متاسفانه امروز نیز خبر ازبین رفتن تعدادی از دانش آموزان طی حادثه تصادف در هرمزگان در فضای رسانه ای کشور منتشر شد . در اینگونه موارد مسولین ذیربط تسلیت میگویند ، خانواده های دانش آموزان را گرامی میدارند ، مراسم های مختلف برگزار میشود و هر آنچه پس از درگذشت افراد درچنین سوانحی ممکن است ، انجام می پذیرد . با این همه آیا برای جلوگیری از چنین سوانحی که سالهاست ادامه دار، حفظ جان این نوجوانان و امثال آنها ، برنامه ریزی های مناسب ، آگاهی بخشی های کافی ، زمینه سازی ها و آماده سازیهای لازم صورت میگیرد ، اینکه بعد از فوت برای تکریم متوفی و تسلیت خانواده ها مجدانه تلاش شود امر پسندیده ای است اما آیا برای حفاظت آنها، حراست آنها از بلایای مختلف و توجه لازم به مراقبت از سلامتی این عزیزان به همین نسبت تلاش میشود ، آیا همه سازمانهای مرتبط نهایت تلاششان را برای سالم به مقصد رسیدن آنها انجام داده و انجام میدهند . آیا واقعا میزان تلفات جاده ای ما و میزان از بین رفتن نوجوانان و جوانان ما در مسیر اردوها ، بازدیدها و برنامه های مختلف و غالبا مفید بیش از دیگرکشورها نیست ، آیا وقت آن نرسیده است که جدیت بیشتری برای مراقبت این عزیزان صورت گیرد ؟ برنامه ریزی ها ، آماده سازیها علمی تر ، سالم تر و پگیرانه تر بشود ، بهر تعداد و با هر وسیله ممکن فرزندان و سرمایه های این مرز و بوم جابجا نشوند و تصادفات و واژگونی ها امری عادی تلقی نشود .
قدر مسلم این است که غالب این سفرها مثبت و سازنده است و اکثر مسولین ذیربط تلاش مجدانه دارند اما این واقعیت هم وجود دارد که ما بالاترین امار جاده ای و بیشترین میزان از بین رفتن دانش اموزان در حوادث را در جهان داریم و این وضع به هیچ وجه شایسته کشور ما نیست ، لطمات روحی ، روانی ، مادی ، سرمایه ای ، خانوادگی و . بسیاری جنبه های دیگر این قبیل خسارت ها به هیچ وجه قابل جبران نیست .باید فکری اساسی بشود و جدیتی دوچندان در اینگونه سفرها و جابجایی ها صورت گیرد.