از ابتکارات خوب صدا و سیما تدارک و پخش برنامه ای است به نام ؛ به افق فلسطین : در شبکه افق ، برنامه مذکور طی روزهای گذشته و همزمان با تداوم حملات وحشیانه و همه جانبه نظامیان اسراییل به مردم مظلوم و بی پناه غزه پخش شده است . از ویژگی های ممتاز این برنامه نسبت به سایر برنامه های تبلیغی ، تحلیلی و توجیهی صدا و سیما در موضوعات مختلف ، دعوت از کارشناسان ، شخصیت ها سیاسی و فعالین فرهنگی ، اجتماعی جامعه با دیدگاه های مختلف بوده است که برایند نظراتشان نوعی همسویی در حمایت فلسطین و محکومت رژیم اسراییل نشان میدهد . این برنامه مانند همه برنامه های زنده در رادیو و تلویزیون ،به دلیل شرایط زنده بودن ،برخی ضعف ها وحواشی هم داشته است ، از جمله اینکه افراد مدعو در موارد متعدد همتراز نیستند و گاهی افراد کمتر شناخته شده در سطح جامعه نیز در برنامه حضور یافته و اظهار نظر کرده اند که این حضور بیش از بهره مندی مخاطبان ،نوعی تبلیغ برای خود آنان محسوب میشود ، با این همه نفس برگزاری نشست و گفتگویی با تفکرات ، دیدگاه ها و پایگاه های مختلف سیاسی ، فرهنگی ،امر مثبت و مبارکی است و اگر در حوزه های متعدد سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی داخلی نیز تعمیم پیدا کند که البته احتمالش بسیار کم و بنا بر رویه صدا و سیما تقریبا غیر ممکن است ، اگر چنین بشود ، میشودگفت که صدا و سیما در راستای شعار اعلام شده مدیریت فعلی سازمان و البته اهداف و وظایف ملی و هویتی خود حرکت کرده است ، حرکتی که میتواند بسیاری از خلا ها و ضعف های موجود را برطرف کند و جان دو باره ای به صدا و سیما در جذب مخاطب و جلب اعتماد مخاطبان ببخشد . امیدواریم که چنین رویه ای گسترده و معمول شود .
دولت سیزدهم این شانس را دارد که در بهترین شرایط هماهنگی بین قوا و پشتیبانی نهادهای مختلف حاکمیتی است ، در این موقعیت و شرایط مناسب برای هر دولتی و بعد از گذشت بیش از نیمی از مهلت چهار ساله دولت ، کاش دولت یکبار برای همیشه بدون متهم کردن پیشینیان و فرافکنی، به مشکلات و معضلات مهم و ملموس در زندگی مردم و برنامه خود و چگونگی رفع آن ها جواب میداد .
-- کاش آقای ریس جمهور یکبار در برابر خبرنگاران و نمایندگان طیف های مختلف داخلی به نقدهای فراوان اقتصاددانان و فعالان اقتصادی پاسخ میداد و برنامه دولت را برای رفع بحران های موجود اقتصادی بر می شمرد و موضوع مشمول جو سازی ها و امروز و فرداها و حواله به قبلی ها و بعدی ها و فرافکنی های معمول نمی شد ،امری که به فور دیده شده و میشود و حاصل جمع این نوع گفتگو حتی صفر هم نمیشود ، چون پاسخ های بی مبنا و غیر اصولی باعث نا امیدی و حتی خشم سوال کنننده و بیننده و ناظر اینگونه بی توجهی ها یا بی اهمیت شمردن طرف گفتگو میشود .
-- کافی است رییس جمهور یا وزیر اقتصاد در یک برنامه زنده تلویزیونی با حضور چند کارمند و کارگر ، از آنان وضع درامد ، هزینه های اجاره مسکن ، هزینه های خورد و خوراک ، خدمات و تحصیلات ، پوشاک و سایر موارد را کاملا صمیمی و خودمانی سوال کنند ،همچنین میزان درآمدشان ، چگونگی گذران زندگی را بپرسند و بشنوند و پاسخ دهند ، راه کار بدهند ، تصمیم بگیرند یا لااقل گفته های آن کارمندان ، بازنشستگان یا کارگران را خارج از تعارفات یا پیچ و خم ها و رودربایستی های معمول حاکمیتی بشنوند ، بپذیرند و برای برنامه ریزی و بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی مردم قول و قرار بگذارند .
-- بحث معظل مسکن ، گران بودن آن در ابتدای دولت سیزدهم و گران تر شدن و و همچنان گرانتر شدن اجاره بها و هزینه تهیه مسکن را لا اقل در جمعی متنوع از اقشار با مشاغل و ساکن در مناطق مختلف بررسی کنند .
فایده این نوع گفت و شنود و بررسی عینی مشکلات روزمره مردم که هر لحظه و هر روز اکثریت بالای جمعیت ایران با آن مواجه هستند ، حد اقلش این است که مردم اطمینان پیدا میکنند ، یکبار بدون واسطه و فاصله مسولان امور بطور شفاف و به دور از دست اندازهای سیاسی و جناحی از وضع زندگی جاری آنان مطلع میشوند .
موارد و مشکلات زندگی امروز در جامعه آنقدر زیاد و البته محسوس و ملموس است که شاید به زعم بسیاری که این یادداشت را میخوانند ، باز گویی و تاکید مجدد آن ها امری تکراری است چون همه نکات برشمرده شده بسیار عیان است و حاجت به بیان تکراری ندارد ، ولی گاهی جناب رییس جمهور ، برخی از وزیران و سخنگویان دولت چنان از پیشرفت ها و توفیقات و رفع مشکلات در حوزه های مختلف صحبت میکنند، که بنظر میرسد آنچنان که مسایل برای مردم وجود دارد و با آن ها دست و پنجه نرم میکنند ،بادمجان دور قاب چین ها ، به گونه ای اوضاع را برای بالادستی های خود توضیح داده و تشریح کرده اند که مسولان تراز اول که وظیفه شان رفع و رجوع مشکلات و رسیدگی به امور مردم است ، اوصلا از اوضاع بطور دقیق و آنچنان که هست مطلع نیستند .
مطلب و توییت جالبی امروز از یکی ازفعالان رسانه ای خواندم که به این مضمون نوشته بود : یادش به خیر ۱۴۰۰ و، آقای رییسی رفت بورس و بعدش داروخانه هلال احمر و اندکی بعدمیدان تره بار و بررسی قیمت گوشت و مرغ ، همه جا هم کلی وعده داد . اما الان کجاست . وضعیت همین سه جا را ببینید دیگر همه چیز مشخص است.
در روزهای اخیر و در شرایطی که سفاکانه ترین ، بی رحمانه ترین و وحشیانه ترین حملات رژیم اسراییل به بخشی کوچک ، با جمعیت فشرده ، محصور در حصار نظامیان تمام مسلح اسراییلی ،بدون هر امکانی ، همراه با قطع آب ، برق و تمامی امکانات معمول زندگی امروزی مواجه هستند ، عده ای یادشان آمده که روزی یکی از رهبران حماس نسبت به مذهب شیعه بی احترامی کرده و گفته در این تشکیلات جایی برای شیعه نیست ، همچنین شیعیان را با کفار یکی دانسته و . . .
این صحبت ها ، کی ، کجا و به چه دلیل بوده ؟ هرچه بوده ، واقعا کسانی که در این شرایط بسیار هولناک که طبق گفته کارشناسان تا کنون اسراییل معادل یا بیشتر از بمبی که آمریکا در جنگ جهانی دوم بر سر مردم هیروشیما انداخت ، برسر مردم بی پناه غزه فرو ریخته و نه تنها به کودکان رحم نکرده که بیشترین کشته های این حملات کودکان و شیرخوارگان بوده اند و در ادامه به دلیل بمباران ها و نبود دارو و امکانات اولیه بهداشتی همین کودکان هستند که با مرگ دست و پنجه نرم میکنند ،عده ای یادشان افتاده که فلان مسول فلسطینی چه گفته ؟ واقعا این افشا کنندگان و یادآوری کنندگان دلسوزان مذهب شیعه هستند.؟ واقعا متوجه همراهی و حمایت از دولت غاصب و ضدیت با فلسطینیان نیستند؟ یا از روی آگاهی چنین مسایلی را دامن میزنند.!؟ حتی اگر با غفلت و ناآگاهی چنین حرکتی صورت میگیرد ، نتیجه در جهت همراهی با اسراییل و بر ضد فلسطین و فلسطینیان مظلوم است . در چنین شرایطی سکوت لا اقل باعث آزرده شدن بیشتر مردمان مظلوم غزه نمیشود .
یکی از پیچیدگی های ومشکلات فضای مجازی با وجود منافع بسیار زیادش ، قاطی شدن حق و باطل ، مخدوش شدن جایگاه مظلوم و ظالم و سخت شدن تشخیص سره از ناسره است که لازم است توجه لازم به آن داشته باشیم.
ناگفته نماند که برخی ناراضیان و منتقدین جمهوری اسلامی به دلیل حرکات تبلیغی و فضاسازی های رسانه ای نظام ، مخالفت خود را با همین شیوه های خاص نشان میدهند. قطعا در نوع تبلیغات رسمی کشور هم ایرادات مختلفی وارد است ولی تفکیک موضوع یا مواضعی از حکومت با تشخیص مواضع اصولی در مورد جریان سرکوب وحشیانه ای که بطور واضح در برابر دیدگان مردم جهان در جریان حد اقل انتظاری است که میتوان از نگاه کارشناسی داشت .