دُرج

وب نوشت سعید فانیان

دُرج

وب نوشت سعید فانیان

مانور خبری رسانه ملی در حادثه تلخ پلاسکو

  روز پنجشنبه  ۳۰ دیماه ۱۳۹۵ زمانی که حادثه آتش سوزی و بدنبال آن فرو ریزی  ساختمان تجاری  قدیمی و معروف پلاسکو فرو ریخت روزنامه های صبح ( شامل اکثریت روزنامه ها ) منتشر شده بودند ،بنابراین شبکه های مختلف صدا و سیما میدان دار پخش و انتشار لحظه ای خبرهای این واقعه شدند . البته سایت های خبری و خبرکزاریها نیز با استقرار  تیم های  خبری خود در محل حادثه تلاش زیادی برای انعکاس خبرها بعمل آوردند .

 در این میان شبکه خبر از اول تا آخر ، ساعت ها برنامه زنده ، گزارش های متنوع ، گفتگو با کارشناسان و . . . از موضوع و غالبا ازمحل ساختمان فرو ریخته پلاسکو پخش کرد نه بیست و چهار یا چهل و هشت ساعت

 نکته  قابل بحث این است که با همه  بزرگی فاجعه فرو ریزی  ساختمان پلاسکو و شهادت تعدادی از آتشنشان و کسبه محل آیا لازم است  بصورت مستقیم ساعت ها طی روزهای زیاد و تمام وقت بصورت مدالیوم و قاب کوچک کنار صفحه پخش شبکه،  صحنه  چند دستگاه  ماشین در حال کار و آواربرداری نشان داده شود . اصولا در این حجم مستقیم رفتن صحنه آواربدون ارایه تمامی ابعاد کار و تحولات چه فایده ای میتواند داشته باشد .و ایا اصولا لازم است این شیوه اطلاع رسانی که  ناخودآگاه بیشتر مدیران و مسولان ذیربط و در بسیاری از موارد بی ربط با حادثه در یک  رقابت برای حضور در صحنه و احتمالا بهره برداریهای سیاسی   مانور حضور بدهند تا از قافله عقب نیافتند و همه پخش شوند . جالب توجه این است که برخی از این مسولان می بایست نسبت به رخداد پیش امده پاسخگو باشند و نه  بازدید کننده ، اما پخش مستمر این امکان را برای مانور فراهم نموده است 

 از آنچه گفته شد اگر بگذریم ، فرض بگیریم خدای نکرده در همین اوضاع و احوال در گوشه ای دیگر از شهر نظیر این حادثه باز هم پیش بیاید ، فرضی که با گزارش هایی که این روزها از میزان ساختمانهای فرسوده و در معرض خطر داده میشود چندان در ان مناقشه ای نیست . آیا در اینصورت باید دو گوشه تصویر  در حال پخش  دو تصویر آوار برداری برای یک هفته یا بیشتر نشان داده شود و در اینصورت اینگونه عمل کرد پخش خبر،  یعنی  انجام بهینه  اطلاع رسانی ؟

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد