دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

برای خانم آزاده نامداری

طی چند روز گذشته ،در رسانه های مختلف به ویژه فضای مجازی در مورد ناگهانی بودن ، عجیب بودن  و سوال برانگیز بودن فوت خانم  ازاده نامداری مجری سابق سیما زیاد صحبت شد و بسیاری از ظن خود ، برداشت شخصی و احتمالات ، حتی قبل از اعلام نظر کارشناسی پزشکی قانونی و پلیس از چگونگی ، دلایل و شواهد فوت این بانوی جوان ومجری صاحب سبک سخن گفتند .

با توجه به اینکه  زمانی که مدیریت شبکه  جهانی جام جم را برعهده داشتم ،خانم نامداری چند سالی ( حدود سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ ) در کنار هنرمندان با تجربه و قدیمی در اجرای زنده برنامه ای در هفته با شبکه همکاری داشت ، بارها گفتگو داشتیم و با توجه زمینه موفقی کهآن ایام داشت تشویقش میکردیم ، آشنایی نسبتا نزدیکی با روند کاراو ، سیر پخته شدن و توفیقاتش داشتم ، امیدوارم با اتفاق ناگواری که برایش افتاد روحش در آرامش ابدی باشد و از رحمت واسعه خداوندی سیراب شود .

اما نکته ای که بنا دارم بر آن تاکید کنم نقش مخرب رسانه ها و هنرمند نمایانی است که سال ها بر این بانوی جوان فشار روانی وارد کردند و با کمال بی انصافی به او مهلت تمرکز و تمدد اعصاب ندادند ، کمکش نکردند ، اجازه بازیابی شخصیت و آرامش روحی ، روانی به او ندادند .طبعا او هم در کنار توانایی ها ، همانند سایرین بدون اشتباه نبود .

متاسفانه آزاده نامداری ازدواج اولش موفق نبود و پس از مدت کوتاهی ازدواجش به جدایی کشیده شد ، در آن موضوع شخصی و زندگی خصوصی او وارد نمیشوم و قضاوت نمیکنم ، موضوعی که برای خیلی ها به ویژه در میان هنرمندان پیش آمده و پیش میآید .

به نظر اینجانب،  تلویزیون کشور رفتار مناسب و هوشمندانه ای با خانم نامداری در پیش نگرفت . اصولا در بعد ساختن ، نگه داشتن و پرورش دادن نیروها، سیما ،ساز و کار دقیق و پیگیرانه ای ندارد ، در زمان محدودیت و ممنوعیت او ، تلاشی برای ارتباط مجددش و همکاری با تلویزیون نشد . حرکت اندکی که شد کافی نبود ، جایی که به شدت به آن عشق میورزید و بسیار آروزها برای تداوم حضور در آن داشت .

شاید گفته شود این اولین برخورد سرد و بی روح یا غیر هوشمندانه سیمای جمهوری اسلامی با نیروهایش نبود و آخرین هم  نیست . ولی یادآوری آن و توجه دادن به اهمیت موضوع خالی از فایده نیست ، باید باورکنیم که همیشه ظاهر متبسم و لبخند آنهایی که آزرده شده اند نشان از خوشحالی یا بیخیالی و بی اعتنایی نیست ، بیشتر تلاشی شخصی فرد است برای روی پا ایستادن ، مصمم نشان دادن برای ادامه موفق مسیر و جلب توجه آنهایی که عمیق تر فکر میکنند که شاید تلاشی برای حل مشکل انجام دهند .

 اما کینه وزرانه تر و خصمانه ترین  رفتار مربوط است به تعدادی از شبکه های فارسی زبان خارج از کشور که در جریان انتشار عکس نامداری با خانواده در گوشه ای از یک پارک در خارج از کشور ، حجم  بسیار زیادی از برنامه های خود را به کوبیدن او اختصاص دادند ،  شبکه من و تو و شبکه بی بی سی فارسی و احتمالا تعداد دیگری که فرصت بازبینی آنها را نیافتم انگار که اتفاق عجیب و فوق العاده ای افتاده و بقول خودشان چیزی شبیه برکینگ نیوزبه آن اختصاص دادند  که عکس بدون روسری او را که فردی از روی تجسس و دزدانه گرفته بود ،به اشتراک بگذارند و بحث و تفسیر به تفصیل که چه نشسته اید که این اتفاق بزرگ افتاده ، تعدادی از تحلیل گران بین المللی خود را جمع کردند تا این رویداد بسیار مهم  را تحلیل کنند ، همان هایی که صبح تا شام از حریم افراد، نکوهش ورود به زندگی خصوصی  و حرمت آزادی میگفتند و میگویند  ، خلاصه چنان این مجری جوان که در زمان شکار عکسش مدتی بود کار اجرا هم در تلویزیون نداشت ، سیبل حمله و عقده گشایی و بغض های فرومانده ! خود قرار دادند که باید گفت به لحاظ روحی ، روانی شدیدترین ضربه  را به او  وارد کردند  .

امیدوارم همه کسانی که قبل از فوت آزاده نامداری او را سرکوب کردند و غرورش را کشتند ،آرامشش را برهم زدند و او را نا امید و گلایه مند کردند، دچار انتقام االلهی نشوند ،ولی درس بگیرند ، بجای مچ گیری خصمانه ، صداقت و آزادگی  انسانی و اصالت ایرانی را سرلوحه راه خود قرار دهند و بنا بر فرمایش امام حسین ( ع ) اگر دین ندارند لا اقل آزاده باشند .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد