امید آخر ما
مرا هماره به لطف ات نگاه داری کن
غریب مانده ام اینجا بیا و یاری کن
مباد لحظه ای از فکر تو شوم غافل
بیا به فصل خزانم تو نوبهاری کن
کویر خشک سراسر فراگرفته مرا
چو چشمه ابدی آی و آبیاری کن
اسیر ظلمت و تاریکی فراگیرم
برای شب زدگان هم ستاره ساری کن
امید فضل تو امیدواریم تنهاست
بیا تشعع نور در سپهر جاری کن
چه خوب شد که تو هستی امید آخرما
بیا جهان پر آشوب ز ظلم عاری کن
نیمه شعبان ۱۴۳۸