این روزها شاهد برخی کشمکش ها ، موضع گیری ها و رفتارهای متفاوت از جانب همسایگان ایران بوده ایم که بسیار جای تامل دارد و برای سیاستمداران و تصمیم سازان و تصمیم گیران در نظام سیاسی کشور نیاز به تعمق و ژرف نگری بیشتری دارد .
بارها از این و آن به ویژه مردم کوچه و بازار شنیده ایم که سیاست پدر و مادر ندارد ، تفاهم ها ، توافق ها ، پیمان ها ، همه میتواند با کوچکترین اقدام یک طرف یا حرکت طرفین نادیده گرفته شود . از جمله نکات مورد اشاره که به ویژه پس از پرتاب و اصابت موشک به اهداف انتخاب شده در کردستان عراق ، منطقه ای در سوریه و نیز ناحیه مرزی پاکستان توسط سپاه پاسداران و در پاسخ به اقدامات تروریستی در کرمان و پاسگاههای مرزی راسک ، سراوان و دیگر مناطق سیستان بلوچستان و شهادت تعداد زیادی ازمردم و برخی از نظامیان ایرانی صورت گرفت، اقدامات ، تحولات و مواضع زیر قابل توجه است .
-- نامه و شکایت بردن دولت عراق به سازمان ملل به ویژه شورای امنیت سازمان ملل
دولت عراق به گونه ای برخورد کرده که گویا بعد از این قضیه که آنهم مسبوق به سابقه بوده اصولا آنچه فی مابین دو کشور بوده ، نه دوستی و صمیمیت بلکه یک کینه قدیمی بوده ، اینک نخست وزیر عراق میخواهد آن را نبش قبر کند !
-- موضع نخست وزیر عراق که گفته ایران یا نمیخواهد یا نمیتواند به اسراییل حمله کند به کردستان عراق حمله میکند .!؟
انگار نخست وزیر عراق کلیه بحث ها ، جلسات ، رفت و آمدها و اتمام حجت های مکرر از جانب ایران برای جلوگیری از نفوظ و رخنه عوامل مرتبط با اسراییل به ایران برای خرابکاری و عملیات نا امن ساز ، فرامش کرده است یا خود را به فراموشی میزند ؟
-- اتحادیه عرب ضمن محکوم کردن ایران درخواست تشکیل جلسه اضطراری داده که بیشتر محکوم کند . ظاهرا عرب ها با افتخار و غرور تمام از کیان قریب ۲۵ هزار شهید عرب فلسطینی و جراحت و معلولیت ده ها هزار انسان بیگناه به ویژه کودگان مظلوم و زنان بی پناه دفاع کرده و پاسخ سختی به رژیم کودک کش و سرکش اسراییل داده اند و مانده تنبه و تذکر به ایران ؟!
-- در مورد پاکستان در برابر دست درازی گروهک های تجزیه طلب و ضد ایران و اعتراضات مکرر ایران به پاکستان بابت بی عملی آن هادر برابر تعرضات و آدمکشی این گروهک ها و پناه دادن به تروریست ها ، دولت آن کشور جوری احساسی با قضیه برخورد کرده که انگار قبلا چنین اتفاقاتی رخ نمی داده و نیروهای ایرانی پاسخ نمیدادند ، تنها تفاوت کار برای ایران ، اعلامی بود که صورت گرفت، شاید بهتر بود اعلام رسمی نمی شد .صحبت هایی را از شهید سردار سلیمانی شنیدم که در سال ۱۳۹۷ و در برگزاری مراسم بزرگداشت شهدای بابل درمورد بدعهدی های پاکستان و بی عملی دولت این کشور نسبت به تحرکات و تجاوزات مکرر گروهک تروریستی جیش العدل تذکر میداد . به عبارتی سالهاست که این حرکات ایذایی با حمایت پاکستان و سرمایه گذاری عربستان در جریان است.
ناگفته نماند که دولت نیز به ویژه در قبال مقابله حکومت پاکستان و حمله ای که به منطقه مرزی کشورمان کرد و رسما هم آن را اعلام کرد عکس العمل رسمی و رسانه ای دقیق و در خوری از خود نشان نداد ،سکوت وزیر کشور در قبال سوال خبرنگار و موکول کردن به بعد،ضد و نقیض گویی ، اعلام اینکه کسی از مردم ما در حمله پاکستان به روستای مرزی کشته نشده و ، ، ، به عبارتی کوچک کردن تعرض کشور همسایه به خاک ما به عنوان پاسخ و مقابله با اقدامی که پس از سالها همراهی آنان با تروریست ها و بی مسولیتی شان در قبال عملیات تروریستی صورت گرفته بود، رفتاری مطلوب و هوشمندانه نبود .