رسانه های ملی رسانه هایی هستند که مطابق نامشان نگاه و هدف ملی داشته باشند و برای منافع ملی از منافع و مواضع حزبی، محلی و امیال شخصی و گروهی گردانندگان و مدیرا رسانه بگذرند. بدیهی است که صرف داشتن عنوان ملی کفایت نمیکند بلکه اعلام آن مسولیت گردانندگان را افزایش میدهد . واقعیت این است که در کشور ما تعدادی روزنامه ، خبرگزاری و سایت وجود دارند که می بایست ملی باشند ، گرچه از عنوان ملی استفاده نمیکنند ولی از امکانات و بودجه عمومی کشور بهره میگیرند واهداف تعریف شده آنها ملی است .
مدتی است که صدا و سیمای کشور که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی عنوان رادیو تلویزیون ملی را داشت و در قانون اساسی بعنوان صدا و سیمای جمهوری اسلامی از آن یاد شده است با عنوان رسانه ملی خود را تبلیغ میکند با این همه ملی بودن فقط مربوط و متعلق به صدا و سیما نیست ، طبعا این رسانه و همه رسانه هایی که از بودجه عمومی تفذیه میشوند بایدبیشتر دغدغه ملی و منافع عمومی داشته باشند و آماده شنیدن نقد مردم بعنوان سهامداران و صاحبان اصلی رسانه باشند .بر اساس آنچه که گفته شد همواره انتظار میرود که رفت و آمدسیاسیون از طیف های مختلف در بخش های مختلف حاکمیتی و تغییر و تعویض مدیران رسانه تفاوت و تغییری در نگاه درازمدت و چشم انداز حرکت رسانه ایجاد نکند . در کشور ما تعدادی از رسانه ها هستند که با وجود استفاده از جایگاه دولتی یا حاکمیتی اصراری بر محسوب شدن در دسته رسانه های ملی ندارند برخی هم همانند صدا و سیما عنوان خود را مستمرا ملی اعلام میکند . بیان شدن یا نشدن عنوان ملی در رسالت و وظیفه یک رسانه با رسالت ملی تغییری ایجاد نمیکند بلکه همه رسانه ها و دستگاه های ملی می بایست همواره خود را در قبال آحاد جامعه مسول و پاسخگو بدانند .
رسانه ملی رسانه ای است که علاوه بر بهره گیری از امکانات و بودجه عمومی در هر حال منافع ملی، حرمت آحاد جامعه و پرستیژ ملی را در نظر بگیرد و بسیار فراتر از معادلات زودگذر حزبی ،جناحی و مدیریتی حرکت کند هر رسانه ای که علاوه بر تغذیه از بودجه عمومی شاخص های پیش گفته را رعایت و اجرا کند قطعا یک رسانه ملی آشنا به رسالت خود و موفق است.
در تاریخ معاصر کشورمان همچنین رویدادهای منطقه خاورمیانه حوادث و رخدادهای زیادی وجود دارند که تحلیل آنها میتواند بخوبی از پشت صحنه ، سرمایه گذاران و بهره برداران آنها پرده برداری کند برای مثال در یکی از حوادث مربوط به کودتای 28 مرداد و برخوردهایی که در خیابان ها به اصطلاح بین مردم صورت گرفت . یکی از سیاسیون در نقل خاطرات خود از گروهی یاد میکند که بواسطه فردی از انگلیس پول میگرفت تا شلوغ کند تا اینجای مظلب برای وی قابل درک بوده است ولی وقتی متوجه میشود گروه دیگری هم پول میگرفته اند تا گروه اول را بزنند و بلوا اوج گیرد این موضوع برایش مایه تعجب میشود و به این نتیجه میرسد که حاصل کار ، نمایش ناتوانی و بی عرضگی دولت وقت و در نتیجه توجیه دخالت و ورود بیگانگان است .
امروز هم اگر به فغل و انفعالات سیاسی اطراف کشورمان نگاه کنیم نظیر همین داستان را مکررمی بینیم . شکل گیری طالبان در ابتدا با چراغ سبز و همراهی آمریکا صورت گرفت و فعالیت ها و اقدامات بعدی این جریان نیز با شعار مخالفت با حضور بیگانگان بود اما هر تهدید یا اقدام این جریان کمکی شد به توجیه حضور و ماندگاری و تداوم حضور نیروهای آمریکایی تا جایی که بسیاری از سیاسیون افغانستان یعنی کشوری که مقاومت و ایستادگی مردمش در مقابل سلطه گران و متجاوزان خارجی زبانزد عام و خاص بوده است اینک برای حضور بیگانگان توجیح میآورند.
اقدامات فعلی گروه داعش در عراق و سوریه با تبلیغ برقراری خلافت و حاکمیت اسلامی نیز بسیار ملموس تر به توسعه و تحکیم حضور بیگانگان در منطقه میانجامد. زمینه و چگونگی شکل گیری این جریان بخوبی نقش آمریکا و غرب را نشان میدهد اما اکنون این جریان به اهرمی برای تقویت این حضور و کمک به مقبولیت آن در افکار عمومی مردم تبدیل شده است. داعش تهدید میکند آمریکا بلافاصله تعدادی نیرو به عراق اعزام میکند ، داعش خبرنگاری را به قتل میرساند ، آمریکا تعدادی دیگر اعزام میکند فعلا بقول والیبالیست ها داعش مشغول پاس دادن و آمریکا هم آبشار زدن است .