با وجودتاکید و توصیه مکرر دلسوزان و فرهیختگان کشور بر پرهیز از کاربرد واژه ها و اصطلاحات بیگانه ، جایگاه مهم زبان فارسی و لزوم توجه به پیامدهای فرهنگی و اجتماعی این مهم با کمال تاسف مورد کم التفاتی و بی اعتنایی قرار دارد .
توسعه ارتباطات و بهره برداری روبه گسترش فناوری ها نوین در عصر حاضر قرزندان و آینده سازان این مرز و بوم را برای داشتن ارتباط با دنیای روبه توسعه معاصر بناچار به سمت این فناوری های سوق می دهد و نسل جدید هروز بیشتر از قبل در برابر واژه های جدید و بیگانه قرار میدهد .با توجه به واقعیتی که به آن اشاره شد لازم است که مدیران فرهنگی و برنامه ریزان کشور در دو جنبه ایحابی و سلبی برای اهمیت دادن به این موضوع اقدام کنند یکی نشر و توسعه واژه های معادل و دیگری همت در کارنبردن کلمات بیگانه و دقت در استفاده صحیح از زبان فارسی ، بدیهی است که رسانه ها و در راس آنها رسانه هایی که با بودجه عمومی اداره میشوند و رسالت فرهنگی تعربف شده ای در قبال مردم و فرهنگ کشور دارند بویژه صدا وسیما رسالت سنگینی از این بابت برعهده دارند، در همین روزها رییس فرهنگستان زبان فارسی اظهار داشته است که تنها در دو سال اخیر چهل و پنج هزار معادل فارسی برای کلمات بیگانه استخراج و معادل سازی شده است البته این اقدام تلاشی در خور اهمیت است ولی تا این کلمات در رسانه های فراگیر مورد استفاده ، کاربرد و جایگزینی قرار نگیرند برای مردم محسوس و ملموس نخواهند بود و به سطح جامعه نخواهند آمد .
متاسفانه کاربرد کلمات بیگانه و استفاده از اسامی خارجی کمابیش در برنامه های رادیو تلویزیونی ، نوشته های بسیاری از نشریات و روی تابلوهای رنگارنگ شهرها همچنین نشانه ها و برچسب های بسیاری از تولیدات داخلی به امری رایج تبدیل شده است و با ین روند حساسیت ها هر روز کمتر میشوند ، امری که میتواند برای فرهنگ کشور خطرناک باشد و میراث غنی گذشتگانمان را دچار خدشه کند ، طبعا با وجود کارآمدی و تاثیرگذاری رسانه ها بیش و پیش از هرکس مدیران و برنامه ریزان رسانه ها می توانند با برنامه ریزی از خطرات وارده بر فرهنگ و زبان جلوگیری کنند و بر تقویت زبان فارسی و پاسداری از میراث غنی گذشتگان موثر باشند ، البته این توان بالقوه بطور مداوم می بایست بالفعل. اجرایی و کاربردی شوند تا اثربخش و امیدآفرین باشند ، مصداق های آنچه که گفتیم آنقدر در جامعه فراوانند که نیازی به برشمردن آنها نیست با این وجود به دلیل اهمیت موضوع در یادداشتی دیگر بیشتر شواهد و مصداق های موجود را مورد توجه قرار خواهیم داد .
در کنار وظیفه اطلاع رسانی و ایفای نقش آگاهی بخشی
توسط رسانه ها طرح و معرفی شخصیت های موجه با الگوهای موفق رفتاری نقشی
تاثیرگذار و سازنده بر حیات پویای جامعه دارد .رسانه های ما نیز همانند
عامه رسانه های جهان به حاشیه ها برای جلب توجه مخاطبان توجه ویژه دارند
،حوادثی چون زورگیری هاو جنایات هم به دلیل متفاوت بودن ،تازگی
داشتن و حادثه ای بودن سهم زیادی در مانور خبری وجلب نظر مخاطبان از طرف
خبرگزاری ها و سایت های خبری داشته اند البته گاهی حاشیه ها نیز علاوه بر
جنبه تازگی و سرگرمی نقش تربیتی و سازندگی دارند اما بازماندن از متن و
پرداختن غیر معمول به حاشیه ها قطعا آفت رسانه هایی است که برای خود هدف و
رسالت فرهنگی قایلند ، با
این همه رسانه ها طی چند سال اخیر خوشبختانه در بعد طرح و تکریم شخصیت های
موجه و حرکت های سازنده فرهنگی و اجتماعی پیشقدم و موج آفرین بوده اند و
از این بابت لازم است از تلاش اینگونه از رسانه ها با این نوع اقدامات یاد و
تقدیر کرد .
مطرح کردن اقدام انسانی و تکریم از شخصیت معلم
مریوانی (علی محمدیان ) در حدی که به یکی از چهره های سال ۹۲ تبدیل شد همچنین طلبه فداکار آملی، کمیل نظافتی و قبل از آن طرح و تکریم از اقدام انسانی رفتگر (یک میلیاردتومانی ) بیرجندی
احمد ربانی ( سال ۹۱ ) پدیده ها و اقدامات خوب رسانه ای بودند که علاوه بر
نشان دادن قدرت رسانه ها برای فضا سازی های موثر و کارامد در مسیر اخلاق
محوری و توسغه فرهنگی اقدام و حرکتی تاثیر گذار تلقی میشوند . شکار سوژه
هایی همانند مواردی که اشاره شد و انعکاس مناسب و به موقع آنها در کنار
سایر خبرها و حاشیه های خبری می تواند موج امیدآفرینی و گرمابخشی رفتارهای
انسانی و اخلاقی را در رسانه ها زنده کند، طبعا اقدامات سازنده،
فعالیت های خیرخواهانه قابل توجه و مناسب انعکاس در رسانه ها هر روز در
گوشه گوشه کشورمان رخ میدهد و انعکاس آنها نیاز به اندک برنامه ریزی و
پیگیری خبری دارند .
ظرفیت تلویزیون کشور متعلق به آحاد مردم جامعه و فرصتی برای شکوفا شدن ، خود نمایی کردن استعداد های جوان جویای نام است. در شبکه های مختلف تلویزیونی در همه کشورها برنامه های متعدد و متنوعی برای مطرح شدن ، دیده شدن و بروز استعدادهای جوانان وجود دارد همین نوع برنامه ها در جهان معمولا یکی از زمینه های جذب و علاقه مندی طیف جوان به تلویزیون است و نقشی در استعداد یابی و جذب جوانان مستعد نیز دارد . تلویزیون کشورمان نیز از این فرایند مستثنی نیست می تواند چنین روند و چنین جایگاهی داشته باشد ولی جز در موارد بسیار نادر کمتر از این توانایی و پتانسیل خود بهره گرفته است .
کشف توانمندی هایی مانند سخنوری ، حاضرجوابی، موسیقی ، طنزپردازی، صدای خوب ، توانایی اجرا ی مناسب علاوه بر چهره های قابل قبول و امثال آنها در جوانان از موارد و زمینه هایی است که تلویزیون با توجه به توانایی و امکانات رسانه ای خود می تواند به آنها بپردازد و از این طریق هم برنامه های متقاوت و جذابی برای نسل جوان ارایه دهد و هم نیروهای با استعداد و توانمند را که توانایی آنها به چشم بینندگان میآید و در توانایی آنها هیچ شک و شبهه نیست جذب این رسانه میشوند . بسیاری از مجریان ، طنزپردازان و فعالان هنری در شبکه های تلویزیونی جهان از طریق استعداد یابی و باقضاوت اکثریت مخاطبان شبکه ها کشف و جذب برنامه ها شده اند .