در جامعه ما از دیر باز برخی اشخاص بوده و هستند که بنابر شرایط و موقعیتی که داشته یا دارند هیچگاه پاسخگو نبوده اند، هیچگاه شرایطی هم پیش نمیآمده که مجبور به پاسخگویی باشند . اتفاقا این عده برخلاف تصور اولیه بطور عمده از افرادی نبوده و نیستند که یک موقعیت و مقام اجرایی یا مسولیتی در حوزه ای دارند ، این افراد بالاخره با ارباب رجوع روبر میشوند و با نوعی نظر موافق یا مخالف آنها را میشنوند یامستقیما می بینند ، اما برای مثال بسیاری سخنوران که تا به حال در محفلی سخنرانی میکردند ، سخن میگفتند ، روایتی ، حدیثی نقل میکردند ، در ست یا غلط نه جایی ثبت و ضبط میشد نه فردی اجازه داشت ، اجازه میافت یا بخود اجازه میداد که نسبت به نقل غیر معتبری که یک روحانی ، مداح یا سخنرانی دیگر بیان میکرد واکنش نشان دهد ، در بهترین شرایط امکان داشت فرد مستمع و مخاطب در صورتیکه انگیزه خیلی جدی برای پیگیری مطلب داشت ، بهصورت خصوصی نظرش را با سخنران در میان بگذارد ، یا نماینده ای طی نطقی در مجلس مدعی موضوعی می شد که از تریبون مجلس در سطحی محدود منعکس میشد و شاید مورد توجه تعداد معدودی هم قرار میگرفت ولی به سرعت با امدن مطلب نو و خبر جدید گزارش قبلی فراموش می شد ، ولی اینک به مدد وجود فضای مجازی، شبکه های اجتماعی و امکانات فضای مجازی هیچ سخن و ادعایی به ویژه ابراز شدده توسط افراد معروف ، مشهور یا مسول سطح بالا ، رها نمیشود سیار، نقد و بررسی میشود ، حقیقت یابی میشوند ، صحت و سقم آنها بررسی میشود ، در میان میلیون ها مخاطب مطرح میشود و بر خلاف گذشته صاحب سخن و نظر که از او نقل شده خود را مجبور به پاسخگویی ، اصلاح نظر و حتی گاه اقرار به اشتباه میشود، امری که بسیار مبارک است و میتواند برای آینده جامعه ما سازنده باشد .
فضای مجازی در مواردی میتواند مخرب باشد و اندیشه نادرست یا ادعای غلطی هم نشر و توسعه دهد اما اینکه همه خود را پاسخگو در برابر خیل مخاطبان و حساسیت خیل مراقبان هوشمند بدانند ، گاهی رفتار ها اصلاح ، بیان ها کامل ، روش ها تصحیح و حتی نسبت به اشتباهات اقرار و برخی ادعاها ابطال میشود . در مجموع خیر و برکت و سازندگی این امکانات بارها بیشتر از محدودیت ها و مخاطرات آنهاست .