دولت سیزدهم پس از حدود ۳۳ ماه فعالیت این روزها ، ساعات پایان کار و فعالیت خود را می گذراند .دولت سیزدهم این شانس را داشت که در زمان فعالیت خود به قول کارشناسان با یکدست شدن سه قوه مجموعه حاکمیت از توان و پشتیبانی خوبی برای جبران عقب ماندگی ها و توسعه کشور استفاده کند ، این دولت به سهم خود تلاش هایی کرد و در راس دولت مرحوم رییسی پر کار بود و تلاش داشت تا تحولی مثبت در روند امور ایجاد شود ولی بنابر دلایلی از آلام مردم کاسته نشد ، آمارهای زیادی درروزهای گذشته و در پایان کار ،توسط وزارتخانه ها و بخش های مختلف دولت ارایه شد ، واقعیت این است که علیرغم اعلام اعداد و ارقامی که در ظاهر نشانگر ، رشد ، تغییر و بهبودی اوضاع عمومی مردم است ، چنین برداشت ملموسی در جامعه صورت نگرفته است ، نه تنها قیمت هیچ یک از اقلام مورد نیاز مردم در بازار کاهش نیافته که تورم و گرانی نیز همچنان در سطح بالایی جریان دارد، به گونه ای که تصور نمی رود حتی با تغییر و جایگزینی دولت جدید در کوتاه مدت بهبودی قابل توجهی در این روند رخ دهد.
در روزهای اخیر بعضی حرکات و نمایش های سطحی توسط بخش هایی از دولت روی داد که شایسته نبود ، انگار دست اندرکاران این مانورها باوردارند که مردم تحت تاثیر اعلام آمار و ارقام و نمایش های متفاوت خبری ، پیشرفت و بهبودی را در زندگی خود احساس خواهند کرد ! !؟
مواردی مثل راه اندازی و حرکت قظار از ایران به سمت چین !! که طبق نقشه راهی که وزارت راه نشان داد ، اتفاق جدیدی نبود همه چیز چون گذشته بود ، تنها حرکت یک قطار باری با محموله سنگ معدن راه افتاد به طرف مرز و بعد طی مسیر داخل کشور بعد و سپس بعدی و . . سفیر سابق ایران در چین این اقدام را کاملا نمایشی دانست . البته مشخص بود که ناگهان اتفاقی عظیم وزیر ساختی نمی افتد .
توزیع کمک ها به عایله کمیته امداد ،پرداخت فوق العاده به بازنشستگان و . . . مواردی مشابه از اقدامات صرفا نمایشی و کم تاثیر در زندگی مردم بود که در هفته های آخر دولت سیزدهم اتفاق افتاد .
امیدواریم در دولت چهاردهم و دولت های بعدی حرکات نمایشی غیر موثر کمتر اتفاق بیافتد و بر اقدامات اساسی و زیر ساختی افزودشود.