بخشى از گفتگوى اقای ضرغامى در فضای مجازی منعکس شده است که طی ان با شرح چگونگى برخورد خود به عنوان رییس وقت صدا و سیما با مصاحبه و گفتگوى اقای روحانی رییس جمهور در صدمین روز اولین دور ریاست جمهورى اش ، از معطل گذاشتن و تاخیر یکساعته پخش مصاحبه اقای روحانی به دلیل مخالفت وی با انتخاب مجری برنامه توسط نهاد ریاست جمهورى سخن گفته و ان اقدام را نشان استقلال صدا و سیما و زیر بار خواسته های این و ان نرفتن تفسیر کرده است . اقای ضرغامی میگوید این رفتار و مقابله او با انتخاب مجرى توسط نهاد ریاست جمهوری مورد تایید بسیاری ، همچنین تشویق مدیران و همکارانش قرار گرفته است .
واقعیت این است که در همان زمان هم بسیارى از مدیران و همکاران ایشان دلیل این رفتار را تصمیم مستقل رییس سازمان نمیدانستند ، چون ایشان در دوره ریاست جمهورى قبل از روحانی نمره خوبى در حفظ به اصطلاح استقلال صدا و سیما نگرفته بود ، معمولا خواست های اعضای تیم ریاست جمهورى وقت بر صدا و سیما حاکم بود و این رسانه جز در یکسال و نیم اخر دوران اقای احمدی نژاد، انهم بدلیل لجاجت و مقاومت وى در برابر مقام معظم رهبرى و داستان قهر یازده روزه که بعد از آن صدا و سیما قدری وارد فاز نقد قوه مجریه شد ، اصولا صدا و سیما جرات ، جسارت یا اجازه نقد دولت را در هیچ زمینه ای نداشت ، چیزى که قریب هفت سال همه مخاطبان انرا به عینه دیدند و جای تعبیر ، تفسیر و توجیهى باقی نمیگذارد ، البته باید گفت که تنها در موضوعات ورزشی تا حدی صدا و سیما گزارش های انتقادی پخش میکرد .
مبسوط الید بودن نهاد ریاست جمهورى دوره های نهم و دهم تا حدی بود که با وجود اینکه همواره توافق فی مابین بر انتخاب مجری از بین مجریان صدا و سیما بود ، در ان دوران حتى یکی ازمشاوران ریاست جمهورى که نه مجری بود و نه صدا و سیمایى ( اقای مهدی کلهر ) خود اجرای برنامه زنده و مستقیم گفتگو با رییس جمهور وقت را بر عهده گرفته بود و همه چیز کاملا غیر صدا و سیمایى بود . واقعیت داستان استقلال صدا و سیما در برخورد با افراد و جناح های مختلف به گونه ای نبوده و نیست که بازگویی ان مایه افتخار و نشان از مدیریت قوی باشد ، در این اگر شرایط بیان عالمانه ای در میان نیست ،سکوت صادقانه بهترین انتخاب است تا طرح یکطرفه و غیر منصفانه همه انچه که بر این رسانه رفته است .