دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

اسلامی ندوشن عاشق و خادم فرهنگ ایرانی

 دکتر محمد علی اسلامی ندوشن در سن ۹۷ سالگی و در دیار غربت درگذشت . چندی پیش مطلبی در مورد آخرین وضعیت استاد خوانده بودم که ایشان  قبل از اپیدمی کرونا به همراه همسرشان ، دکتر شیرین بیانی برای سر زدن به فرزندشان رهسپار کانادا شده بودند و به دلیل شرایط جسمی از طرفی و همه گیری کرونا از طرف دیگر ، پزشکان سفر برای ایشان مناسب نداستند . برای همین هم صفحه اینستاگرام دکتر اسلامی ندوشن با اعلام فوت ، توضیح داد که جسد استاد اسلامی  ندوشن به صورت موقت در تورنتو امانت سپرده میشود تا در فرصت مقتضی به ایران جهت خاکسپاری ارسال گردد .در همین متن به نقل از اسلامی ندوشن  در مورد مرگ آمده است  :

فکر نمیکنم بتوان از مرگ به عنوان یک عامل غافلگیر کننده یاد کرد ، مرگ طبیعی ترین امر است . ممکن است به تدریج بیاید و یا ناگهانی ، گاهی گوارا و گاهی ناگوار ، البته وقتی مرگ می آید شخص به آن آگاهی ندارد که عافلگیر شود یا نشود . من نیز به مرگ فکر میکنم چون  مرگ وابسته به زندگی است و جزو زندگی ، بنابراین مهمترین واقعه به شمار میرود . ، ،

جمله استاد یادآور  شعر سهراب سپهری است که :

  و نترسیم از مرگ ، مرگ پایان کبوتر نیست. .

 به نظرم میرسد با وجود قریب به یک قرن عمر استاد اسلامی ندوشن ، آنچنانکه می بایست ، آثار و آفکار ایشان مورد شناخت جوانان و تحصیلکردگان امروز کشور قرار نگرفته است ، امیدوارم  آثار ماندگار استاد که سراسر فرهنگ ، ادب و عشق به ایران و ایرانی است بیش از گذشته مورد توجه آحاد مردم قرار گیرد .

در بین یادداشت ها و یادکردها فراوان طی دو ، سه روز گذشته تعبیری خواندم که به نظرم تعبیر جالب و کاملی در مورد ایشان است، تعبیری که استاد اسلامی ندوشن را شخصیت و روشنفکری ، روشن بین ، خردمندی معتدل ، دنیا دیده  و کتاب خوانده  توصیف کرده است که مسولیت شناس و فارغ از وسوسه آوازه گری و خودنمایی ، سازنده و مصلح برای تدوین آثارش که تماما بر مدار ایران ، فرهنگ و اعتدال بوده تلاش کرده است .

 دکتر احمد تمیم داری استاد محترم زبان و ادبیات فارسی  تعبیر مناسبی در مورد استاد اسلامی ندوشن به کار برده است . : استادی که تا دم مرگ پای ایران ماند .

انشاالله در مطلبی دیگر از آثار استاد ، علاقه وافزش به زادگاه و ایران دوستی همیشگی او که در آثار ، تالیفات و تعلقاتش  مشخص است و فداکاری های شریک و همراهش در زندگی ، سرکار خالنم دکتر شیرین بیانی ،بیشتر خواهم نوشت .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد