در هیاهوی مجادلات و منازعات بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسراییل و پس از پاسخ نظامی حساب شده ایران به جنایت اسراییل در حمله نظامی به کنسولگری ایران و به شهادت رساندن تعدادی از مستشاران و وابستگان نظامی ایران در سوریه ،بسیاری از سیاسیون و کارشناسان و فعالان رسانه در محافل مختلف سیاسی و رسانه ای اعلام نظر کردند ، شبکه های فارسی زبان و غیر فارسی به مهمترین موضوع حال حاضر خاورمیانه پرداختند .
اکثریت قریب به تمامی منتقدین سیاست های اقتصادی و فرهنگی حکومت و دولت نیز پاسخ حساب شده و به موقع به جنایات اسراییل را تایید کردند . نکته جالب دیگر تایید و قبول حرکت یادشده توسط تعداد قابل توجهی از مخالفان نظام بود که در نظرات کارشناسی خوداین اقدام را در جهت انسجام ملی و حفظ و دفاع از منافع ملی دانستند .
موضوی مایه تاسف و تاثر است ، نقدهای غیر منصفانه و گاه شوخی ها و طنزهای مخالف اقتدار ملی و از همه تاسف بارتر ، حمایت ،پذیرش یا نادیده گرفتن جنایات بی حد و حصر اسراییل در منطقه خاورمیانه و نسل کشی مداوم آن در سرزمین های اشغالی و محصور شده در چنگال نظامیان خونخوار این رژیم است که با هیچ منطق انسانی و اخلاقی سازگار نیست . امیدواریم که این افراد نیز که غالبا به عنوان دهن کجی و لجاجت با نظام سیاسی ایران به چنین دیدگاه های می پردازند، با مرور بر سابقه تاریخی اقدامات اسراییل از زمان تشکیل حکومت جعلی و غاصبانه آن در این مسیر تجدید نظر کنند .
پاسخ جمهوری اسلامی ایران به شرارت های اسراییل با حمله مستقیم موشکی و پهبادی از کشورمان به حاکمیت اسراییل در فلسطین اشغالی ، به لحاظ اقتدار ملی و حفظ ابهت بین المللی کشور بزرگمان یک اقدام کاملا لازم ، حساب شده و موثر بود .
صرف نظر از پیامدهای احتمالی این اقدام ، اینکه برخلاف تصور بسیاری از کارشناسان به ویژه غربی ها ، جمهوری اسلامی ایران جسارت پاسخگویی به عنصر نا آرام و همواره مهاجم اسراییل و تحت الحمایه غرب به ویژه آمریکا در منطقه را از خود نشان داده است ، باعث تقویت غرور ملی است . قبل از این در جنگ ۳۳ روزه حزب الله لبنان با ارتش اسراییل و نیز مقاومت جانانه و سرسختانه رزمندگان حماس در غزه ،درون سرزمین های اشغالی و تحت بدترین و سخت ترین وضعیت انسانی در برابر سفاک ترین رژیم حال حاضر جهان ، هیمنه این رژیم با حمایت جمهوری اسلامی ایران شکسته شده بود و اینک در برابر چشم میلیاردها انسان در کشورهای مختلف جهان و میلیون ها نفر ساکن سرزمین های مختلف اسلامی در خاورمیانه همواره نا آرام و نگران از شرارت های اسراییل ، ایران در گام اول درس سخت اما لازمی به این رژیم و حامیانش داد .
متاسفانه ساختار قدرت در جهان معاصر علیرغم شعارهای حقوق بشری ، توصیه های سازمان ملل و تاکیدات حقوق بین الملل ، همچنان بر زور و نادیده گرفتن سهم بازیگران کمتر برخوردار است . بنابراین قد راست داشتن و دفاع مشروع از حق و سهم و اقتدار خود بهترین گزینه برای یک کشور است ، گرچه این راه و روش ، مسیری آسان و کم مخاطره نیست .
در ماه های اخیر شاهد انواع اتفاقات و اقدامات ناگوار و آزار دهنده برای کل جامعه بوده ایم که آن چنان که شایسته است مورد توجه ، پیگیری و اعمال نظر و اقدام مسولان مختلف دولتی و حاکمیتی قرار نگرفتند . مواردی که انتظار میرفت و انتظار میرود اساسی تر، پیگیرانه تر با نتیجه مشخص و اعلام شفاف حاصل اقدامات برای مردم مواجه شوند .
هنوز و پس از گذشت ماه ها ،مقامات مسول موضعی شفاف در قبال اختلاس ، تقلب و فریب های صورت گرفته در قبال جامعه توسط صاحبان چای دبش اتخاذ و اعلام نکرده اند . تا حدی که برای بسیاری ایجاد شک و شبهه کرده است .
داستان منضم شدن و تصاحب زمینی وسیع به دارایی و تملک مجموعه ای تحت نظر امام جمعه موقت تهران با اینکه مورد توجه ، بحث و کنکاش مردم کوچه و بازار همچنین محافل مختلف سیاسی و روشنفکری جامعه قرار گرفت ، متاسفانه نسبت به آن توسط عوامل مسول شفاف سازی لازم نشد و همچنان در افکار عموی و اذهان مردم لاینحل و هضم ناشده باقی مانده است . عجیب است که توضیح امام جمعه موقت به جای اینکه ابعاد قضیه را روشن کند بر ابهامات موضوع افزود . چنانچه تا یک شفاف سازی ، بررسی و اعلام نتیجه بررسی ها و اقدام های احتمالی نشود ، ذهنیت های منفی موجود نه تنها باقی می ماند که بر ابعاد ابهامات آن ها نیزافزوده میشود.
یکی از خطیبان روحانی مبسوط الید در صدا و سیما که برای خود طی سالهای گذشته سهم و جایگاهی یافته است در سخنرانی های اخیر ، چنان از نبی مکرم اسلام (ص ) و حضرت علی ( ص ) یاد کرده و نسبتی به آنان داده که انگار از عمو یا پسر خاله خود یاد میکند ، این کلام غیر معمول توسط بسیاری نویسندگان و کارشناسان مذهبی و متفکر مورد نقد و حتی مزمت قرار گرفته است، قطعا این گونه صحبت و تعبیر در باره پیامبر و امام مسلمین اگر از جانب افراد دیگری بود به تجربه می توان گفت برخوردهای شدیدی صورت میگرفت و جمعیت های معترض و شخصیت های مختلف مقابله میکردند ،ولی اینک از صاحب منصبان و دست اندرکاران دولت موضعی اعلام نشده است ، همچنین سخنران مذکور در مورد قیام پانزده خرداد و نقش طیب رضایی نکته ای را مورد تاکید قرار داد که ناصحیح و دروغ بودن آن مورد تاکید و تذکر صاحبنظران قرار گرفت ، عجیب این است که در مورد همین سخنان دروغ و تحریف شده نیز دستگاه های مسولی که در مواردی با اهمیت کمتر از این باشدت برخورد میکردند ، در این مورد نیز حرکت ، اقدام و شفاف سازی خاصی انجام ندادند .؟!!
آیا با این نوع رفتارهای دوگانه توسط دستگاه های مسول، در قبال موارد مشابه ، میتوان اقبال و اعتماد لازم را از مردم در قبال دست اندرکاران ذیربط خوش بین بود ؟