دولتی که قرار بود با یکدست شدن مجموعه قوا به ویژه ساز و کارها ، برنامه ریزی های قبلی وهماهنگی های بعدی مجلس شورا در انتخاب ارکان و عوامل دولت و طبعا رای اعتماد به تک تک وزیران همسو پیام آور هماهنگی ، رفع مشکلات و آفرینش شور و نشاط و سازندگی باشد ، کمابیش همانند دولت های پیشین و بعضا بیشتر آنها نا هموگون است ، هنوز نیمه راه طول زمان مسولیت چهار ساله خود را طی نکرده که از جمع اعضای هیات دولت ،چهار وزیر ناهمخوانی و ناتوانی شان به تایید و تصویب مجلس و رییس جمهور رسیده است . وز یراان راه و ساختمان ،تعاون، کار و امور اجتماعی ،آموزش و پرورش و آخرین مسول وزیر صمت شاید برخی تغییر و تعویض ها را به نظارت مستمرتعبیر و تفسیر کنند ولی مهم این است که در وزارتخانه و سازمان تحت امر آیا همان روال قبل ادامه خواهد یافت یا اوضاع بهبود خواهد یافت .؟ فعلا که چیزی مشخص نیست ،
وزیر کاری که با خوش صحبتی وقیافه مصمم و حق به جانب ادعا داشت با یک میلیون تومان میتوان یک شغل ایجاد کرد ، چند ماهی پس از شروع به کار و تکرار ادعاها و سهل پنداشتن انجام کارهای بزرگ بدون شرمندگی از ادعاهای واحی توسط دولت در جای مهم دیگری چون اداره مناطق آزاد کشور مشغول کار شد ، معلوم نیست که با آن تفکر و سهل گرفتن امور مشکل چه اقدامات سازنده ای کرده یا خواهد کرد ، انشااالله که حاصل این گزینش ها و جابجایی ها برای کشور و ملت سازنده باشد .
این روزها که اقدامات ملموس و سازندگی دولت عمدتا محدود شده است به اتمام طرح های ناتمام گذشته ، که کاری پشندیده است ولی با گزارش های کمابش نا پسند. گزارش های خبری رساانه های رسمی به ویژه صدا و سیما طبق گزارش بخش های مختلف دولت بنجوی است که انگار که برخی از طرح های چند ساله، در چند ماه توسط دولت سیزدهم ( دولت حاضر ) انجام شده و به پایان رسده است ، انشاالله این دولت نیز علاوه بر اقدامات لازم و کامل برای کشور، کارهایی بکند که دولت های بعدی نیز چیزی برای تکمیل کردن و گزارش دادن در دست داشته باشند.