مخاطبان رادیو تلویزیون بنا بر آنچه که در صحنه عمل و بین مردم دیده میشود ، همچنین بنابر گفته مسولان این رسانه عمومی و فراگیر نسبت به گذشته ریزش داشته اند.
صدا و سیما در خیلی از ادوار گذشته که با قوه مجریه وقت هم فکر و هم نظر نبود ، به لحاظ میزان مخاطبان وضع بهتری داشت چون مشلات که همواره در جامعه بوده و مردم در ابعاد مختلف گرفتار بوده اند ، لا اقل با انتقاداتی که از کارکردهای عوامل اجرایی به عمل میآمد قدری به اصطلاح عامیانه دل مردم خنک میشد و احساس همدردی از جانب رسانه فراگیر پیدا میکردند ، اما در حال حاضر :
عوامل دولت بنابر نظر کارشناسان آمار سازی میکنند ، وعده های انتخاباتی را قدری دستکاری میکنند ، وعده های جدید میدهند ، عملکرد گذشتگان را زیر سوال می برند ، اما با همه این حرف و حدیث ها آیا مردم در عمل ، در صحنه زندگی ، در خریدهای روزانه ، درپرداخت اجاره بها ، کرایه و . . . پیشرفتی احساس میکنند .؟ اجاره ها نسبت به دو سال قبل چقدر افزایش پیدا کرده اند ؟، آیا تنها در این دو سال قیمت گوشت دو برابر و نیم افزایش نیافته است .؟
در این شرایط که صدا و سیما خود اقرار بر ریزش مخاطب دارد و مرجعیت رسانه ای خود را در ابعاد مختلف از دست داده است ، تلاش دارد تا به هر شکل از دولت و دیدگاه ها و کارکردهای آن هم دفاع کرد . کدام شهروند از رسانه ای که به هر شکل میخواهد نقادی نکند ، عملکردهای ضعیف را زیر سوال نبرد وبا مردم گرفتار همراهی و همدلی نکند ،دلخوش و راضی است . اینجاست که عرض میکنم با وجود همه کاستی های مدیریتی و ضعف های برنامه ریزی و اجرا ، صدا و سیما حتی اگر مدیریت آن به زبان نیاورد و اقرار نکند از این وضعیت سخت دفاع باور ناپذیر از دولت رنج می برد ، شاید اگر عوامل و مدیران دولتی حاضر میشدند در برنامه های چالشی و کارشناسی صدا و سیما شرکت کنند و به سوالات مردم و نقدهای کارشناسی پاسخ دهند هم برای تشکیلات دولت و اعتبارش بهتر بود و هم مخاطبان بیشتری به صدا و سیما اعتماد میکردند .