کافی است یک بخش خبر سیما یا صدا را دقیق تر مورد توجه قرار دهیم ، سرتا سر خبرهای صدا و سیما و به عبارتی عملکرد مدیران عالی کشور خلاصه شده در این گونه جملات : باید بشود ، اینگونه نمیشود ، باید انجام شود ، این ردست نیست که . . . دستگاه های مختلف به وظیف خود عمل کنند ، ما نمیتوانیم هر روز شاهد وقفه در پیشرفت کارها باشیم . .
اگر کسی با چگونگی کارها و روال امور در کشورمان و ادبیات رایج در رسانه های رسمی ما آشنا نباشد ، فکر میکند این سخنان خوب و خواسته های متین و معقول ، صحبت ها و خواسته های توده های مردم است که طبعا می بایست مقامات اجرایی و ارکان دولت به آنها توجه و نسبت به تحقق آنها اقدام کنند ، ولی جالب بودن موضوع از آنجاست که این قبیل صحبت ها و تاکیدات خوب ، معمولا از زبان رییس جمهور و وزیران جاری میشود ، برای که ؟ طبعا مردم که خود شاکی ، خواهان و منتظر پیشرفت امور و حل مشکلات هستند نمیتوانند مورد خطاب باشند ، پس می ماند خود دولت !؟
این نوع ادبیات را ما در اخبار رسانه های هیچ کشور دیگری نمیتوانیم ببینیم و بشنویم
صدا و سیما و دیگر رسانه های حکومتی و دولتی برای موثر بودن جایگاهشان و انجام رسالت خبری و رسانه ای خود ، چاره ای ندارند مگر شیوه و روش انتخاب سوژه و تنظیم اخبار خود را تغییر دهند ، نصحیت ها ها ، شایدها و باید ها و توصیه ها را در صورت مفید بودن صرفا در بخش سخنرانی ها و شنیده ها و دیدگاه ها قرار دهند و برای یافتن خبر به سراغ انجام شده ها ، تحقق یافته ها ، اقدامات ، توافقات و تحقق خواسته ها و امثال آن اختصاص دهند ،
رییس جمهور ریاست عالی اجرایی کشور و پاسخگوی تحقق خواست ها و نیازهای مردم و حل مشکلات موجود در جامعه است که طبق قانون بر عهده او گذاشته شده است ، همچنین وزیران، مسول و پاسخگوی حوزه تحت نظرخود هستند ، هر فعلی که به این چهارچوب برگردد ، اخبار مرتبط با آنان است و سایر اظهار نظرها و بازگویی مشکلات و امثال آن ها ، به هیچ وجه در محدوده تعریق مقوله خبر نمی گنجد، اگر برای پخش این قبیل سخن ها اصراری باشد ، رسانه میتواند آن ها را در بسته هایی با عنوان رویاهای فلان مسول یا اندیشه و آرمان های او ، منعکس کند .