معمول دیپلماسی کشورهای مختلف این است که همواره امور پنهانی اعم از راموارد در حال اقدام ، پیگیری ،برنامه ریزی را تا لحظه به نتیجه رسیدن اعلام نمیکنند ، هروقت که زمانش رسیدبهره برداریها ی مستقیم و غیر مستقیم از تلاش های بلند مدت صورت گرفته آغاز میشود ، این مورد بسیار مهم حتی در زندگی شخصی افراد هم هست . گاهی به دلایلی چون تنگ نظری ها ، حسادت ها ، کارشکنی هاو خرابکاری های احتمالی، اشخاص در زندگی شخصی خود نیز تا زمانیکه به نتیجه قطعی در موضوع مورد نظر نرسیده اند ، از طرح و توضیح پیرامون آن خودداری میکنند تا مبادا با اعلام قبل از موعد هزینه هایی بر آن مترتب نشود .
در همین ارتباط ، گاهی با توجه و مطالعه بر رفتار برخی سیاستمداران یا کسانی که صاحب کرسی ، منبر ، تریبون و خلاصه امکانی برای صحبت ، سخنرانی ، بیان نظرات یا احتمالا گفتگو هستند ، بی توجهی عجیب و عمیقی از این بابت دیده میشود ، یکی در نماز جمعه ، دیگری در رسانه و برخی در محافل دوستانه ، غالبا با قصد خیر و از روی علاقه به کشور و برای امید و ارکردن مخاطب به قدرتمند بودن کشور ، طرحی را افشا میکنند یا پرده از حرکتی طراحی شده برای امتیازگرفتن از رقبا بر میدارند که همین اقدامات به ظاهر دوستانه باعث سوئ استفاده دشمن ،ناقص ماندن طرح یا منصرف شدن طرف همکاری به دلیل تحت فشار قرار گرفتن میشود . انگار حوصله و سعه صدر لازم برای شادی بعد از گل وجود ندارد و اغلب شادی ها قبل از گل صورت میگیرد شرایطی که درپی آن اصولا گلی زده نمیشود .
طی دو سال دیپلماسی ، پیگیری ها و رفت و برگشت های هیات های سیاسی دردولت سیزدهم برای تحقق برجام یا طرحی جایگزین ، بارها و بارها شخصیت های سیاسی یا چهره های سرشناس مرتبط و غیر مرتبط از مذاکرات گفته اند ،ازنزدیک شدن به توافق ، اقدامات پیش رو، آثار سازنده اقتصادی و سیاسی آن ها و طرف های مذاکره ( مستقیم یا غیر مستقیم ) به ویژه آمریکا اظهارات مذکور را به اشکال مختلف تکذیب کرده اند و با ژست بی نیازی در پی خنثی سازی آثار مثبت احتمالی این اظهارات برآمده اند .
برای جلب نظر مردم جز ملموس شدن آثار و تبعات سیاسی و اقتصادی فعالیت ها و اقدامات در زندگی مردم راه و جایگزینی وجود ندارد ، لذا توصیه و درخواست میشود که تریبون داران از شادی های مکرر و بی حاصل قبل از گلشان بکاهند و بر سعه صدر ، متانت و فروتنی و همراهی بیشتر با منافع ملی بپردازند .
چنان قحط سالی شد اندر دمشق
که یاران فراموش کردند عشق
چنان آسمان بر زمین شد بخیل
که لب تر نکردند زرع و نخیل
بوستان سعدی ، باب اول در عدل و تدبیر و رای
استاد سخن سعدی شیرازی حدود ۷۵۰ سال پیش با سرودن شعر وزین و پر محتوایی که در بالا آمدشرح درست و دقیقی از اوضاع و احوال جامعه انسانی ،در شرایط بحرانی ، سختی معیشت و تنگدستی بخش گسترده ای از مردم ترسیم میکند . شرایطی که جز با تدبیر و رای درست برنامه ریزان و حاکمان جامعه و رافت و عطوفت انسان ها به یکدیگر ، کارها بر مدار درست و مسیر تعادل قرار نمیگیرد .
حیف و افسوس که بنا بر قول سعدی بزرگوار ،بسیاری از فرصت ها در شرایط سختی از دست میرود و عشق و عاطفه کم رنگ میشود .
حتما همراهی های افزونتر و احترام متقابل همگان ،سهم فراوانی درگسترش مهربانی و لطافت و رفاقت بیشتر موثر خواهد بود .
وقتی مسولان ناتوانند ، دیگرانی نیز صرفا به فکر منافع خودهستند ، راهی جز دریافتن دوستی ها و تعمیق رفاقت ها برای تخفیف آلام و تحقق آرزوها نیست .امیدوارم که دوستی ها پایدار بمانند و همگان برقرار و امیدوار و در آرامش باشند .
امکان دسترسی برخط و به لحظه همه افراد ، در تخصص ها ، جایگاه های اجتماعی ، شرایط اقتصادی و سایر جنبه های مختلف قطعا یکی از مهمترین فواید و دستاوردهای فضای مجازی است . فضای مجازی در عین حال همانند سایر امکانات ، مشکلات و مضراتی نیز دارد ولی طی سال های گذشته در رسانه های رسمی بطور عمده از جنبه ها و آثارمنفی فضای مجازی گفته و نوشته اند.
در این یادداشت فقط میخواهم از یک خاصیت و امکان سازنده فضای مجازی یاد کنم و آن افشای مستقیم و مستند قول و گفته های بدون مدرک ، اشتباه ،و ساختگی است که بعد از گفتن و ایراد سخن توسط گوینده و سخنران یا مدعی ، بلافاصله مورد قضاوت و نقد و بررسی قرار میگیرد و در کوتاه ترین زمان ممکن باطل بودن گفتارو غیر مستند بودن ادعا مطرح شده روشن میشود ، ممکن است این ادعا و بیان از جانب یک روحانی، هنرکند ، سیاستمدار ، مسول و مدیر باشد یا افارد دیگر در موقعیت های مختلف
هر چه هست ، این بعد از ابعاد بسیار سازنده و مفید فضای مجازی در جامعه است که باید از آن حمایت ، همچنین تقویت شود .
ابعاد متفاوت و متنوع دیگری هم وجود دارد که در یادداشت های بعدی به آن ها خواهیم پرداخت .