درباره من
دسته‌ها
برگه‌ها
جدیدترین یادداشتها
همه- سریال های سیاسی یکبار مصرف سیما
- قلم های دشمن شاد کن
- دفاع مشروع و مقتدرانه ایران
- شهرپر مشکل ، شهرداری ناموزون
- دوگانگی در مواضع نظارتی حاکمیت
- چرا کلام دولت نافذ نیست .؟
- نوروز ، نماد وحدت ملی
- نوروز و بهار مبارک باد
- روزهای پایان سال
- غیر موافقان را به رسمیت بشناسید
- تولیدات سازنده و مفرح فضای مجازی
- جهان بسیار متمدن امروز !!؟
- ابهاماتی که دولت پاسخ نمیدهد
- پایان شبکه من و تو
- گرامیداشت پیشکسوتان
بایگانی
- اردیبهشت 1403 1
- فروردین 1403 7
- اسفند 1402 4
- بهمن 1402 3
- دی 1402 5
- آذر 1402 4
- آبان 1402 8
- مهر 1402 3
- شهریور 1402 4
- مرداد 1402 4
- تیر 1402 5
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 5
- فروردین 1402 3
- اسفند 1401 4
- بهمن 1401 5
- دی 1401 1
- آذر 1401 4
- آبان 1401 3
- مهر 1401 2
- شهریور 1401 3
- مرداد 1401 5
- تیر 1401 7
- خرداد 1401 4
- اردیبهشت 1401 3
- فروردین 1401 3
- اسفند 1400 4
- بهمن 1400 4
- دی 1400 3
- آذر 1400 3
- آبان 1400 3
- شهریور 1400 5
- مرداد 1400 5
- تیر 1400 5
- خرداد 1400 4
- اردیبهشت 1400 4
- فروردین 1400 5
- اسفند 1399 3
- بهمن 1399 2
- دی 1399 2
- آذر 1399 6
- آبان 1399 3
- مهر 1399 5
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 3
- تیر 1399 2
- خرداد 1399 1
- اردیبهشت 1399 3
- فروردین 1399 3
- اسفند 1398 5
- بهمن 1398 2
- دی 1398 4
- آذر 1398 3
- مهر 1398 2
- شهریور 1398 1
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 2
- اسفند 1397 2
- بهمن 1397 1
- دی 1397 1
- آذر 1397 1
- آبان 1397 1
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 1
- مرداد 1397 2
- تیر 1397 1
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 3
- اسفند 1396 2
- بهمن 1396 2
- دی 1396 2
- آذر 1396 2
- آبان 1396 3
- مهر 1396 4
- شهریور 1396 4
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 1
- خرداد 1396 1
- اردیبهشت 1396 3
- فروردین 1396 5
- اسفند 1395 2
- بهمن 1395 2
- دی 1395 2
- آذر 1395 4
- آبان 1395 2
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 4
- فروردین 1395 2
- اسفند 1394 3
- بهمن 1394 5
- دی 1394 4
- آذر 1394 3
- آبان 1394 4
- مهر 1394 4
- شهریور 1394 5
- مرداد 1394 6
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 4
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 3
- بهمن 1393 5
- دی 1393 4
- آذر 1393 4
- آبان 1393 5
- مهر 1393 3
- شهریور 1393 5
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 5
- بهمن 1392 7
- دی 1392 7
- آذر 1392 4
- آبان 1392 4
- مهر 1392 4
- شهریور 1392 5
- مرداد 1392 8
- تیر 1392 9
- خرداد 1392 8
- اردیبهشت 1392 11
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 10
- بهمن 1391 5
- دی 1391 4
- آذر 1391 2
- آبان 1391 4
- مهر 1391 2
- شهریور 1391 5
- مرداد 1391 3
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 8
- بهمن 1390 6
- دی 1390 8
- آذر 1390 4
- آبان 1390 7
- مهر 1390 8
- شهریور 1390 5
- مرداد 1390 5
- تیر 1390 8
- خرداد 1390 2
شوخی های زورکی ، طنزهای آبکی
صدا و سیما چند سالی است که به جز یکی دو مورد برنامه های طنز موفقی و مطرحی نداشته است . زمانی سریال های طنز اجتماعی فصلی و۹۰ قسمتی به ویژه پخش هر شب در تابستان به لحاظ تعداد مخاطب برای سیما سرمایه ارزشمندی شده بود ، سریال هایی مانند برره ، مرد هزار چهره ، مرد دو هزار چهره در مناسبت های شاد یا سریال های طنزی که در ماه رمضان پخش می شد مثل ، خانه به دوش، متهم گریخت و بزنگاه ساخته های رضا عطارات برای مخاطب ایرانی بسیار محبوب بودند ، این سریال ها توسط شبکه های متعدد و متنوع فارسی زبان که رنگ و لعاب سیاسی هم داشتند به دلیل پر مخاطب بودنشان باز پخش میشدند ، متاسفانه مدت طولانی است که تنها شاهد یکی ، دو سریال نسبتا موفق در حوزه طنز اجتماعی بوده ایم ،مثل سریال پایتخت و نون خ ، در همین حدود هم مدتی است مخاطبان تلویزیون ازآن ها محروم بوده اند . در اینکه جامعه به ویژه از زمان شروع کرونا و سپس مشکلات اقتصادی و اعتراضات اجتماعی به شدت نیازمند برنامه های مفرح ، شاد و سرگرم کننده بوده است، هیچکس تردید ندارد.
اشتباه برنامه ریزان فرهنگی جامعه و بسیاری از مدیران حال حاضر صدا و سیما این است که فکر میکنند ، همچنان مخاطبان این رسانه خیلی زیاد هستد و نفس تولید و پخش برنامه هایی که تدارک دیده اند، اقناع کننده و تاثیر گذارند ، اشتباهی که با وجود برخی گفته ها و بقول رسانه ای ها اعترافهای مسولان ، مبنی بر کاهش جدی مخاطب و البته بی اعتمادی آنان ، تلاشی جدی برای رفع این نقایص و سرو سامان دادن به اوضاع تولید و پخش و پاسخ دهی به نیاز مخاطب به عمل نیامده و علی الظاهر تلاشی جدی هم برای آن نمیشود .
متاسفانه این روزها سیما در حال پخش سریال بی مزه و بی در پیکری است به نام کتونی زرنگی ، این سریال با اینکه از تعدادی بازیگر حرفه ای و قدیمی هم بهره گرفته است ،اما عجیب است که با وجود ضعف های آشکار در زوایای مختلف آن ، نامشخص بودن هدف سازنده و بی مزگی مفرط در ارایه بازی ها برای به اصطلاح شادی آفرینی نه تنها جذابیتی ایجاد نمی کند که نوعی نگاه ناخوشایند به همه عوامل دست اندرکار را به یادگار میگذارد، تعجب در این است که چگونه این سرایال در مراحل مختلف و طولانی تولید تا پخش ، اجازه پخش گرفته است، اثری که در نوع خود رکورد تازه ای در بی مزگی و هدر دادن وقت بیننده بجای میگذارد . ( هنوز به پایان نرسده است ) صدا و سیما در صورتیکه به سراغ تولیدگنندگان توانمند ، سناریوهای مردم پسند و تولیدات بهتر و دلچسب تر نرود و برای اوقات فراغت مردم وشاد کردن و امیدوار ساختن مردم همت و اولویت لازم در نظر نگیرد . همین مخاطب باقی مانده را نیز از دست میدهد .واقعیت این است که صدا و سیما به دلیل انحصاری بودن ، با وجود همه محدودیت ها و رقابت ها ، موظف به پاسخگویی نیازهای مردم است و باید برای رضایت مخاطبان طرح و برنامه لازم و مدیریت صحیح و قوی اعمال کند .
