مخاطبان رادیو تلویزیون بنا بر آنچه که در صحنه عمل و بین مردم دیده میشود ، همچنین بنابر گفته مسولان این رسانه عمومی و فراگیر نسبت به گذشته ریزش داشته اند.
صدا و سیما در خیلی از ادوار گذشته که با قوه مجریه وقت هم فکر و هم نظر نبود ، به لحاظ میزان مخاطبان وضع بهتری داشت چون مشلات که همواره در جامعه بوده و مردم در ابعاد مختلف گرفتار بوده اند ، لا اقل با انتقاداتی که از کارکردهای عوامل اجرایی به عمل میآمد قدری به اصطلاح عامیانه دل مردم خنک میشد و احساس همدردی از جانب رسانه فراگیر پیدا میکردند ، اما در حال حاضر :
عوامل دولت بنابر نظر کارشناسان آمار سازی میکنند ، وعده های انتخاباتی را قدری دستکاری میکنند ، وعده های جدید میدهند ، عملکرد گذشتگان را زیر سوال می برند ، اما با همه این حرف و حدیث ها آیا مردم در عمل ، در صحنه زندگی ، در خریدهای روزانه ، درپرداخت اجاره بها ، کرایه و . . . پیشرفتی احساس میکنند .؟ اجاره ها نسبت به دو سال قبل چقدر افزایش پیدا کرده اند ؟، آیا تنها در این دو سال قیمت گوشت دو برابر و نیم افزایش نیافته است .؟
در این شرایط که صدا و سیما خود اقرار بر ریزش مخاطب دارد و مرجعیت رسانه ای خود را در ابعاد مختلف از دست داده است ، تلاش دارد تا به هر شکل از دولت و دیدگاه ها و کارکردهای آن هم دفاع کرد . کدام شهروند از رسانه ای که به هر شکل میخواهد نقادی نکند ، عملکردهای ضعیف را زیر سوال نبرد وبا مردم گرفتار همراهی و همدلی نکند ،دلخوش و راضی است . اینجاست که عرض میکنم با وجود همه کاستی های مدیریتی و ضعف های برنامه ریزی و اجرا ، صدا و سیما حتی اگر مدیریت آن به زبان نیاورد و اقرار نکند از این وضعیت سخت دفاع باور ناپذیر از دولت رنج می برد ، شاید اگر عوامل و مدیران دولتی حاضر میشدند در برنامه های چالشی و کارشناسی صدا و سیما شرکت کنند و به سوالات مردم و نقدهای کارشناسی پاسخ دهند هم برای تشکیلات دولت و اعتبارش بهتر بود و هم مخاطبان بیشتری به صدا و سیما اعتماد میکردند .
از ابتکارات خوب صدا و سیما تدارک و پخش برنامه ای است به نام ؛ به افق فلسطین : در شبکه افق ، برنامه مذکور طی روزهای گذشته و همزمان با تداوم حملات وحشیانه و همه جانبه نظامیان اسراییل به مردم مظلوم و بی پناه غزه پخش شده است . از ویژگی های ممتاز این برنامه نسبت به سایر برنامه های تبلیغی ، تحلیلی و توجیهی صدا و سیما در موضوعات مختلف ، دعوت از کارشناسان ، شخصیت ها سیاسی و فعالین فرهنگی ، اجتماعی جامعه با دیدگاه های مختلف بوده است که برایند نظراتشان نوعی همسویی در حمایت فلسطین و محکومت رژیم اسراییل نشان میدهد . این برنامه مانند همه برنامه های زنده در رادیو و تلویزیون ،به دلیل شرایط زنده بودن ،برخی ضعف ها وحواشی هم داشته است ، از جمله اینکه افراد مدعو در موارد متعدد همتراز نیستند و گاهی افراد کمتر شناخته شده در سطح جامعه نیز در برنامه حضور یافته و اظهار نظر کرده اند که این حضور بیش از بهره مندی مخاطبان ،نوعی تبلیغ برای خود آنان محسوب میشود ، با این همه نفس برگزاری نشست و گفتگویی با تفکرات ، دیدگاه ها و پایگاه های مختلف سیاسی ، فرهنگی ،امر مثبت و مبارکی است و اگر در حوزه های متعدد سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی داخلی نیز تعمیم پیدا کند که البته احتمالش بسیار کم و بنا بر رویه صدا و سیما تقریبا غیر ممکن است ، اگر چنین بشود ، میشودگفت که صدا و سیما در راستای شعار اعلام شده مدیریت فعلی سازمان و البته اهداف و وظایف ملی و هویتی خود حرکت کرده است ، حرکتی که میتواند بسیاری از خلا ها و ضعف های موجود را برطرف کند و جان دو باره ای به صدا و سیما در جذب مخاطب و جلب اعتماد مخاطبان ببخشد . امیدواریم که چنین رویه ای گسترده و معمول شود .
دولت سیزدهم این شانس را دارد که در بهترین شرایط هماهنگی بین قوا و پشتیبانی نهادهای مختلف حاکمیتی است ، در این موقعیت و شرایط مناسب برای هر دولتی و بعد از گذشت بیش از نیمی از مهلت چهار ساله دولت ، کاش دولت یکبار برای همیشه بدون متهم کردن پیشینیان و فرافکنی، به مشکلات و معضلات مهم و ملموس در زندگی مردم و برنامه خود و چگونگی رفع آن ها جواب میداد .
-- کاش آقای ریس جمهور یکبار در برابر خبرنگاران و نمایندگان طیف های مختلف داخلی به نقدهای فراوان اقتصاددانان و فعالان اقتصادی پاسخ میداد و برنامه دولت را برای رفع بحران های موجود اقتصادی بر می شمرد و موضوع مشمول جو سازی ها و امروز و فرداها و حواله به قبلی ها و بعدی ها و فرافکنی های معمول نمی شد ،امری که به فور دیده شده و میشود و حاصل جمع این نوع گفتگو حتی صفر هم نمیشود ، چون پاسخ های بی مبنا و غیر اصولی باعث نا امیدی و حتی خشم سوال کنننده و بیننده و ناظر اینگونه بی توجهی ها یا بی اهمیت شمردن طرف گفتگو میشود .
-- کافی است رییس جمهور یا وزیر اقتصاد در یک برنامه زنده تلویزیونی با حضور چند کارمند و کارگر ، از آنان وضع درامد ، هزینه های اجاره مسکن ، هزینه های خورد و خوراک ، خدمات و تحصیلات ، پوشاک و سایر موارد را کاملا صمیمی و خودمانی سوال کنند ،همچنین میزان درآمدشان ، چگونگی گذران زندگی را بپرسند و بشنوند و پاسخ دهند ، راه کار بدهند ، تصمیم بگیرند یا لااقل گفته های آن کارمندان ، بازنشستگان یا کارگران را خارج از تعارفات یا پیچ و خم ها و رودربایستی های معمول حاکمیتی بشنوند ، بپذیرند و برای برنامه ریزی و بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی مردم قول و قرار بگذارند .
-- بحث معظل مسکن ، گران بودن آن در ابتدای دولت سیزدهم و گران تر شدن و و همچنان گرانتر شدن اجاره بها و هزینه تهیه مسکن را لا اقل در جمعی متنوع از اقشار با مشاغل و ساکن در مناطق مختلف بررسی کنند .
فایده این نوع گفت و شنود و بررسی عینی مشکلات روزمره مردم که هر لحظه و هر روز اکثریت بالای جمعیت ایران با آن مواجه هستند ، حد اقلش این است که مردم اطمینان پیدا میکنند ، یکبار بدون واسطه و فاصله مسولان امور بطور شفاف و به دور از دست اندازهای سیاسی و جناحی از وضع زندگی جاری آنان مطلع میشوند .
موارد و مشکلات زندگی امروز در جامعه آنقدر زیاد و البته محسوس و ملموس است که شاید به زعم بسیاری که این یادداشت را میخوانند ، باز گویی و تاکید مجدد آن ها امری تکراری است چون همه نکات برشمرده شده بسیار عیان است و حاجت به بیان تکراری ندارد ، ولی گاهی جناب رییس جمهور ، برخی از وزیران و سخنگویان دولت چنان از پیشرفت ها و توفیقات و رفع مشکلات در حوزه های مختلف صحبت میکنند، که بنظر میرسد آنچنان که مسایل برای مردم وجود دارد و با آن ها دست و پنجه نرم میکنند ،بادمجان دور قاب چین ها ، به گونه ای اوضاع را برای بالادستی های خود توضیح داده و تشریح کرده اند که مسولان تراز اول که وظیفه شان رفع و رجوع مشکلات و رسیدگی به امور مردم است ، اوصلا از اوضاع بطور دقیق و آنچنان که هست مطلع نیستند .
مطلب و توییت جالبی امروز از یکی ازفعالان رسانه ای خواندم که به این مضمون نوشته بود : یادش به خیر ۱۴۰۰ و، آقای رییسی رفت بورس و بعدش داروخانه هلال احمر و اندکی بعدمیدان تره بار و بررسی قیمت گوشت و مرغ ، همه جا هم کلی وعده داد . اما الان کجاست . وضعیت همین سه جا را ببینید دیگر همه چیز مشخص است.