جرا خود کفن نسازد چاک
سری به خاک فرو برده ام به داغ جگر بدان امید که آلاله بردمم از خاک
با درود فراوان ....واقعا خسته نباشید میگم خدمت استاد فانیان مهربان....سپاس که بفکر و یاد استاد شهریار بودید.... شاعرانی مثل ایشون تکرار شدنی نیستند چون واقعا این فضای دنیا کاملا عوض شده و ان احساس و عرفان و یا بهتر بگویم طبع شعر ها وجود ندارد....روحش شاد و یادش گرامی