ساعاتی پس از شب گذشته و در اولین ساعات آغازین امروز رسما پایان دولت بشار اسد اعلام شد ، بدین وسیله دوران حاکمیت خاندان اسد ، حافظ اسد و پسرش بشار اسد تمام شد . حافظ اسد خود در یک کودتا زمام قدرت را دردست گرفت و علاوه بر دبیرکلی حزب بعث سوریه ، فرماندهی کل نیروهای نظامی را نیز عهده دار شد و به عنوان رییس جمهور از سال ۱۹۷۱ م تا سال ۲۰۰۰ میلادی با همین عناوین حاکم سوریه بود ، البته قبل از این موقعیت ، حافظ اسد نخست وزیر بود . بعد از او هم پسرش ،بشار اسد به عنوان رییس جمهور بر مسند قدرت نشست و تا این زمان حکمرانی کرد .
نیروهایی مسلحی که اینک شهرهای مختلف سوریه و در نهایت دمشق را به تصرف خود درآوردند ،قبل از این در طیف گسترده ای از باقی مانده های ، القاعده ، داعش ، النصره بو دند و در نهایت بخش عمده ای از آن ها در تشکلی به نام تحریرالشام گرد هم آمدند ، مخالفین و مبارززین کرد خود شاخه های مختلف و اهداف متفاوتی دارند ، در مرحله مخالفت و براندازی حکومت اسد ، گروه های مخالف یاد شده با یک هدف واحد طی چند روز بر مناطق مختلف کشور سوریه مسلط شدند ، شکل ورودشان به پایتخت به گونه ای بود که نوعی هماهنگی با کشورهای همسایه و سایر قدرت ها را برای پرهیز از کشتار بیستر و حفظ امنیت عمومی را نشان میدهد . از طرفی به دلیل بی انگیزگی نیروهای ارتش و نیز خستگی مردم طی سالهای طولانی جنگ و برخورد، مقاومتی از خود نشان ندادند ، بر این اساس قدرت های دوست و پشتیبان فرا مرزی نیز اقدامی جدی در حمایت به عمل نیاوردند .
با این همه ،با توجه به تعدد گروه ها با سوابق و گرایش های مختلف و نیز اهداف و مطامع قدرت ها پشتیبان ، بطور قطع یقین این توافق نسبی ناپایدار خواهد بود و به زودی شاهد کشمکش های درونی برای به دست آوردن سهم بیشتر قدرت در اداره کشور سوریه خواهیم بود ، دخالت ها و انتظارات بازیگران خارجی و نیز مطامع رژیم اسراییل ، همه و همه به گونه ای خواهد بود که از این پس شاهد، تحولات ، تغییرات ، دگرگونی ها و مداخلات بیش تری در این کشور خواهیم بود تا بالاخره به شرایطی متوازن برسند ، آنچه مسلم است اینکه ،حاکمیت حزب بعث سوریه و حاکمیت خاندان اسد ، پس از نزدیک به ۵۴ سال به پایان رسیده و در چشم انداز آینده کشور به هیچ وجه سهمی برای آنان قابل تصور نیست .