دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

شادی نیاز همیشگی جامعه

جوامع مختلف بنابر فرهنگ ، تاریخ ، موقعیت جغرافیایی و  ارزش های اجتماعی خود ، برای سرگرمی و گذران اوقات فراغت مردم جامعه در سنین مختلف برنامه ریزی میکنند. طبعا افراد هرچه جوانتر باشند ،  نیاز بیشتری به تحرک ، پویایی ، تخلیه انرژی و ورزش دارند ، سرگرمی و بازی فکری ، تماشای تلویزیون ، فیلم سینما یی ، تآتر و امثال آن  نیز  به تناسب موضوع برای سنین مختلف  مورد استفاده  اند . 

شرایط اقتصادی جامعه و رفاه اقتصادی  طبعا  از عوامل تاثیر گذار بر  حال و هوا و نشاط جامعه هستند . با این توصیفات جامعه ما هر روز بیش تر از پیش  نیازمند شادی ، تفریح و سرگرمی  است . سرمایه گذران غیر دولتی در مقایسه با بسیاری از کشورها در کشورما کمتر در عرصه های مورد اشاره  سرمایه گذاری میکنند . اینجاست که وظیفه دولت ، حاکمیت و نهادهای مختلف فرهنگی و رسانه ای رسمی از آنچه که تابحال بوده است سنگین تر می شود .

جوانان جامعه ما  بعنوان نیروهای پرتحرک امروز و سازندگان فردای کشور ،در کنار نیازهای دیگر ، فضای لازم و سرمایه کافی برای هزینه های تفریحی و سرگرمی ندارند ،  جوانان  در کنار نیاز به شغل و حداقل های معیشتی ، سرشار از انرژی  و جستجوگری اند و نیاز به تفریح وسرگرمی  هستند  این همه  نیازمند توجه و برنامه ریزی است . متاسفانه در نظر تعدادی از مسولان این  موارد از نیازهای اساسی محسوب نمیشوند ، در صورتیکه باید درک و نظر خود جوانان را در این زمینه سوال و بررسی  کرد .

میان سالان و سالمندان بنابر باور برخی افراد نیاز چندانی در این زمینه ندارند یا اصولا بنظر بعضی مسولان بسیاری از سرگرمی ها  شایسته افراد سالمند نیست . شاید در نظر این دسته استراحت محض ، مطالعه ( درصورت علاقه و حوصله )  و دیدن تلویزیون ،بهترین و ارزانترین  نوع سرگرمی برای این قشر است . 

در جوامع دیگر می بینیم که  در کنار جوانان ، برای افراد مسن جامعه نیز سرگرمی های متنوعی وجود دارد و در مجموع این قشر نیز از نشاط و سرزندگی خوبی برخوردارند . طبعا باید رسانه ها برای تغییر دیدگاه سنتی جامعه  و جلب توجه مدیران و برنامه ریزان جامعه تلاش کنند ، امید به زندگانی  و میانگین طول عمر مردم نسبت به چند دهه قبل افزایش یافته و هر سال با جمعیت بیشتری از سالخوردگان روبرو هستیم که لازم است برای گذران اوقات فراغت و تقویت امید به آینده در آنها بیشتر توجه شود .

تعداد بازی ها ، تنوع تفریحات و مسابقات برای افراد میان سال و بویژه سالمندان جامعه به شدت کم است و فضا بنحوی است که یک فرد مسن نباید از تنوع و تفریح و اوقات فراعت حرف بزند . این نگرش لاجرم این قشر را  به  نا امیدی ، کم تحرکی و چشم اندازهای تیره یا نامعلوم میکشد. امری که برای سلامت این بخش باتجربه و سرمایه های امروزین جامعه مضر و برای نسل فردا نگران کننده است .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد